آنچه که بخورى برود و آنچه را بخورانى فراوان و پر بركت شود.     
     امام علی (ع)

صیقل توحید
بس رنج در آماجگه عشق تو بردیم
مردیم و خدنگی ز کمان تو نخوردیم
با سوز دلی گرم‌تر از آتش بهمن
چون آب دی از سردی مِهر تو فسردیم
بی‌ ماه رُخت همچو حکیمان رَصد بند
شب تا به سحر ثابت و سیاره شمردیم
در بزم صفا صاف‌خوران صدر نشینند
ما زیرنشینانِ صف ‌آلوده دردیم
المنه الله که ز آیینه هستی
زنگ دویی از صیقل توحید ستردیم
تا نفس نکُشتیم نگشتیم مسلمان
تا لطمه نخوردیم چو گو گوی نبردیم
قاآنی