موش، مونوکسیدکربن و تهران
 

 

احمدرضا دالوند گرافیست

لانگ شات:
خانه‌هایی مجلل که سقف گوتیک دارند، سردر یونانی، ستون‌های رومی و حتی دوریك...
پنجره‌های اسپانیایی، درهای چوبی با تزیینات باروک گونه در زیر طاق ضربی مشرقی‌وار... و در کنار همه اینها، یک ساختمان شیشه‌ای که به طرزی بسیار دست پاچلفتی‌وار از مرکز ژرژ پمپیدوی پاریس نسخه‌برداری شده است. هویت خاص این معماری که همان بی‌هویتی است، تنها مشخصه آن است.
مدیوم شات:
موش‌های کنار خیابان وقتی دیدنی‌ترند که در کنارشان عربده مسافرکش‌ها را که مقصدشان را اعلام می‌کنند نیز در صحنه داشته باشی، عربده‌کش‌هایی که به قصد مسافرکشی در جوار موش‌ها می‌لولند و در لابه‌لای عربده‌کشی‌هایشان با رکیک‌ترین الفاظ ممکن با همقطاران خود شوخی می‌کنند.
کلوزآپ:
خاکروبه‌ها و زباله‌هایی که شهروندان تهرانی به درون جوی‌ها می‌ریزند، منبع تغذیه این موش‌هاست. موش‌هایی که از روغن سوخته ماشین‌هایی که تعویض‌روغنی‌ها به درون جوی می‌ریزند به‌عنوان ماءالشعیر استفاده می‌کنند. ناخودآگاه به یاد سعدی می‌افتی که فرمود: «گربه شیر است در گرفتن موش، لیک موش است در مصاف پلنگ»

 


 
http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/25598/موش،-مونوکسیدکربن-و-تهران