[شهروند] 77 سال پیش در چنین روزی، برابر 17 سپتامبر 1947 میلادی، با تصویب قانون امنیت ملی توسط مجلس سنای ایالات متحده آمریکا، نخستین سنگ بنای «سازمان سیا» گذاشته شد. CIA را نیز همچون بسیاری از پدیده‌های عصر حاضر باید محصول جنگ بین‌الملل دوم قلمداد کرد. در این مهیب‌ترین جنگ تاریخ بشر، جهان به عرصه تاخت‌وتاز نظامی قدرت‌های بزرگ تبدیل شده بود. این میان به موازات ارتش‌ها، سرویس‌های جاسوسی هم مشغول کار خود بودند و برای ناکام گذاشتن نقشه‌های رقبا برنامه‌ریزی می‌کردند. در برهه‌ای که پلیس مخفی ترسناک آلمان نازی موسوم به «گشتاپو» خرابکاران و جاسوس‌های متفقین را با پشتکار دنبال می‌کرد، در بریتانیا «سازمان اطلاعات مخفی انگلستان» یا همان MI6، ضمن هدایت عملیات‌های جاسوسی و حملات ایذایی و خرابکارانه در عمق متصرفات نازی‌ها، از شناسایی و خنثی کردن جاسوسان آلمانی هم غافل نبود.
مولود منحوس جنگ بین الملل دوم
موفقیت تیم‌های ضدجاسوسی بریتانیا در ناکام گذاشتن بخش عمده‌ای از عملیات‌های نفوذی‌های آلمانی، فرانکلین روزولت رئیس‌جمهوری ایالات متحده را که کشورش تازه وارد معرکه جنگ جهانی دوم شده بود، برای بنیان گذاشتن سازمانی مشابه MI6 اما از نوع آمریکایی‌اش تشویق کرد. این سازمان که اسمش را «واحد خدمات راهبردی» گذاشتند بالاخره کار خود را شروع کرد، اما پس از پایان جنگ جهانی دوم هری ترومن رئیس‌جمهوری وقت آمریکا دستور انحلال آن را داد تا راه برای تأسیس تشکیلاتی بزرگتر و جدی‌تر هموار شود. وظیفه سازمان سیا در نخستین سال‌های حیات بر جمع‌آوری مخفیانه اطلاعات و انجام عملیات‌های مخفیانه تعریف شده بود. هرچند ماموران سی‌آی‌ای در در دهه 50 میلادی کاملاً تسلیم رقیب خود یعنی سرویس اطلاعاتی اتحاد جماهیر شوروی KGB بودند، اما در طول زمان سازمان سیا آموخت که با پول‌پاشی، حذف فیزیکی و کمک به عناصر وابسته و مزدور، عملیات‌های خود را پیش ببرد.
پیشرو در عملیات‌های ضد مردمی
در بین سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای مختلف هیچ کدام کارنامه‌ای سیاه‌تر از سازمان سیا ندارند و شاید با فاصله‌ای بعید بتوان سازمان اطلاعات و عملیات ویژه رژیم صهیونیستی یعنی «موساد» را از این بابت رقیب سی‌آی‌ای قلمداد کرد. به این فهرست توجه کنید: «مداخله در انتخابات ریاست جمهوری ایتالیا-1948»، «برنامه‌ریزی کودتای ۲۸ مرداد در ایران-۱۹۵۳»، «سازمان دادن کودتای نظامی در کشور گواتمالا-1954»، «مشارکت در توطئه دستگیری و قتل پاتریس لومومبا رهبر استقلال کنگو-1960»، «حمایت از شورشیان تبت برای تحت فشار قرار دادن چین- دهه 50 میلادی»، «کمک به مخالفان مسلح و دخالت نظامی مستقیم برای براندازی دولت فیدل کاسترو-1961»، «اجرای کودتا در ویتنام جنوبی-1963»، «مداخله در سرکوب چپگراهای اندونزی-1965»، «برنامه‌ریزی کودتا در شیلی و سرنگونی دولت سالوادور آلنده-1973»، و بسیاری موارد دیگر فقط بخشی از عملیات‌های ضدملی هستند که سازمان CIA ظرف 8 دهه گذشته در آن‌ها به شکل مستقیم دخالت داشته است.