روایت استاد دانشگاه لندن از «تنزل شتابان نظم
سرمایه داری» پس از جنگ غزه
[فرشته کیانی] روزنامه «گاردین» در یادداشتی به قلم «فواز جرجیس»، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه لندن، نوشت: «جنگ یک‌ساله اسرائیل در غزه(و خشونت همراه با آن علیه فلسطینیان در کرانه باختری) و لشکرکشی روزافزون آن علیه لبنان، منجر به فاجعه انسانی و افزایش خطر جنگ همه‌جانبه منطقه‌ای شده است. اما پیامدهای گسترده‌تر در نهایت ممکن است گسستی بزرگ در روابط بین‌الملل و تنزل شتابان نظم سرمایه‌داری لیبرال بین‌المللی به رهبری آمریکا باشد که از پایان جنگ جهانی دوم حاکم بوده است. اما یک سال جنگ در غزه و شیوه‌ای که بنیامین نتانیاهو و ارتش اسرائیل در طول این مدت با حمایت آمریکا در پیش گرفته، برای همیشه این تصور را که همه کشورها به یک اندازه تحت قوانین بین‌المللی پاسخگو خواهند بود، تضعیف کرده است. در واقع، قتل‌عام بیش از 40 هزار فلسطینی در غزه، تخریب زیرساخت‌ها و گرسنگی‌دادن به مردم را نمی‌توان با حمله حماس در 7 اکتبر به اسرائیل توجیه کرد. دفاع تمام‌عیار آمریکا از کارزار وحشیانه اسرائیل، شامل نسل‌کشی، آنچه را که بسیاری در جنوب جهانی به آن معتقد بودند، آشکار کرده است؛ اینکه قوانین بین‌المللی در جنوب جهانی اعمال می‌شود، اما برای آمریکا و متحدانش نه. زندگی اعراب و غیرغربی‌ها از نظر کسانی که نظم بین‌المللی لیبرال را برپا می‌کنند، کمتر دیده می‌شود. اگر تغییر فوری در مسیر ایجاد نشود، پیامدهای قطبی‌شدن روزافزون شمال-جنوب احتمالا برای نسل‌ها آثار متحول‌کننده‌ای بر سیاست بین‌الملل خواهد داشت. همچنین کاهش نفوذ جهانی آمریکا را تسریع و چین و روسیه را که نظم بین‌المللی کنونی را به چالش می‌کشند، قدرتمند خواهد کرد. به‌علاوه همان‌طور که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، هشدار داد، ادامه این مسیر ممکن است منجر به «اپیدمی معافیت از مجازات در سراسر جهان» شود. هیچ نظمی با این ورشکستگی اخلاقی و آشکارا ریاکارانه نمی‌تواند برای مدت طولانی حفظ شود.»
روایت چتم هاوس از شکست اسرائیل در داخل و عرصه بین‌المللی
اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» در مطلبی به قلم پروفسور «یوسی مکلبرگ» در سالگرد حملات 7 اکتبر بر بنیامین نتانیاهو تاخته و نوشته است: «یک سال پس از 7 اکتبر، در کنار حمایت بین‌المللی از آنان که به دنبال پایان جنگ هستند، به جایگزینی مناسب برای دولت نتانیاهو نیاز است. در اولین سالگرد 7 اکتبر، جنگ در غزه همچنان ادامه دارد، گروگان‌ها[اسرا] بازگردانده نشده‌اند، میلیون‌ها فلسطینی در شرایط غیرانسانی زندگی می‌کنند، درگیری بین اسرائیل و حزب‌الله لبنان تشدید شده و به نظر می‌رسد حمله موشکی و تلافی احتمالی بین ایران و اسرائیل اجتناب‌ناپذیر است. دلایل بسیاری برای این وضعیت غم‌انگیز وجود دارد، اما مهم‌تر از همه، شکست رهبری، در سطح داخلی اسرائیل و بین‌المللی است. تغییر اساسی گفتمان امنیتی در اسرائیل ضروری است، گفتمانی که برای مدت طولانی صرفا مبتنی بر قدرت نظامی بوده است. این فقط با برکناری بنیامین نتانیاهو از قدرت امکان‌پذیر است. مطمئنا پایان‌دادن به سلطنت او شکاف‌های درون اسرائیل را التیام نمی‌بخشد و بن‌بست در مناقشه اسرائیل و فلسطین را یک‌شبه حل نمی‌کند. اما رویکرد او که به هر کاری برای رسیدن به بقای سیاسی دست می‌زند، به‌طور مداوم بر سیاست، جامعه و روابط خارجی آن سایه انداخته است و بدون برکناری او فضایی برای تغییر وجود ندارد. تاکنون، رهبری اپوزیسیون اسرائیل -از جمله بنی گانتز، که بسیاری او را جانشین بالقوه نتانیاهو می‌دانند- در ارائه دیدگاهی متفاوت شکست خورده‌اند. گفتمان گانتز به جای پرداختن به علت درگیری‌ها- یعنی اشغال- بر تقویت توانایی‌های نظامی متمرکز شده است. رهبران منطقه‌ای و بین‌المللی باید نشان دهند که توسعه شهرک‌ها یا خشونت شهرک‌نشینان علیه فلسطینی‌ها را تحمل نمی‌کنند. تاکنون، تحریم‌های بین‌المللی پراکنده بوده است، اما باید بیشتر بر افراد و نهادهایی که در تحکیم و گسترش «اشغال فلسطین» نقش اساسی دارند، اعمال شود.»
اسرائیل هرگز دموکراتیک نبوده و جامعه اسرائیل افسارگسیخته‌تر خواهد شد
«گاردین» در مطلبی به قلم «اورلی نوی» روزنامه‌نگار و سردبیر مجله اسرائیلی «لوکال کال» در سالگرد حملات 7 اکتبر نوشت: «حتی در تاریک‌ترین رویاهایم، نمی‌توانستم آخرالزمانی را که اسرائیل در غزه به وجود می‌آورد، تصور کنم. هنوز باورش برایم سخت است. اسرائیل هرگز یک دموکراسی برابری‌طلب نبوده است. سال گذشته نسل‌کشی در غزه عادی‌سازی شد. قداست زندگی و قوانین جنگ دو اصل اساسی دموکراسی است که در جامعه اسراییل کنار گذاشته شده است. درباره برابری در برابر قانون، ناسیونالیسم افراطی منجر به تنزل کامل برابری شهروندی شده است. آزار و اذیت بی‌سابقه شهروندان عرب در اسرائیل، خاموش کردن بی‌رحمانه اعتراضات و حذف آنها از بحث‌های عمومی، بیگانگی بین دو گروه یهودی و عرب را به طرز خطرناکی عمیق‌تر کرده است. در مه غلیظ و سمی که اسراییل را پوشانده، پیش‌بینی اینکه پس از جنگ چه اتفاقی خواهد افتاد، بسیار دشوار است، اما یک چیز واضح است: جامعه اسرائیل بعد از سالی که گذشت ملی‌گراتر، خشن‌تر و افسارگسیخته‌تر خواهد شد؛ حتی زمانی که حکومت نتانیاهو در نهایت به پایان برسد، میراث ویرانگری و نفرت او برای سال‌ها، اگر نه نسل‌ها، باقی خواهد ماند.»
«ری تکیه»: یک سال پس از 7 اکتبر شاهد انزوای بیشتر اسرائیل و شکاف نسل‌ها در آمریکا هستیم
«ری تکیه» (Ray Takeyh)، محقق ارشد مطالعات خاورمیانه اندیشکده «شورای روابط خارجی» آمریکا یک سال پس از حمله 7 اکتبر نوشت: «پس از حمله ویرانگر حماس در 7 اکتبر 2023 که توانست به اسراییل آسیب بزند، مطمئنا واکنش وحشیانه اسرائیل برای ایران و همگان قابل پیش‌بینی بود. جنبش حماس ممکن است در طول یک سال جنگ آسیب دیده باشد، اما هنوز زنده است. متحد دیگر ایران، حزب‌الله لبنان، نیز درگیر جنگ با اسرائیل است، اما این سازمان منهدم نشده است و گمان می‌رود هنوز هزاران موشک در زرادخانه خود دارد. یکی از دستاوردهای پیش‌بینی‌نشده درگیری‌های سال گذشته در خاورمیانه برای ایران، انزوای بیشتر اسرائیل بوده است. اسرائیل اکنون به‌طور معمول در مجامع مختلف بین‌المللی، به‌ویژه از سوی کشورهای جنوب جهانی مورد انتقاد و سرزنش قرار می‌گیرد. در این میان، اسرائیل در حال تبدیل‌شدن به معضلی تفرقه‌انگیز در سیاست آمریکاست و نسل‌ها را در برابر یکدیگر قرار می‌دهد. تا زمانی که جنگ در خاورمیانه ادامه دارد، افکار غربی احتمالا دوقطبی‌تر خواهد شد و این به نفع جمهوری اسلامی ایران و دیگر دشمنان اسرائیل است.»