[شهروند] المپیک 2024 پاریس به پایان رسید و این، 12 چهره، مدال‌آوران کشورمان در این دوره از مسابقات هستند، المپیکی که شروع خوبی برای ما نداشت و چندین روز در بی‌مدالی به سر بردیم اما طوفان کشتی و تکواندو آغاز شد و نتیجه‌ای رویایی را برای ما به ارمغان آورد. 8 مدال در کشتی و 4 مدال در تکواندو حاصل کار ورزش کشور در آوردگاه المپیک بود و پس از المپیک لندن، پرمدال‌ترین و بهترین نتیجه را برای کاروان ایران حاصل کرد. در این دوره از مسابقات لحظات تلخ و شیرین بسیاری را گذراندیم و واقعا شایستگی این را هم داشتیم که نتیجه فوق‌العاده‌تری را هم رقم بزنیم اما بازهم به معنای واقعی چیزی از ارزش‌های ما کم نشد و با افتخار المپیک پاریس را به پایان رساندیم. 3 مدال طلا، 6 مدال نقره و 3 مدال برنز و قرار گرفتن در جایگاه بیست و یکم جدول توزیع مدالی، پایان خوش ایران در المپیک 2024 بود و با این نتایج، ورزش کشور امیدوار به روزهای خوش آینده و دوره بعدی المپیک خواهد بود تا بازهم ستاره‌ها افتخارآفرینی کنند و پرچم کشور را در میادین مختلف به اهتزاز دربیاورند. در این گزارش می‌خواهیم به شرح آنچه در این دوره از رقابت‌های المپیک و لحظات تلخ و شیرین آن بپردازیم.
طلسم کشتی آزاد شکسته نشد
بعد از نمایش درخشان کشتی فرنگی ایران با دو طلا، یک نقره و یک برنز همه منتظر درخشش آزادکاران هم بودند. البته که با صعود سه آزادکار به فینال نتیجه خوبی هم رقم خورد، اما بعد از دو فینال عجیب، در آخرین روز هم طلسم طلا برای آزادکاران شکسته نشد. ابتدا حسن یزدانی که با کتف مصدومش روی تشک حاضر شد و بعد از آن هم بازگشت ناکام امیرحسین زارع که به نایب قهرمانی و شکست او برابر گنو پتریاشویلی منجر شد. در نهایت هم رحمان عموزاد نتوانست به طلا برسد.
رحمان عموزاد که روز شنبه نمایشی طوفانی و فراتر از انتظار از خود نشان داد، بعدازظهر یکشنبه در فینال وزن 65 کیلوگرم به مصاف حریف ژاپنی خود رفت تا اولین نشان طلای کشتی آزاد و چهارمین طلای کاروان ایران را به ارمغان بیاورد، اما با غافلگیری تمام روی فیتیله‌پیچ‌های حریف گرفتار شد و در نهایت 10-3 کشتی را واگذار کرد تا سومین مرد نقره‌ای کشتی آزاد ایران باشد.
از سوی دیگر امیرعلی آذرپیرا در 97 کیلوگرم که با قرعه سختی مواجه شد و به صورت میلیمتری به قهرمان جهان باخت، با نمایشی درخشان بعد از رسیدن به نیمه نهایی مقابل کایل اسنایدر قهرمان جهان و المپیک به برتری رسید تا آخرین مدال کاروان ایران را به رنگ برنز و به نام خودش کند.
هادی ساعی و یک رکورد المپیکی دیگر!
همه فکر می‌کردند که در این دوره قرار است حسن یزدانی با کسب مدال طلای المپیک پاریس عنوان بهترین المپین ایران را از آن خود کند اما چه کسی فکرش را می‌کرد که مصدومیت قرار است پای یزدانی را در فینال گیر بیندازد و همه معادلات را تغییر دهد.
این المپیک نه تنها رکورد هادی ساعی را به عنوان پرافتخارترین المپین ایرانی باقی گذاشت بلکه ساعی رکورد دیگری را هم به عنوان رئیس فدراسیون تکواندو به نام خود ثبت کرد و تمام نماینده‌هایش را در المپیک با مدال از این آوردگاه خارج کرد. برای اولین بار در تاریخ، 2 بانوی کشورمان صاحب مدال در این مسابقات شدند و ناهید کیانی نیز با کسب مدال نقره، پرافتخارترین زن ایرانی در المپیک لقب گرفت.
همچنین پس از 16 سال ایران طلای تکواندو را به دست آورد و یک طلا، 2 نقره و یک برنز حاصل کار 4 نماینده تکواندوی کشورمان در این مسابقات بود.
مدال‌هایی که می‌توانستیم بگیریم اما نشد
جدا از مدال‌های نقره‌ای که می‌توانست تبدیل به طلا شود، خصوصا نقره‌های حسن یزدانی و امیرحسین زارع، ورزشکارانی بودند که بسیار حسرت ناکامی‌شان را خوردیم. رضا علیپور در سنگ‌نوردی در صدر این حسرت‌ها است، المپین پرتلاشی که برای موفقیت در این دوره از مسابقات همه کار کرد و با تمامی سختی‌ها و محدودیت‌ها کنار آمد تا در سنگ‌نوردی المپیک خوش بدرخشد اما هزارم ثانیه‌ها با علیپور اینقدر بی‌رحم بودند که باعث اشک‌های ورزشکار کشورمان شدند. به قول خودش او برای مدال المپیک تنهایی جنگید اما نتوانست به آن چیزی که می‌خواست برسد.
همچنین شمشیربازی هم یکی دیگر از حسرت‌های ما در این المپیک شد. در این دوره تیم سابر کشورمان می‌توانست جزو 3 تیم برتر المپیک قرار بگیرد و اگر داوری مقداری برای ما بهتر شکل می‌گرفت، الان شاهد یک تاریخ‌سازی دیگر در المپیک بودیم.
دوست داشتیم مهدی الفتی در پرش خرک و محمد بیرانوند در اهداف پروازی هم پدیده‌های المپیک باشند اما این 2 ورزشکار نشان دادند که می‌توانند برای دوره‌های بعدی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشند.
از وزنه‌برداری انتظار بیشتری می‌رفت
یکی از رشته‌هایی که پس از چندین دوره، روند مدال‌آوری‌اش متوقف شد، رشته وزنه‌برداری بود، میرمصطفی جوادی و علی داوودی نمایندگان کشورمان در این دوره از مسابقات بودند اما نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و هیچ‌کدام‌شان به روی سکوی المپیک نرفتند. علی داوودی که در المپیک توکیو مدال نقره مسابقات را به دست آورده بود، در این دوره آن وزنه‌ای را که مد نظرش بود نتوانست مهار کند و در نهایت به سکوی مدال نرسید و در نهایت تالاخادزه‌ای که به نظر می‌رسید آمادگی ایده‌آلی ندارد، مدال طلای بازی‌ها را به دست آورد.
همیشه از وزنه‌برداری به عنوان یکی از امیدهای اصلی مدال‌آوری در المپیک برای ایران یاد می‌شود اما باید برای این دوره بررسی کرد که چرا وزنه‌برداری کشورمان با وجود پتانسیل مورد نظر، حتی یک مدال برنز هم نتوانست
حاصل کند.