[ شهروند ] «آنجلیکا گفت که نژاد در آمریکا نقشی بزرگ در نحوه رفتار با شما ایفا می‌کند و آثار آن فاجعه‌بار است: «مردم می‌میرند.» «آسوشیتدپرس» در گزارش خود درباره حقیقت تلخ نژادپرستی در آمریکا به این واقعیت‌ها اشاره می‌کند که زنان سیاهپوست در آمریکا تقریبا سه برابر بیشتر از هر نژاد دیگری احتمال دارد در دوران بارداری یا زایمان بمیرند. سیاهپوستان دسترسی کمتری به مراقبت‌های پزشکی و بهداشت مناسب دارند و امید به زندگی آنها کمتر است.
آنجلیکا لیون می‌دانست که زایمان در آمریکا برای زنان سیاهپوست خطرناک است. او به دانشجویان کالج به‌عنوان مربی بهداشت عمومی، در مورد نابرابری‌های نژادی در زمینه بهداشت و درمان آموزش می‌داد، از جمله این واقعیت که زنان سیاهپوست در ایالات متحده تقریبا سه برابر بیشتر از هر نژاد دیگری احتمال دارد در دوران بارداری یا زایمان بمیرند. ایالت زادگاه این زن سیاهپوست، آلاباما، از نظر میزان بالای مرگ‌ومیر مادران سومین رتبه را در این کشور دارد.
اما در سال 2019، این نابرابری برای آنجلیکا هم اتفاق افتاد و تجربه اولین بارداری که باید شادی‌آور می‌بود، به سرعت به کابوسی ترسناک تبدیل شد. او گفت که درخواست‌هایش برای کمک نادیده گرفته شد و او را بارها از بیمارستان به خانه فرستادند. پزشکان و پرستاران به او گفتند که از دردهای معمول دوره بارداری رنج می‌برد. آنجلیکا گفت او را جدی نمی‌گرفتند تا زمانی که وضعیتش رو به وخامت رفت و ضربان قلب کودکش به شدت کاهش پیدا کرد. ناامیدکننده‌تر هم این بود که او در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام، دانشگاه وابسته به بیمارستانی که او را معالجه می‌کرد، کار می‌کرد! تجربه او بازتابی از تبعیض نژادی در پزشکی، تعصب و بی‌توجهی در ارائه خدمات درمانی است که سیاهپوستان آمریکایی تحمل می‌کنند. مالیک، پسر آنجلیکا، هشت هفته زودتر با وزن کمتر از 5 پوند (حدود 2 کیلوگرم) به دنیا آمد و یک ماه را در بخش مراقبت‌های ویژه گذراند. او در حالی که اشک‌هایش را پاک می‌کرد، گفت: «من و پسرم ممکن بود بمیریم و این ترسناک است.»
نژاد تعیین می‌کند با شما چگونه رفتار شود
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، زنان سیاهپوست بالاترین میزان مرگ‌ومیر مادران را در ایالات متحده دارند، احتمال مرگ نوزادان سیاهپوست بیشتر است و به احتمال زیاد زودتر از موعد به دنیا می‌آیند که زمینه را برای مشکلات سلامتی در آینده فراهم می‌کند و ممکن است در طول زندگی آنها را رها نکند.
آنجلیکا گفت که نژاد در آمریکا نقشی بزرگ در نحوه رفتار با شما ایفا می‌کند، به خصوص در جنوب، و آثار آن فاجعه‌بار است: «مردم می‌میرند.»
سیاهپوست‌بودن در هر نقطه از آمریکا به معنای تجربه میزان بالاتر بیماری‌های مزمن مانند آسم، دیابت، فشار خون بالا، آلزایمر و اخیراً کووید-19 است. سیاهپوستان آمریکایی دسترسی کمتری به مراقبت‌های پزشکی مناسب دارند و امید به زندگی آنها کمتر است. از بدو تولد تا مرگ، صرف نظر از ثروت یا موقعیت اجتماعی، احتمال ابتلا به بیماری و مرگ بر اثر امراض رایج در میان سیاهپوستان بسیار بیشتر است.
مشکلات سلامتی سیاهپوستان آمریکایی مدت‌هاست به ژنتیک یا رفتار آنها نسبت داده می‌شود، اما در واقع، مجموعه‌ای از شرایط مربوط به نژادپرستی -از جمله محدودیت‌ها برای انتخاب محل زندگی مردم و دسترسی نداشتن دیرینه به خدمات درمانی- نقش اصلی را ایفا می‌کنند.تاکنون تبعیض و تعصب در محیط‌های بیمارستانی فاجعه‌آمیز بوده است. تاثیر نابرابری‌ها در بخش بهداشت و سلامت این کشور غم‌انگیز است: طی دو دهه گذشته، میزان مرگ‌ومیر در میان سیاهپوستان آمریکایی بالاتر بوده و نتیجه آن 1.6 میلیون مرگ بیشتر در مقایسه با سفیدپوستان آمریکایی است.
پروژه یک‌ساله آسوشیتدپرس نشان داد که چالش‌های سلامتی که سیاهپوستان آمریکایی متحمل می‌شوند، اغلب قبل از اولین نفس شروع می‌شود. آسوشیتدپرس ده‌ها مصاحبه با پزشکان و متخصصان، مدافعان حقوق سلامت، مورخان و محققان انجام داد که شرح دادند چگونه تاریخ نژادپرستی که به سال‌های پایه‌گذاری کشور آمریکا برمی‌گردد، نابرابری‌های امروز را حاصل آورده است.
«سپسیس» (sepsis) یا همان عفونت خونی، یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر مادران در آمریکاست. زنان سیاهپوست در مقایسه با همتایان سفیدپوست خود دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به «سپسیس» شدید هستند. این بیماری به سرعت گسترش می‌یابد، بنابراین تشخیص به‌موقع بسیار مهم است. «سپسیس» در مراحل اولیه ممکن است منعکس‌کننده علائم رایج بارداری باشد، بنابراین تشخیص آن دشوار است. اما تشخیص‌های دیرهنگام یا تشخیص ندادن نیز نتیجه تعصب، نژادپرستی ساختاری در پزشکی و بی‌توجهی در ارائه خدمات درمانی است که منجر به نادیده گرفتن بیماران، به‌ویژه زنان سیاهپوست می‌شود.
جراحی‌های آزمایشی، بدون بیهوشی روی بردگان سیاهپوست!
دهه‌هاست که حامیان زایمان ایمن و متخصصان پزشکی ناامیدانه سعی می‌کنند زنگ خطر را درباره بهره‌مندی زنان سیاهپوست از خدمات پزشکی به صدا درآورند. مورخان معتقدند که این بدرفتاری ریشه‌دار است و به الگوهای نژادپرستانه در پزشکی که سیاهپوستان در بحبوحه برده‌داری و پس از آن تحمل کردند، برمی‌گردد.
«دیردر کوپر اوونز»، مورخ و نویسنده، گفت: «برای درک کامل بحران مرگ‌ومیر مادران و نوزادان سیاهپوست، این کشور باید ابتدا تاریخ تاریک مطالعه بیماری‌های زنان را مد نظر قرار داد. تاریخچه این شاخه پزشکی خاص در مزرعه برده‌ها در آلاباما آغاز می‌شود. پیشرفت در علم مامایی و بیماری‌های زنان رابطه تنگاتنگی با برده‌داری داشت و به معنای واقعی کلمه روی زخم‌های زنان سیاهپوست بنا شد.» جراحی‌های مربوط به باروری که در آن زمان آزمایشی بود، مانند سزارین، معمولا روی زنان برده سیاهپوست انجام می‌شد. پزشکانی مانند «جی. ماریون سیمز»، پزشک آلابامایی که بسیاری او را «پدر علم پزشکی زنان» می‌نامند، آزمایش‌های جراحی عذاب‌آوری را روی زنان برده سیاهپوست در دهه 1840 بدون بیهوشی انجام داد. پس از لغو برده‌داری، بیمارستان‌ها جراحی‌های «هیسترکتومی» (برداشتن رحم) غیرضروری را روی زنان سیاهپوست انجام دادند و برنامه‌های اصلاح نژاد، آنها را عقیم کرد. تبعیض نژادی در ارائه مراقبت‌های بهداشتی و درمانی نیز نقش مهمی در تفاوت دریافت این خدمات میان اقشار مختلف ایفا کرد که هنوز هم وجود دارد.تا زمانی که کنگره آمریکا قانون حقوق مدنی در سال 1964 را تصویب کرد، خانواده‌های سیاهپوست عمدتا از ورود به بیمارستان‌های سفیدپوستان که بودجه کافی هم داشتند، منع می‌شدند و اغلب سهم‌شان درمان‌های پزشکی محدود، ضعیف یا غیرانسانی بود. کلینیک‌های تحت رهبری سیاهپوستان سخت تلاش کردند تا شکاف‌ها را پر کنند، اما حتی پس از حمایت‌های جدید، بیمارستان‌هایی که زمانی برای خانواده‌های سیاهپوست در نظر گرفته شده بودند، منابع کافی نداشتند و زنان سیاهپوست از حمایتی که به‌طور منظم در دسترس زنان سفیدپوست بود، برخوردار نبودند. آن سابقه آزاردیدگی و نادیده‌انگاری منجر به بی‌اعتمادی عمیق نسبت به موسسات بهداشتی و درمانی در میان جوامع رنگین‌پوست شد.
درد بیماران سیاهپوست جدی گرفته نمی‌شود
برخی از ارائه‌دهندگان خدمات درمانی هنوز باورهای نادرستی درباره تفاوت‌های بیولوژیکی بین سیاهپوستان و سفیدپوستان دارند، مانند اینکه سیاهپوستان پایه‌های عصبی کمتر حساس، پوست ضخیم‌تر و استخوان‌های قوی‌تری دارند. این باورها باعث شده امروزه ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی درد بیماران سیاهپوست را جدی نگیرند و کمتر به برطرف‌شدن یا تسکین درد آنها اهمیت دهند.
تفاوت‌ها صرف‌نظر از سطح تحصیلات یا درآمد میان سیاهان و سفیدها وجود دارد. میزان مرگ‌ومیر ناشی از بارداری در زنان سیاهپوستی که تحصیلات دانشگاهی دارند، بیش از پنج برابر همتایان سفیدپوست‌شان است. همچنین مرگ مرتبط با بارداری برای زنان سیاهپوست دارای تحصیلات دانشگاهی در مقایسه با زنان سفیدپوست با مدرک تحصیلی کمتر از دبیرستان 1.6 برابر بیشتر است.در ایالت آلاباما، زادگاه آنجلیکا لیون، سالانه حدود 40 مادر پس از زایمان جان خود را از دست می‌دهند و تلفات مادران سیاهپوست بسیار بیشتر است. میزان مرگ‌ومیر نوزادان این ایالت در سال 2021 میلادی، 7.6 مرگ در هر 1000 تولد زنده بود. تفاوت بین نوزادان سیاه و سفید آشکار است: میزان مرگ نوزادان در سال 2021 برای مادران سفیدپوست 5.8 و برای مادران سیاهپوست 12.1 مرگ بود که نسبت به عدد 10.9 در سال قبل، افزایش داشت. نوزادان سیاهپوست فقط 29 درصد از تولدها در آلاباما را تشکیل می‌دهند، با این حال نزدیک به 47 درصد از مرگ‌ومیر نوزادان از میان آنهاست. گزارشی کمیته بررسی مرگ‌ومیر مادران آلاباما در سال 2020 نشان داد که بیش از 55 درصد از 80 مرگ مرتبط با بارداری که آنها در سال‌های 2016 و 2017 بررسی کردند، قابل پیشگیری بودند.
دکتر اسکات هریس، از مسئولان بهداشت و درمان در ایالت آلاباما، گفت: «مطمئنا می‌دانیم با توجه به آمار ملی، مادران سیاهپوست در هر سطح درآمدی وضعیت بدتری دارند که بسیار حیرت‌انگیز است. به‌طور کلی کد پستی مهم است. متأسفانه، محل زندگی مردم و محل تولد این نوزادان، به‌شدت با مرگ‌ومیر آنان و وضعیت مادران مرتبط است.»
حقیقت تلخ نژادپرستی
نگرانی درباره موانع و دسترسی به خدمات درمانی همچنان باقی است. در آلاباما، 37 درصد شهرستان‌ها از نظر ارائه مراقبت‌های دوران بارداری و زایمان برهوت‌اند؛ بیش از 240 هزار زن در بخش‌ها و شهرستان‌هایی زندگی می‌کنند که یا هیچ خدماتی در آنجا ارائه نمی‌شود یا کمبود وجود دارد. حدود 39 درصد از بخش‌ها حتی یک ارائه‌دهنده خدمات مربوط به دوران بارداری و زایمان ندارند. آلاباما در این زمینه تنها نیست. بیش از 2.2 میلیون زن آمریکایی در سنین باروری در مناطقی بدون این خدمات زندگی می‌کنند و 4.8 میلیون زن دیگر در شهرستان‌هایی با دسترسی محدود به مراقبت‌های دوره بارداری و زایمان.خاویر بسرا، وزیر بهداشت ایالات متحده، به آسوشیتدپرس گفت که باید اقدامات بیشتری در تمام سطوح دولتی انجام شود تا نژادپرستی و تعصب در مراقبت‌های بهداشتی ریشه‌کن شود.
شلوندا لیون، مادر آنجلیکا، همیشه به دخترانش حقیقت تلخ نژادپرستی را آموزش می‌داد، به این امید که آنها را برای زندگی در آینده آماده کند. آنجلیکا با اشاره به کتابی که روی میز در خانه‌اش بود، گفت: «وقتی نوجوان بودیم، مادرم تصاویری از سیاهپوستان را نشان‌مان می‌داد که آویزان یا سوزانده شده بودند. او می‌خواست ما آن را درک کنیم، بدانیم کجا زندگی می‌کنیم و اینکه نژادپرستی چیزی است که ممکن است مجبور باشیم با آن مقابله کنیم.»