در بود و نبود تیم های رسانه ای دولت ها
 

 

سعید اصغرزاده| پرسش این است که چرا تیم رسانه‌ای دولت قبل به رغم تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر ضعف اطلاع رسانی دولت، نتوانست تمهیدی بیندیشد تا راه را برای نفوذ در اذهان و قلوب مردم نسبت به عملکردهای مثبت و مفید دولت باز کند.این موضوع از این جهت مهم است که تکرار تجربه تلخ گذشته، امیدها را در دولت چهاردهم که به دنبال ایجاد وفاق ملی و همدلی است بر باد ندهد.آیا پزشکیان در به‌کارگیری تیم رسانه ای، همان اشتباه را تکرار خواهد کرد؟
اصولا بین اطلاع‌رسانی شفاف و بولتن حزبی باید تفاوت قائل شد. آنچه در این سال‌ها در خبرگزاری‌ها و رسانه‌های منتسب به دولت با آن مواجه بوده‌ایم، معضلی از این دست بوده است. وقتی پای بولتن به میان می‌آید، بولتن‌نویسان جز پاسخ دادن به رقیبان و سخن راندن برای خوش آمد رئیسان چیزی در چنته ندارد. بویژه اگر بار و رسالتی معنایی برای دفاع بی‌چون و چرا از حزب و دسته خود داشته باشند. همین امر است که موجبات بی‌اعتمادی مخاطبان را به بار می‌آورد. چیزی مثل همان نسخه مرسوم تلویزیونی که آنچنان که باید در اظلاع رسانی هنوز نتوانسته جایگاه خود را بدست بیاورد . مردم به دنبال چهره‌های شاخص و نخبه می گردند تا در رسانه با نوآوری و اطلاع رسانی دقیق و بدون سانسور، آنچه را باید به‌دست بیاورند ، اما چیزی جز شعار و مقداری باید و نباید دستگیرشان نمی شود.
مشکل بولتن نویسان این است که فکر می کنند رسانه و یا داشتن رسانه، به تنهایی کافی است. آنها نمی‌دانند که در اینجا ابتدایی‌ترین چیز داشتن ایده است. شما اگر دستاوردی داشته باشید برای ارائه آن باید ایده‌ای را به خدمت بگمارید.ایده‌ها را نخبگان می‌سازند نه حضور در جلسات و گعده‌های حزبی. در این سال‌ها تلقی اشتباه از وضعیت رسانه و نفوذ این تفکر که رسانه از بالا به پایین است و نه تعاملی منجر به این شده است که تیم‌های رسانه‌ای هر چقدر می‌دوند به مقصد نمی‌رسند.غافل نباشیم از تعامل. بویژه این رکن که واکنش های مردم و منتقدان و نخبگان در فضای مجازی ، نوعی تولید محتواست. اینان ابزار های مدرن تولید محتوا هستند. اینان می‌توانند تیم رسانه ای دولت باشند. چابک سازی دیگر به آن معنای حذف افراد و کوچک سازی صرف نیست، چابک‌سازی استفاده از ظرفیت‌های مغفول مانده است. اگر رهبر انقلاب در شعارهای سال، نقش مردم را به میان می کشند،دست روی نکته مهمی گذاشته‌اند. مردم هستند که می‌توانند موج‌ساز باشند. در عصر جدید موج‌سازی خبری، دستوری نیست. تعاملی است. یکسویه نیست و...
این اشتباه را نباید تکرار کرد که با همان تیم خبری قبل از انتخابات که نوعی رقابت حزبی و جنگ روانی را بر عهده داشته اند ، بتوان بازی پس از انتخابات را به پیش برد. اینک زمان بروز واقعیت است. رسانه های دولت وظیفه روابط عمومی دولت را نباید داشته باشند، عرصه نقد و بررسی و ارائه راهکارند . وظیفه آنان جلب نظر مدیران عالی یا یک حلقه نباید باشد.وظیفه آنان شناخت افکار عمومی بر اساس پژوهش و نه خودرایی است. ارائه گفتمانی است که مسیر راه را روشن می سازد. گفتمانی که اصولی دارد  و نمی توان از آن اصول عقبگرد کرد. در این گفتمان انتقادپذیری یک اصل است.عدم انفعال یک اصل است. نرفتن به سمت حاشیه ها یک اصل است. تولید مفید به جای تولید انبوه یک اصل است.
دولت به کارگزاران رسانه‌ای خود باید بیاموزد که فعالیتهایش را مستند‌سازی کنند. پس از آن آسیب‌شناسی کنند و در این مسیر پای مردم و نخبگان را جهت تعامل و تداوم فعالیت در مسیر درست باز کنند.


 
http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/250358/در-بود-و-نبود-تیم-های-رسانه-ای-دولت-ها-