بنیامین اثباتی بازیگر و فیلمساز

وقایع روزمره شهری، از مهم‌ترین مسائلی است که با آن مواجهیم. وقایعی که گاهی زندگی ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و همه به آن توجه ویژه‌ای نشان می‌دهند، اما  جالب است که هیچ تغییری نیز حاصل نمی‌شود. هر روز در شهرهای شلوغ و پرجمعیت، مسائلی رخ می‌دهد که با گروه‌های مختلف شهروندان ارتباط دارد و گاهی نیز حقوق آنها را به مخاطره می‌اندازد. بخش زیادی از جامعه هم از این امور مطلع می‌شوند اما از پس آن تغییری حاصل نمی‌شود. گاهی این رخدادها، روز به روز چهره شهر را تغییر می‌دهد. شاید تغییر در زندگی آدمی بسیار طبیعی باشد زیرا اگر هفته آینده سوالاتی که امروز از من پرسیده شد، بپرسند، قطعا نظرم چیزی نیست که امروز گفته‌ام!
در کار فیلمسازی، اغلب در فیلم‌هایم، به موضوعات شهری و تأثیر  آدم‌ها بر معضلات شهری تأکید داشته‌ام. عقیده دارم یک معضل یا مشکل شهری به سلسله دلایلی، ارتباط دارد. ازدواج را ببینید! گاهی خبرهایی از مشکلات ازدواج و زندگی نامناسب بین زوج‌ها ذکر می‌شود. آمار نیز از وخیم بودن این موضوع خبر می‌دهد. معتقدم، تمام مشکلات ما به تعاملات روزمره‌مان در جامعه ربط پیدا می‌کند. تمام مشکلات یک شهر در انتها به آدم‌های آن شهر و کسانی که در آن زندگی می‌کنند، ربط پیدا می‌کند. هر کدام از ما وقتی شب، به خانه‌هایمان می‌رویم، انباشتی از معضل را بر دوش می‌کشیم. هر روز برای هرکدام از ما اتفاقاتی رخ می‌دهد که ممکن است مثبت یا منفی باشند. مهم این است که ما، در مواجه با آنها، چگونه عکس‌العمل نشان دهیم و آنها را مدیریت کنیم. ما انباشتی از داده‌های روزمره هستیم که شب ماحصل آن را در خانه، با خانواده‌مان به اشتراک می‌گذاریم که گاهی مشکلات فراوانی به وجود می‌آورد و در جامعه نیز بازتاب می‌یابد. تهران و دیگر شهرهای کشورمان، هر روز شاهد اتفاقات تلخ و تغییرات منفی است. شاید بهترین تصمیم برای شهروندان این باشد که فقط به خودشان کمک کنند و با بالا بردن درجه صبر و تحمل خود، در مواجه با مشکلات، به خود و جامعه و اطرافیانشان کمک کنند. برای مثال معضل ترافیک سال‌های ‌سال است که با آن مواجه هستیم و راه‌حلی نیز برای آن، به دست نیاورده‌ایم. اگر زمانی‌که در ترافیک هستیم، به خود بقبولانم که این واقعیت است و هر کاری کنیم، تغییری در به وجود نمی‌آید، پس سعی می‌کنیم اوضاع را مدیریت کنیم و فضای ملتهب را از خود، دور کنیم.
چندی پیش فیلم کوتاهی به نام «ترافیک دوست داشتنی من» ساختم. در فیلم از این منظر به ترافیک نگاه کردم که وقتی در ترافیک هستیم، چه کارهای دیگری می‌توانیم انجام دهیم تا زمان  تلخ و ناراحت‌کننده نگذرد. می‌شود دوست جدید پیدا کرد، موسیقی گوش کرد یا خاطراتمان را یادداشت کنیم. منظور از همه این بحث‌ها، این بود که ما با مدیریت فردی، می‌توانیم جامعه را به نقاط مثبت سوق دهیم. مدیریت فردی موفق در هر جامعه، مساوی با به وجود آمدن آرامش فرد و در نتیجه جامعه است.