[راضیه زرگری] لتیسیا و پسر 15ساله‌اش، 6 سال پیش هنگامی که برای فرار از خشونت در گواتمالا از مرز ایالات متحده و مکزیک عبور کردند، همه امیدهایشان که برای رؤیای زندگی در آمریکا داشتند، خیلی زود رنگ باخت و به کابوس تبدیل شد. در عرض یک‌روز، مقامات مهاجرت ایالات متحده، این زن 37ساله را از پسر نوجوانش جدا کردند. لتیسیا و یووانی که بیش از دو سال منتظر بودند تا دوباره به هم برسند، در دادگاه فدرال بروکلین به‌دلیل شرایط جدایی و بازداشت خود شکایت کرده‌اند که براساس گزارش گاردین می‌تواند روند مبهم پشت پرده جدایی خانواده‌های مهاجران را روشن کند. علاوه بر این، اسناد دادگاهی که به تازگی فاش شده، نشان‌دهنده تلاش‌های مستمر مقامات آمریکایی برای فرار از مسئولیت قانونی جدایی‌هاست؛ با وجود وعده علنی دولت بایدن مبنی بر متحد کردن خانواده‌های جدا شده. وزارت دادگستری آمریکا در تلاش است تا با استدلال‌هایی پیش پاافتاده و عجیب؛ ازجمله محافظت از کودکان در برابر قاچاق انسان اجازه جدایی یووانی از مادرش را داده و شکایت آنها را رد کرده است.
سرنوشت لتیسیا و یووانی در اواخر نوامبر 2017آغاز شد. آنها از ریوگراند به سمت تگزاس عبور کردند و توسط مأموران مرزی آمریکا بازداشت شدند. درحالی‌که آنها هنوز از عبور از رودخانه خیس بودند، مأموران به آنها گفتند که کفش‌ها و ژاکت‌های خود را دربیاورند اما لباس خشک برای آنها مهیا نکردند و ساعت‌ها طول کشید تا به آنها غذا داده شود. فردای آن روز به لتیسیا و یووانی گفته شد که می‌توانند استراحت کنند. در اسناد دادگاه آمده که مادر را به اتاقی برای زنان بردند درحالی‌که یووانی را به اتاقی برای مردان فرستادند. یکی دیگر از مهاجران بازداشت شده حوالی ساعت 6یا 7صبح لتیسیا را از خواب بیدار کرد تا به او بگوید یووانی را برده‌اند. او که از خبر گرفتن درباره پسرش ناامید شده بود، درها را کوبید. وقتی یک افسر بالاخره در را باز کرد، به او گفت: «من نمی‌دانم پسرت کجاست.» یک ماه التماس و خواهش‌های لتیسیا طول کشید تا از محل اختفای یووانی آگاه شود.
وقتی فهمید تنها راه رهایی از بازداشت، اخراج از آمریکا بود
یووانی جداافتاده از مادر، وحشت کرده بود و مثل مادرش بارها‌وبارها درخواست اطلاعاتی از لتیسیا کرده بود. در اسناد دادگاه آمده است: «او نمی‌دانست چرا از مادرش جدا شده، او کجاست، چرا کارکنان به او نمی‌گویند چرا آنها از هم جدا شده‌اند، یا اینکه آیا او هرگز دوباره مادرش را خواهد دید». درحالی‌که نخستین مرحله از تلاش‌های لتیسیا برای پناهندگی موفقیت‌آمیز بود، یک افسر مهاجرت به او گفت که همچنان در بازداشت خواهد ماند ؛ درحالی‌که از فرزند تحت حضانتش جدا افتاده بود، درحالی‌که مشخص نبود رسیدگی به پرونده پناهندگی‌اش چند سال طول خواهد کشید. لتیسیا فهمید که تنها راه رهایی او از بازداشت این است که دیگر در بازداشت نباشد. او تقاضای پناهندگی خود را پس گرفت و در تلاش برای آزادی با اخراج خود موافقت کرد. او در ژوئن 2018از ایالات متحده اخراج شد. با این حال، زمانی که یک قاضی فدرال تشخیص داد که تصمیم لتیسیا برای پس گرفتن درخواست پناهندگی‌اش داوطلبانه نبود، سرنوشت او تغییر کرد. دادگاه دستور داد تا لتیسیا برای پیگیری درخواست پناهندگی خود به ایالات متحده بازگردد. او و یووانی در زمستان 2020در فرودگاه لاگواردیای نیویورک دوباره به هم رسیدند. یووانی پناهندگی گرفت؛ درحالی‌که پرونده مادرش همچنان در جریان است.
وزارت دادگستری آمریکا:
مادر و فرزند به میل و اختیار خودشان از هم جدا شدند
آنها در دسامبر 2022شکایت خود را با اتهاماتی نظیر ایجاد ناراحتی عاطفی تعمدی، سهل‌انگاری، سوءاستفاده از موقعیت، حمله و ضرب‌وشتم علیه مأموران امنیتی ثبت کردند. وکلای وزارت دادگستری در تلاش برای رد این پرونده، استدلال می‌کنند که قانون فدرال که اجازه شکایت علیه دولت را می‌دهد، در مورد ادعاهای حقوقی لتیسیا و یووانی اعمال نمی‌شود. در اصل، وزارت دادگستری آمریکا ادعا کرده که این اتهامات به‌واسطه تصمیم‌های «اختیاری» این مادر و فرزند مطرح شده که نمی‌توان به آنها اعتنا کرد. آنها حتی ادعا می‌کنند که تصمیم جدایی لتیسیا و یووانی هم یکی از این تصمیمات «اختیاری» بوده است.
حق نداشتند از جدایی از هم، دچار ناراحتی عاطفی شوند!
دولت آمریکا ادعا می‌کند مقامات می‌توانستند تصمیم بگیرند که لتیسیا را در انتظار رسیدگی‌های مهاجرتی در بازداشت نگه داشته و یووانی را براساس حمایت از قانون ضد‌قاچاق در مرکز نگهداری کودکان بدون همراه (UAC) نگه دارند. وکلای این وزارتخانه همچنین ادعا می‌کنند که لتیسیا و یووانی حق نداشته‌اند در نتیجه جدایی خود ادعای ناراحتی عاطفی کنند. آنها تأکید کردند که جدایی «نتیجه مستقیم اجرای قانون فدرال» بوده است.
بایدن از قانونی حمایت می‌کند که زمانی آن را «نفرت‌انگیز» خواند
به گزارش گاردین، پس از آنکه جو بایدن سیاست جدایی خانواده دونالد ترامپ را «نفرت‌انگیز» توصیف کرد، تصمیم وزارت دادگستری آمریکا برای رسیدگی به پرونده‌های جدایی خانواده مهاجران مانند مورد لتیسیا و یووانی، پرسش‌ها و انتقادهای زیادی را در میان مهاجران و حامیان آنها برانگیخت. مایکل وایلدز، وکیل مهاجرت و شهردار دموکرات نیوجرسی، می‌گوید: «هیچ خانواده‌ای نباید از هم جدا می‌شد و وزارت دادگستری به جای حمایت از دولتی که آمده و رفته، باید با چالش‌های فعلی‌اش مقابله می‌کرد. با این حال دولت بایدن از سیاستی دفاع می‌کند که برای آمریکا و میراث ملی مهاجرت ما غیرقابل‌قبول بود.»
سیاستی غیرانسانی و ناکارآمد که شکاف نژادی را عمیق‌تر کرد
جان سندوگ، سرپرست سابق اداره مهاجرت و اجرای گمرک ایالات متحده در دولت اوباما معتقد است که حتی اگر یک دولت با یک سیاست، مخالف باشد، قانون فدرال می‌تواند ایجاب کند که آنها با دعاوی مربوط به آن سیاست، مبارزه کنند. فکر می‌کنم باید آن مواضعی را که می‌تواند حتی به قانون تحمیل شده باشد، نباید با سیاست اشتباه بگیریم. قانون جدایی اعضای خانواده مهاجران، یک سیاست نفرت‌انگیز بود؛ سیاستی غیرانسانی، ناکارآمد و نژادپرستانه که باعث عمیق‌تر شدن شکاف نژادی در آمریکا می‌شود.
کابوس‌های یووانی تمامی ندارد
کاخ سفید به درخواست گاردین برای اظهارنظر پاسخ نداد. این در حالی است که سخنگوی وزارت دادگستری در ای‌میلی نوشت: «ما متعهد به دستیابی به یک راه‌حل عادلانه برای قربانیان این سیاست نفرت‌انگیز هستیم.» صرف‌نظر از شرایط دفاعی دولت از قانون فدرال، لتیسیا و یووانی هنوز از اثرات جدایی خود رنج می‌برند. کابوس‌های مکرر یووانی در مورد جدایی از مادرش تمامی ندارد. در اسناد دادگاه آمده است: «هروقت مادرش می‌آید تا او را بیدار کند، یووانی در وحشت از خواب بیدار می‌شود با تصور اینکه یک افسر مهاجرت بالای سرش آمده تا به او یادآوری کند، آنها از هم جدا شده‌اند.»