۴۸ سال پیش، برابر با چهاردهم اسفند ۱۳۴۵ خورشیدی، دکتر محمد مصدق، سیاستمدار ملی‌گرا، نماینده چند دوره مجلس شورای ملی، نخست‌وزیر ایران در سال‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ خورشیدی و رهبر ملی شدن صنعت نفت ایران، در تبعیدگاه خود احمدآباد، در ۸۴ سالگی درگذشت و همان جا به خاک سپرده شد. مصدق پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، در دادگاه نظامی محاکمه و به ۳ سال زندان محکوم شد. پس از تحمل سال‌های زندان، به دستور پهلوی دوم، به ملک پدری خود تبعید و تا پایان زندگی زیر نظارت شدید دولت در انزوا زیست. مصدق اولین سیاستمدار خاورمیانه بود که با ملی کردن صنعت نفت پرچم مبارزه با قدرت‌های استعماری را برافراشت و به سرمشقی برای بسیاری از کشورهای تحت سلطه جهان بدل شد. در همین راستا جمال عبدالناصر خیابانی را در قاهره به نام محمد مصدق نهاد که اکنون نیز به این نام خوانده می‌شود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۵ اسفند ۵۷ یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های سیاسی در سالروز درگذشت رهبر نهضت ملی نفت بر مزار او در احمدآباد برگزار شد. آیت‌الله طالقانی از جمله چهره‌های شاخص حاضر در این مراسم بود.