سیمرغ‌ها در کوه قاف و صدور یک بیانیه انتخاباتی
برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر و انتشار بیانیه انتخاباتی «روزنه‌گشایی کنیم» با هدف دعوت به شرکت در انتخابات، مهم‌ترین موضوعاتی بودند که ظرف 24 ساعت اخیر در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه کاربران قرار گرفتند.
پایان جشنواره فیلم فجر و واکنش‌ها به اختتامیه و برندگان سیمرغ‌های بلورین
چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با اعلام اسامی منتخبان و برندگان سیمرغ بلورین در رشته‌های مختلف به پایان رسید. در ایام برگزاری جشنواره، کاربران سینمادوست شبکه‌های اجتماعی نقطه نظرات خود را با یکدیگر به اشتراک می‌گذاشتند. اما با برگزاری مراسم اختتامیه و اهدای جوایز به افراد منتخب هیات داوران، عمده توجه و بحث‌ها حول این مراسم و نتایج آن می‌گشت. در همین رابطه کاربری با اشاره به جوایز اصلی، این توئیت را زد: «فیلم مجنون واقعاً دیدنی بود، اما چون خیلی از فیلم‌ها رو ندیدم نمی‌تونم با قطعیت بگم شایسته سیمرغ بهترین فیلم بود. ولی دادن سیمرغ بهترین کارگردانی به بهروز افخمی جای حرف داشت. به نظرم هیئت داوران خواستن با این حرکت کار خودشون رو راحت کنن چون کمتر کسی می‌تونه به تبحر افخمی در حیطه کارگردانی ایراد بگیره. بعدم با خرج کردن سیمرغ کارگردانی، یه آدم همیشه معترض و تیکه‌بنداز رو ساکت کردن و همین که افخمی به انتخاب‌هاشون گیر نده، کلی جلو افتادن.» کاربری هم با اشاره به نقصان نام‌ها و افراد مشهور در بین شرکت‌کنندگان این دوره از جشنواره و بالطبع ازدیاد نام‌های نه‌چندان آشنا در بین برندگان، طی پستی توئیتری چنین آورد: «من این که نسل عوض شده و باید به اسم‌های جدید عادت کرد حالیم نیست! من دوست دارم اسم بزرگ توی تیتراژ فیلما ببینم. داریوش مهرجویی، بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، کیومرث پوراحمد، اصغر فرهادی، ابراهیم حاتمی‌کیا، مجید مجیدی، رخشان بنی‌اعتماد، عباس کیارستمی، تهمینه میلانی،... من این جدیدا رو نمی‌شناسم. باشه اصلاً از قبلیا خیلی بهترن، ولی من دوسشون ندارم. من اسیر اسم‌های بزرگم. هرچند خسته، از نفس افتاده، تموم شده و به پایان رسیده.» یک کاربر هم در یک پست، با کنایه اجرای مراسم اختتامیه را تنها موردی دانست که همچنان یاد و خاطره دوره‌های پیشین را زنده می‌کند: «انصافاً تنها بخش جشنواره که همچنان حال و هوای دهه 60 و 70 و 80 رو برامون زنده می‌کنه همین مراسم اختتامیه‌ست. خسته‌کننده، طولانی، یکنواخت، بدون کوچکترین ابتکار، با مجری تکراری، شوخی‌ها تکراری‌تر، تعارف‌های تکراری‌ترتر، نون قرض دادن‌های تکراری‌ترترتر. یعنی یه جوونمرد پیدا نمی‌شه جهان را سقف بشکافه، طرحی نو دراندازه و بنیان این قبیل مراسم‌ها رو از بیخ عوض کنه!؟»
انتخابات مجلس شورای اسلامی و واکنش‌ها به بیانیه تعدادی از فعالان سیاسی
با نزدیک شدن به موعد انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در 11 اسفند، اعلام مواضع و صف‌بندی‌های سیاسی شفافیت بیشتری به خود می‌گیرند. طی چند روز اخیر اعلام نظر یک فعال سیاسی پرحاشیه مبنی بر تلاش برای ارائه فهرست و معرفی افراد مورد وثوق (از دید خودش) در انتخابات اسفندماه، توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کرد. اما انتشار بیانیه تحلیلی تعدادی از فعالان مدنی و سیاسی منتسب به طیفی که آن‌ها را با عناوینی چون اصلاح‌طلب و معتدل می‌شناسیم، اتفاق دیگری بود که در شبکه‌های اجتماعی مورد بحث بسیار قرار گرفت. این بیانیه که به نوعی اصحاب تحریم انتخابات را هدف قرار داده، توسط کاربران با عناوینی چون «بازگشت به عقلانیت» و «پذیرفتن قواعد بازی» مورد استقبال قرار گرفت. در همین خصوص کاربری در شبکه ایکس نوشت: «بالاخره دوستان روشنفکر، اصلاح‌طلب، منتقد نظام، معتدل، و... پذیرفتن که مسیر هر تغییر و تحول معقولی از صندوق رای می‌گذره. به فال نیک بگیریم.» کاربر دیگری نیز با اشاره به فرازهایی از بیانیه فوق که در رسانه‌ها با تیتر و عنوان «روزنه‌گشایی کنیم» منتشر شد، طی پستی توئیتری چنین آورد: «این که امضا‌کنندگان بیانیه از مردم می‌خوان به جای قهر کردن با انتخابات بگردن نزدیکترین نامزدها به علائق و تمایلات سیاسی‌شون رو کشف کنن و بهش رای بدن خیلی خوبه. ولی این رو هم باید در نظر گرفت که برای بعضیا این کار معادل پیدا کردن سوزن در انبار کاه می‌مونه. ای کاش شورای نگهبان هم سعه صدر رهبری رو داشت و انقدر خروجی رو تنگ نمی‌گرفت.» یک کاربر هم اینگونه به بیانیه «روزنه گشایی کنیم» واکنش نشان داد: «شما که تنها راه موجود رو پیدا کردن افراد معتدل و میانه‌رو در میان نامزدهای تایید صلاحیت شده می‌دونید، خب زحمت معرفی‌شون رو هم بکشین که دردسر رای‌دهنده‌ها هم کمتر بشه. فقط انشاله بعد از برگزاری انتخابات پرشور و رای نیاوردن نامزدهاتون باز بهانه خالص‌سازی نگیرین و نگین که نشد و نکردن و نذاشتن و مهندسی کردن و... بله قواعد بازی رو تمام و کمال رعایت کنین، نه فقط وقتی که دنیا به کامه.»