فاطمه ابراهیمی خبرنگار
سالهاست که وقتی پای درددل ورزشکاران در رشتههای مختلف مینشینیم، از تبعیض میان برخی رشتهها صحبت میکنند. از تبعیض میان تعدادی از رشتههای مدالآور و افتخارآفرین با ورزشهایی چون فوتبال و والیبال. اگرچه همه میدانیم که برخی از رشتههای ورزشی مثل فوتبال در تمام جهان تبدیل به یک صنعت شدهاند و طبیعی است که به دلیل محبوبیت بیشتری که نزد مردم دارند، اهمیت بیشتری نیز به آنها داده شود. اما نمیتوان از درخشش رشتههای دیگر نیز چشمپوشی کرد. حال آنکه چند سالی است متولیان ورزش و فدراسیونهای مختلف در تلاشند به ورزش زنان بهای بیشتری بدهند و به نظر میرسد در نخستین گام باید تبعیض موجود میان رشتههای مختلف و همچنین تبعیض میان دو جنس مخالف را به حداقل برسانند. این در شرایطی است که تنها چند ساعت از نایب قهرمانی دختران هاکی روی یخ ایران در مسابقات آسیایی میگذرد و آنچه در مدت افتخارآفرینی آنها به گوش میرسید؛ عدمحمایت لازم از دختران این رشته برای اعزام به مسابقات بود. ملیپوشان ایرانی که تنها سه سال است با همت خودشان گرد هم آمدهاند و تیم ملی هاکی روی یخ زنان ایران را تشکیل دادهاند، در دو سال ابتدایی زیر نظر فدراسیون اسکیت قرار داشتند و حالا چند ماهی است که زیر نظر فدراسیون اسکی قرار گرفتهاند و بعد از عدمحمایت لازم توسط این فدراسیون برای اعزام به مسابقات آسیایی، با هزینه شخصی خودشان عازم تایلند شدند. آنها در نخستین حضورشان در مسابقات آسیایی موفق شدند بدون متحملشدن هیچ شکستی راهی فینال رقابتها شوند و اگرچه در گام نهایی، نتیجه را به میزبان رقابتها واگذار کردند، اما با به ثمر رساندن 81 گل و دریافت تنها چهار گل در این تورنمنت، آماری خیرهکننده از خود به جای گذاشتند. آماری که احتمالا اگر برای مسئولان فدراسیون اسکی قابل پیشبینی بود، برای ثبت این عملکرد درخشان در کارنامه فدراسیون خود، حتما از دختران تاریخساز هاکی ایران حمایت میکردند.