هنگامی که ناسا برنامه فرستادن فضانوردان به مدار زمین را آغاز کرد با مشکل کوچکی روبه رو شد. دانشمندان سازمان هوانوردی ایالات متحده دریافتند که خودکارهای معمولی در فضای بدون جاذبه کار نمی‌کنند. در واقع جوهر خودکار در خلاء به سمت پایین جریان نمی‌یافت و روی سطح کاغذ جاری نمی‌شد. ناسا برای حل این مشکل شرکت مشاوران اندرسون را به کار گرفت و تحقیقات در این زمینه بیش از یک سال طول کشید. ابتدا کاغذی طراحی شد تا بتواند جاذبه و گرانیگاه لازم را برای تماس با جوهر داشته باشد. سپس تحقیقات تکمیلی برای به دست آوردن ترکیب تازه‌ای از جوهر و مواد تشکیل دهنده آن آغاز شد. ۱۲ میلیون دلار صرف این پروژه شد و در نهایت دانشمندان ناسا با کمک چند موسسه تحقیقاتی دیگر خودکاری طراحی کردند که در محیط بدون جاذبه عمل می‌کرد، زیر آب و حتی روی کریستال می‌نوشت و جالب‌تر اینکه جوهر این خودکار به دلیل مواد تشکیل دهنده خاص آن در دمای زیر صفر تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد کار می‌کرد. این موفقیت عظیمی برای سازمان هوانوردی آمریکا بود چون آن‌ها توانسته بودند بر یکی از مشکلات به ظاهر لاینحل انسان در فضا غلبه کنند. اما نکته اینجا بود در تمام مدتی که آمریکایی‌ها راه حل این معضل را می‌جستند، روس‌ها به روش ساده‌تری دست یافته بودند. آن‌ها از مداد استفاده کردند! نتیجه اخلاقی: در برخورد با مشکلات می‌توانید یک جور دیگر هم فکر کنید.