47 سال پیش در چنین روزی، برابر یکم آبان ١٣٥٦ خورشیدی، سیدمصطفی خمینی، فرزند ارشد امام خمینی(ره) به شکلی مشکوک و در حالی که 47 سال بیشتر نداشت، در شهر نجف درگذشت. سیدمصطفی خمینی یکی از نخستین همراهان بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران در راهی بود که سرانجام به پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط رژیم پهلوی انجامید. به دنبال درگذشت شهادت‌گونه فرزند برومند امام خمینی(ره)، ایشان پیامی کوتاه به این مضمون صادر کردند: «انا لله و انا الیه راجعون. در روز یکشنبه نهم ذی القعده الحرام ١٣٩٧ مصطفی خمینی، نور بصرم و مهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق‌تعالی رهسپار شد. اللهم ارحمه واغفر له واسکنه الجنه بحق اولیائک الطاهرین علیهم الصلوه والسلام.» این واقعه واکنش‌های بسیاری را داخل ایران برانگیخت. مراسم‌هایی که در سوگ سیدمصطفی برگزار ‌شد، فعالیت‌ها بر ضد حکومت پهلوی را تشدید کرد و تازه اینجا بود که بسیاری متوجه آن جمله تاریخی رهبر کبیر انقلاب اسلامی شدند، آن‌جا که ایشان فقدان فرزند ارشد خود را از «الطاف خفیه الهی» توصیف کردند. پیکر سیدمصطفی خمینی را پس از تشییع در حرم امام علی(ع) در کنار مزار محمدحسین غروی اصفهانی به خاک سپردند.