سلامت‌روان حلقه مفقوده اين‌روزهاي ما شده است، حالا ما مردمي شده‌ايم كه كمتر مي‌خنديم، كه كمتر خشم خود را كنترل مي‌كنيم، كه زود صدايمان را بالا مي‌بريم، يا در لاك خود فرو مي‌رويم و انزوا را بر هر چيزي ترجيح مي‌دهيم. حالا ما مردمي شده‌ايم كه شادي را حتي اگر با چشم‌هاي خودمان ببينيم، باور‌ش نمي‌كنيم. چندي پيش نایب‌رئیس انجمن روانشناسان ایران با اشاره به این‌که نزدیک به یک‌چهارم جمعیت کشور اختلال‌روانپزشکی دارند، گفت: آخرین آماری که از بیماری‌های روانی در کشور وجود دارد، حدود 23درصد است که این آمار مطابق با آمار جهانی در کشورهای پیشرفته، درحال‌توسعه و توسعه‌یافته به یک نسبت پیشرفت داشته است.
دکتر مجید صادقی، توجه به بهداشت‌روان در کشور را در کاهش بروز بیماری‌های روانی بسیار با اهمیت دانست و گفت: بیماری‌های روانی بعد از بیماری قلب و عروق و تصادفات رانندگی جاده‌ای، بیشترین آمار را به‌خود اختصاص می‌دهد و از هر 4خانواده، یک‌خانواده درگیر بیماری روان است. بیماری‌های روانی خاموش و بی‌سر و صدا هستند و اضطراب و افسردگی جزو شایع‌ترین بیماری روانی است که در زنان به‌دلیل تفاوت‌های فیزیولوژیک و نقش اجتماعی آنها در جامعه 5/1 تا دو برابر بیشتر از مردان بروز می‌کند و ممکن است تا پایان عمر بیمار به آن مبتلا باشند.
این عضو هیأت‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، دوره جوانی را بیشترین زمان ابتلا به بیماری‌های روانی دانست و یادآور شد: بیماری‌های روانی باعث تغییراتی در مغز بیمار می‌شود و به‌شکل اختلالات روانی در بیمار بروز می‌کند که بروز این بیماری‌ها از دهه 2 و 3 عمر فرد که در اوج توانمندی و بالا بودن عملکرد است، ایجاد می‌شود. همچنین در دوران سالمندی بیمار به زوال‌عقل و آلزایمر هم دچار می‌شود. اما براي حل اين بحران چه بايد كرد؟ بحراني كه صدايش درنمي‌آيد اما يك‌روز، مثل خشك‌شدن درياچه اروميه، به يكباره سر باز مي‌كند و خود را نشان مي‌دهد و آن روز ديگر هيچ كاري از دست كسي برنمي‌آيد.
در همين رابطه رئیس کرسی یونسکو در آموزش سلامت گفته است، ارتقای سلامت‌روان نیازمند توسعه شبکه‌های اجتماعی مجازی است که با توجه به مخاطبان زیاد این شبکه‌ها ازقبیل «فیس‌بوک»، «توییتر»، «وایبر» و «واتس‌اپ» در کشور، بهره‌گیری از امکانات این شبکه‌ها می‌تواند، برای تحقق اهداف در حوزه سلامت به‌ویژه سلامت‌روان فرصت مناسبی را به‌وجود آورد.
دکتر مصطفی معین در آستانه برپایی پنجمین کنفرانس علمی سالانه سلامت‌روان و رسانه با اعلام این مطلب، افزود: با توجه به این‌که مسائل مربوط به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های روانی به‌تنهایی از عهده دولت خارج است، برای ارتقای سلامت‌روان نیازمند آموزش‌های عمومی و ارتقای فرهنگ سلامت با توسعه شبکه‌های اجتماعی اعم از مجازی و غیرمجازی، تقویت نهادهای مدنی و به‌طورکلی مشارکت مردم هستیم. با توجه به این‌که جامعه ما نیز مانند اکثر کشورهای درحال‌توسعه دارای شکاف‌های اجتماعی از قبیل شکاف جنسیتی، نسلی، قومی، نژادی، مذهبی و نیز شکاف بین مردم و دولت، دولت و مردم، دانشگاه و جامعه و بالعکس است، شبکه‌های اجتماعی قادر به ترمیم این شکاف‌ها هستند.
وی با تأکید بر نقش آموزش از طریق شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های رسمی گفت: هرچند برخی رسانه‌ها به‌ویژه صداوسیما که دارای پوشش گسترده‌تری نسبت به دیگر رسانه‌های رسمی است، می‌تواند، نقش مهمی در بهبود شاخص‌های سلامت‌روان داشته باشد، اما شاهدیم، متاسفانه این رسانه در برخی مواقع نقش مخربی داشته که این امر سلب اعتماد جامعه را همراه دارد. باتوجه به این‌که عوامل اجتماعی در بروز بیماری‌های مزمن به‌ویژه اختلال روان و برعکس، بهبود شاخص‌های سلامت روان نقش اساسی دارند، ضروری است، نظام سلامت و برنامه‌های توسعه کشور عوامل خطرزای اجتماعی از قبیل نابرابری و فقر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را که در بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه مشترک است از طریق سیاست‌گذاری مناسب و ارایه آموزش به‌ویژه در فضای مجازی کاهش دهند.
روند رو به رشد استفاده از شبكه‌هاي مجازي غيرقابل انكار است، اتفاقي كه مانند هر پديده ديگر فرصت‌ها و تهديدات را با هم به‌همراه دارد. بهتر است به‌جاي گرفتن انگشت اتهام به‌سمت شبكه‌هاي اجتماعي و مجازي و نشان دادن اين شبكه‌ها به‌عنوان عامل طلاق و از هم گسيختگي خانواده‌ها، اولا ريشه‌هاي اين بحران‌ها را در جايي درست جست‌وجو كنيم و ثانيا از اين فرصت به‌جهت آموزش و انتقال اطلاعات درست به افراد بهره ببريم.