سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه عنوان کرد: صلح، امنیت و ثبات منطقه‌ای تنها یک اولویت نیست، بلکه یکی از استوانه‌های امنیت ملی ما است.
وی افزود: هر تهدیدی علیه تمامیت ارضی همسایگان ما، یا ترسیم دوباره مرزها، چه در شمال باشد، چه در جنوب، چه در شرق و چه در غرب، کاملا غیرقابل‌قبول است و برای ایران خط قرمز به شمار می‌رود. اعلام موضع اخیر مقامات ارشد روسی پس از سفر اخیر ولادیمیر پوتین به باکو درباره مسیر ارتباطی در منطقه قفقاز جنوبی و تکرار آن در روزهای اخیر، نیازمند تأکید مجدد و صریح برخی اصول و مبانی اعلام شده ایران درباره جغرافیای منطقه برای مقامات روسی است. در همین رابطه محسن رضایی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشت: «رفتار دولتمردان روسیه درباره گذرگاه زنگزور و جزایر سه گانه ایران، به هیچ وجه قابل قبول نیست و با اظهار دوستی آنها و روابط راهبردی با ایران، در تناقض آشکار است. این ابهامات را باید برطرف کنند.»
تمایل مسکو برای بازشدن کریدور «زنگزور»
به دنبال سفر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به باکو، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه این کشور در مصاحبه با کانال یک روسیه گفت: ما طرفدار انعقاد سریع یک معاهده صلح میان باکو و ایروان و رفع انسداد ارتباطات هستیم. وی دولت ارمنستان را مانع این مهم توصیف کرد و افزود: متأسفانه این رهبری ارمنستان است که در توافقنامه امضا شده توسط نخست وزیر پاشینیان، در مورد ارتباطات از منطقه سیونیک ارمنستان، کارشکنی می‌کند. لاوروف افزود: به دلیل بسته بودن زنگزور توسط ارمنستان ارتباط در منطقه بسیار دشوار شده است.
این موضع وزیر امورخارجه روسیه، موجب تفاسیر مختلف از سوی رسانه‌ها و گمانه زنی درمورد تمایل مسکو برای بازشدن کریدور موسوم به «زنگزور» شد که مسیر شرق به غرب از جمهوری آذربایجان تا منطقه نخجوان از طریق خاک ارمنستان خواهد بود. مقامات ارشد ایران بارها در دیدارهای مختلف با مقامات روسیه، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و ترکیه بر مخالفت صریح تهران را با این کریدور که تغییر ژئوپولیتیکی در مرزها و منطقه به همراه خواهد داشت، اعلام کرده‌اند.
حساسیت به این موضع روسیه پس از اظهارات اخیر «ماریا زاخارووا»، سخنگوی وزارت خارجه روسیه تشدید شد. وی در اظهاراتی گفت که زنگزور مسیری است که می‌تواند قلمرو اصلی آذربایجان را به نخجوان از طریق سیونیک ارمنستان متصل کند. حتما در چارچوب گفتگو‌های صلح سه جانبه با ارمنستان رفع انسداد زنگزور مورد بحث قرار می‌گیرد. وقتی که از وی درباره موضع ایران سوال شد، زاخارووا خطاب به خبرنگاران گفت: «ما نگرانی طرف ایرانی را در مورد کریدور زنگزور دیده‌ایم که باید برای شفاف‌سازی با تهران تماس بگیرید. اما موضع مسکو در این مورد کاملاً قطعی است. ما بر اساس این واقعیت پیش می‌رویم که راه حل باید برای ارمنستان، آذربایجان و همسایگان منطقه قابل قبول باشد.» این موضع، تکرار بند 9 موافقتنامه صلح مسکو در نوامبر سال 2020 و بعد از جنگ 44 روزه بین باکو و ایروان (27 سپتامبر تا 11 نوامبر 2020) بود؛ بند 9 از طرفین می‌خواهد که به انسداد مسیرهای ارتباطاتی پایان دهند. به دنبال بحث‌های اخیر، ایران نیز اقدامات دیپلماتیک را برای انتقال پیام لازم به طرف روسی انجام داده و مجتبی دمیرچی لو، دستیار وزیر امور خارجه و مدیر کل اوراسیا ضمن احضار سفیر روسیه در تهران (الکسی ددوف) به وزارت خارجه مراتب اعتراض جمهوری اسلامی ایران را به وی ابلاغ کرد و احترام به حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و منافع متقابل کشورها را، ضامن صلح پایدار و زمینه ساز همکاری‌های منطقه‌ای در قفقاز ذکر کرد. همچنین بنا بر اعلام منابع آگاه، سفیر ایران در روسیه نیز مراتب اعتراض ایران را به مواضع اخیر وزارت خارجه اعلام کرده بود.
مقدمه‌ای برای بروز یک مناقشه جدید در قفقاز
محسن پاک آیین سفیر سابق ایران در آذربایجان هم با اشاره به این موضوع معتقد است که جمهوری اسلامی ایران باز شدن دالان زنگزور را مقدمه‌ای برای بروز یک مناقشه جدید در قفقاز می‌داند که ممکن است به جنگی گسترده منجر شود. آمریکا و اروپا، به ویژه فرانسه، با فروش سلاح به ارمنستان در تلاشند نفوذ خود را افزایش دهند. این وضعیت به نفع کشورهای قفقاز نیست، زیرا ارمنستان به تازگی از جنگ قره‌باغ خارج شده و می‌تواند منابع خود را برای توسعه صرف کند. در صورت بروز مناقشه‌ای بین روسیه و غرب، ارمنستان ممکن است به سرنوشت اوکراین دچار شود و جمهوری آذربایجان نیز با مشکلاتی مواجه خواهد شد. بنابراین، موضع ایران در مخالفت با دالان زنگزور به تقویت صلح و دوستی در قفقاز کمک کرده و به نفع کشورهای این منطقه است.
آمریکا و روسیه بعد از مدت‌ها در موضوع دالان زنگزور به توافق خواهند رسید؟
آمریکا در چندین بیانیه رسمی از سوی کاخ سفید، خواستار ایجاد کریدور زنگزور در داخل ارمنستان و برقراری ارتباط میان نخجوان، ترکیه و جمهوری آذربایجان شده است. علی اکبر ولایتی در گفت‌وگویی با شبکه المیادین به این نکته اشاره کرد که پوتین پیش از بحران اوکراین تأکید کرده بود که مرزهای قفقاز همان مرزهای دوران شوروی است. اما با شدت‌گرفتن تقابل‌ها، قاطعیت روسیه در این منطقه کاهش یافت و در آمریکا و ترکیه مطرح شد که تنها مخالف دالان زنگزور، ایران است. در مقابل این دیدگاه، برخی از کارشناسان روابط بین‌الملل معتقدند آمریکا به دنبال حذف ایران و روسیه از معادلات منطقه است. در رابطه با همین موضوع حسن بهشتی‌پور، تحلیل‌گر مسائل اوراسیا معتقد است که سیاست غرب در قفقاز جنوبی با هدف حذف ایران و روسیه تنظیم شده است. اصولاً سیاست غرب این است که ایران را از هرگونه همکاری حذف کند و منافع ژئوپلیتیک ایران را مسدود کند و اجازه ندهند که ایران وارد همکاری با کشورهای دیگر شود. بر مبنای این تحلیل اصرار روسیه بر ایجاد کریدور زنگزور را باید یک نمایش سیاسی برای جلب رضایت آذربایجان و حمایت از آن در مقابل ارمنستانی دانست که چرخشی محسوس به سوی غرب داشته است.
امکان امضای طرح‌های منطقه‌ای در قفقاز بدون مشارکت ایران وجود ندارد
احمد کاظمی استاد دانشگاه و کارشناس اورآسیا در گفت‌وگو با خبرنگار «شهروند» گفت: «ایران قرار نیست هزینه سیاست‌های اشتباه روسیه در قفقاز را متقبل و متحمل شود. سیاست‌های اشتباه روسیه در قفقاز، کم نیست و موارد متعددی را شامل می‌شود.» وی افزود: «مقامات ایران از جمله وزیر امور خارجه، مخالفت جدی ایران با تغییرات ژئوپلیتیک در قفقاز را مطرح کرده‌اند و طبیعتا این سیاست به عنوان سیاست پایدار ایران در منطقه به شمار می‌آید.» کاظمی ادامه داد: «سوالی که در افکار عمومی ایران نسبت به روسیه مطرح شده، این است که اگر آنها واقعا به دنبال وجود یک مسیر ترانزیتی بین جمهوری آذربایجان و نخجوان هستند، چرا از کریدور ایرانی ارس حمایت نمی‌کنند؟ این کریدور تنها کریدوری است که صرفا ویژگی ترانزیتنی دارد و موضوعات امنیتی و ادعاهای و قومی در آن مطرح نیست و از سوی دیگر به نفع ثبات منطقه است و می‌تواند منافع همه کشورهای منطقه را تامین کند.» کارشناس اورآسیا تاکید کرد: «واقعیت این است که بدون مشارکت فعال و موثر ایران، امکان امضای طرح‌های منطقه‌ای در قفقاز وجود نخواهد داشت و از این منظر، به نظر می‌رسد که تاکید روسیه بر کریدور جعلی زنگزور (با هر عنوان و لفظی) تا زمانی که بحث حاکمیت دولت میزبان (ارمنستان) در آن مطرح نباشد، اجرا نخواهد شد. این تاکید روسیه فقط منحر به افزایش بدبینی نسبت به روسیه و تحرکات روس‌ها در منطقه قفقاز
خواهد شد.»