در کانادا، زنان از وضع و حقوق قانونی مشابه مردان برخوردار هستند. بیشتر مردان کانادایی به زنان به‌طور برابر احترام می‌گذارند (از نظر اجتماعی در محل کار و در خانه). خشونت علیه زنان خلاف قانون محسوب می‌شود. زنان و کودکان برای درامان بودن، از حق حمایت قانونی برخوردار هستند. یکی از حقوق اولیه انسان‌ها، احساس امنیت در محیط خانواده و درامان بودن از ترس و آزار است. این حق شامل حال تمام افراد به‌خصوص افراد آسیب‌پذیر جامعه، مانند زنان، کودکان، سالمندان و معلولان می‌شود. با وجود این‌که کانادا دارای قوانین سختگیرانه و بجایی درمورد تضمین امنیت و منزلت همه افراد است، اما خشونت خانوادگی (به‌ویژه خشونت علیه زنان) همچنان به‌عنوان یک مشکل جدی در جامعه این کشور هنوز باقی مانده است. این آزاررسانی‌ها ممکن است به‌صورت جسمی، جنسی، عاطفی، روانی، کلامی یا مالی باشد.
قانون مجازات بدنی در کانادا
اگر شما از کودک‌آزاری درحال وقوع اطلاع دارید، طبق قانون ملزم هستید آن را به پلیس گزارش داده یا با خط تلفن رایگان آن تماس بگیرید. تنبیه بدنی (یعنی استفاده از نیروی بدنی جهت تحمیل درد در فردی به‌منظور مجازات یا تادیب او)، در کانادا غیرقانونی است.
در این‌جا یک استثناء وجود دارد - والدین از تنبیه «معتدل» و «معقول» بدنی فرزندان خود منع نمی‌شوند اما محدودیت‌هایی وجود دارد. افراد تنبیه‌کننده کودک، باید والدین یا سرپرستان قانونی او باشند. معلمان، پرستاران بچه، پرستاران خانه و همچنین بستگان غیر از والدین (پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، عمه‌ها، خاله‌ها، عموها و دایی‌ها و...)، طبق قانون از به‌کار بردن هر نوع فشارهای جسمی (ازجمله تنبیه بدنی) جهت تادیب کودکان منع می‌شوند. هنگامی که این تنبیه توسط والدین اعمال می‌شود، این اعمال زور باید «به‌عنوان اصلاح رفتار» وی باشد (استفاده معقول از زور درجهت مقابله با رفتار واقعی کودک و ابراز مخالفت نمادین با اعمال وی). کودک باید قادر به تاثیرپذیری از این اصلاح رفتاری باشد (2 تا 12 سالگی) و تنبیه فیزیکی نباید منجر به هیچ‌گونه صدمه بدنی شود. سیلی‌زدن یا کوبیدن بر سر کودک ممنوع است. استفاده از هر وسیله‌ای غیر از دست‌برهنه ممنوع است و زدن به «پای برهنه» کودک غیرقانونی است.
تلاش برای حل‌وفصل مشکلات خود با فرزندان بدون استفاده از هر نوع تنبیه بدنی، همیشه بهترین کار محسوب می‌شود. اگر در حفظ رفتار مناسب با فرزندان خود مشکل دارید، می‌توانید از دیگران کمک بخواهید- سازمان‌های بسیاری وجود دارند که در این زمینه به والدین و فرزندانشان کمک می‌کنند.
قربانیان آزار
هریک از اعضای خانواده‌ها ممکن است یک قربانی آزار شوند:
زنان- آمارها می‌گویند که نیمی از زنان و دختران در کانادا (51درصد) حداقل یک حادثه خشونت بدنی یا جنسی را از سن 16 سالگی تجربه کرده‌اند. زنان به احتمال زیاد قربانیان خشونت‌های خانوادگی یا روابط محسوب می‌شوند.
کودکان- طبق قانون، در کانادا شما ملزم به مراقبت درست از فرزندان خود هستید. در صورتی که بچه‌ها مورد آزار قرار گرفته یا نادیده گرفته شوند، پلیس، پزشکان، معلمان و مقامات خدمات‌اجتماعی وارد عمل می‌شوند. آزار و غفلت، از جرایم شدید محسوب می‌شود، به‌طوری‌که کودکانی که تحت‌آزار یا غفلت و بی‌توجهی هستند را می‌توان از والدین آنها گرفت. بسیاری از کودکانی که شاهد آزار مادران خود بوده‌اند نیز از قربانیان آزار محسوب می‌شوند.
سالمندان- با وجودی که آزار سالمندان و افراد مسن‌تر خلاف قانون است اما این مسأله به‌طور شگفت‌آوری معمول است. این مورد اغلب شامل غفلت و تحقیر است.
افراد دارای معلولیت- افراد با هر چالش ذهنی، بیماری روانی یا ناتوانی جسمی که داشته باشند اما حق دارند که از آزار مصون باشند. متاسفانه، به‌دلیل شرایط آنها، این تمایل وجود دارد که افراد معلول بیشتر در معرض آزار باشند.
مردان- اگرچه مردان به احتمال زیاد کمتر قربانی آزار می‌شوند، اما خشونت علیه مردان نیز ممکن است رخ دهد. این نکته مهم است که آنها بدانند تنها نیستند و مرتکبان آزار نیز باید بدانند که خشونت، هم از نظر اخلاقی و هم از نظر قانونی، در هر شکلی اشتباه است.
سازمان‌هایی که می‌توانند کمک کنند
سازمان‌های متعددی هستند که برای پیشگیری از خشونت‌خانوادگی، کمک به قربانیان و آموزش دادن به جامعه در زمینه مسائل مربوط به آزار خانوادگی و روابط خویشاوندی کار می‌کنند.
خدمات پیشگیری از خشونت خانوادگی، كمك‌هاي زیر را ارایه می‌دهد:
کمک‌رسانی- این خدمات به‌صورت محرمانه زنان تحت‌آزار را مورد حمایت قرار می‌دهد و در مکان‌های مختلف در سرتاسر استان در دسترس هستند.
اندرسون‌هاوس- این محل، پناهگاه اضطراری استانی است و برای آن دسته از زنان و کودکانی که به‌دلیل خشونت در محیط زندگی خود، نیاز به امنیت دارند، پیش‌بینی شده است. خدمات اندرسون‌هاوس، 24 ساعت شبانه‌روز و در 7 روز هفته در دسترس است.
مسکن مرحله دوم- در این خانه‌ها امکانات سکونتی امن و حمایت‌های لازم به زنان و کودکانی ارایه می‌شود که در وضع آزار و اذیت بوده و آن‌جا را ترک کرده‌اند. این مرحله بعد از گذراندن مرحله اقامت در اندرسون‌هاوس است. مسکن مرحله دوم، فرصتی جهت تفکر و برنامه‌ریزی برای آینده، آن‌هم بدون ترس است.
خط تلفن پشتیبانی و اطلاعات- این یک خط تلفن 24 ساعته رایگان است که جهت بحران و پشتیبانی است. همه مکالمات محرمانه خواهد بود.
گروه‌های پشتیبان- این گروه‌ها به آموزش زنان، حمایت از آنها و ایجاد فرصت‌هایی برای به اشتراک گذاشتن تجربه‌هایشان می‌پردازند. این گروه‌ها، از طریق ارایه خدمات کمک‌رسانی در سرتاسر استان در دسترس عموم هستند.
آموزش همگانی- برنامه‌های آموزشی و تحصیلی در زمینه عوامل خشونت در خانواده‌ها وجود دارد که مختص گروه‌های اجتماعی، شرکت‌ها و موسسات آموزشی است.
خدمات کمک‌رسانی، شامل موارد زیر است: ارایه خدمات پشتیبانی و اطلاع‌رسانی، حمایت و همراهی کردن افراد (در زمان‌های مناسب) توسط ادارات و سازمان‌ها، مساعدت برای اقامت در سرپناه اضطراری مختص زنان و کودکان، آموزش در زمینه خشونت خانوادگی و مسکن مرحله دوم.
مقابله با تجاوز
مجبور کردن کسی، به انجام فعالیت‌های جنسی بدون رضایت، به‌عنوان تجاوز جنسی یا تعرض جنسی در نظر گرفته می‌شود و غیرقانونی است. این موضوع حتی در صورتی که بین زن و شوهر اتفاق بیفتد نیز صدق می‌کند.
مرکز مقابله با تجاوز و تهاجم جنسی
این مرکز به افراد نوجوان و بزرگسالان آسیب‌دیده ناشی از آزار و تجاوز جنسی خدمات ارایه می‌کند. خدمات آنها شامل مشاوره کوتاه‌مدت و بلندمدت، آموزش‌همگانی و خط‌تلفن جهت اطلاع‌رسانی و پشتیبانی است. کلیه این خدمات رایگان و محرمانه هستند.
سازمان SAGE
سازمان SAGE، یک سازمان مردمی داوطلبانه است که آموزش و توانمندسازی جامعه برای پیشگیری از آزارجنسی کودکان، از تعهدات این سازمان محسوب می‌شود.
برنامه نقطه برگشت
برنامه نقطه برگشت، به ارایه مشاوره به مردانی می‌پردازد که می‌خواهند از اعمال قدرت و رفتار توهین‌آمیز نسبت به همسران خود دست بردارند. این برنامه به مردان کمک می‌کند تا مسئولیت احساسات و رفتارهای خود را بپذیرند. تمرکز این برنامه همچنین روی افزایش مهارت‌های مربوط به حل مشکلات و برقراری ارتباط بوده و به مردان این امکان را می‌دهد تا بتوانند با خشم و سایر احساسات خود به نحو مطلوب مقابله کنند.