سالانه بیش از یک‌میلیون کتاب در ایالات متحده آمریکا منتشر می‌شود که آمار شگفت‌انگیزی در مقایسه با سایر کشورهاست. البته قرار نیست تمامی این آثار حائز اهمیت باشند. بین آنها حتی کتاب‌هایی پیدا می‌شوند با عناوین مضحک و کاملا دم‌دستی، اما این میزان کتاب، حجمی از گردش مالی ایجاد می‌کند که می‌تواند برای صنعت نشر این کشور رونق‌آفرین باشد. آخرین آمار آن هم به سال گذشته برمی‌گردد که به فروش 9 میلیارد دلاری رسید. در این میان عجیب است که بعضی ناشران داخلی فقط سراغ ترجمه آثاری می‌روند که پرفروش می‌شوند یا به جوایزی دست پیدا می‌کنند، چون ناگهان می‌بینید چندین ترجمه از یک کتاب داخل بازار کتاب ایران شده است. ناشران در واقع با یک جست‌وجوی دقیق شاید بتوانند آثاری پیدا کنند که هم جذاب باشد و هم به کار مخاطب فارسی‌زبان بیاید. در این گزارش بعضی از این کتاب‌ها را معرفی کرده‌ایم که به نظر می‌رسد مؤلفه‌های مربوط را دارند و در ایران هم ترجمه نشده‌اند.
زمان انسان
رمان «زمان انسان» با نام اصلی the time of man در 420 صفحه در سال 1926 منتشر شده است. ماجرای کتاب که اصولا یک اثر کلاسیک جذاب در نظر گرفته می‌شود، دوران بلوغ الن چسر، دختر یک کشاورز فقیر را نشان می‌دهد. کتاب، ماجرای فشارهای دنیای بیرون روی الن است برای ورود به دنیای بزرگ‌ترها. دنیای او از حالت فانتزی و رویایی که در آن دخترکی بر افق و روی هوا نامش را می‌نویسد، از دنیایی که بسیار خلوت است، تبدیل به مجموعه‌ای از وظایف روزمره می‌شود که او را به جهان واقعی و روابط خانوادگی پیوند می‌دهد. دیگر خبری از کودکی نیست. «زمان انسان» از این نظر ادای احترامی زیبا به روح انسان است. نویسنده این اثر قدرتمند، الیزابت مادوکس رابرتز یک رمان‌نویس و شاعر اهل کنتاکی بود. تمام نوشته‌های او با نثر متمایز و موزون او مشخص می‌شود. رابرت پن وارن «زمان انسان» را اثری کلاسیک معرفی کرد. لوئیس پی سیمپسون، منتقد برجسته جنوبی و ویراستار Southern Review ، او را در میان نویسندگان اصلی رنسانس جنوبی به حساب آورد. در سال 1910 وقتی الیزابت 29 سال داشت به کلرادو نزد خواهرش رفت و چند سالی آنجا زندگی کرد و در اینجا بود که چندین شعر سرود و اولین کتابش منتشر شد.
سربازان بوفالو
این رمان که با اسم اصلی Buffalo Soldiers در 336 صفحه در سال 1993 منتشر شده، رمانی ضد جنگ است. نویسنده در این رمان طنازانه موضوع جنگ را دستمایه شوخی قرار داده و دنیایی با قوانین و اصول غلط ساخته. رمان کمدی رابرت اوکانر که در یک پایگاه ارتشی بسیار مجلل و فاسد در مانهایم آلمان اتفاق می‌افتد، تلاش می‌کند تا بگوید که صلح جهنم است و ارتش ایالات متحده حلقه نهم آن است. در آن جهنم، جناب ری الوود بازمانده نهایی است: یک فروشنده فعال مواد مخدر، یک کلاهبردار بروکرات و جمع‌آوری‌کننده زیرک اسرار دیگران. الوود در فکر پاکسازی پرونده خود است، اگرچه برای انجام این کار به آخرین معامله حماسی هرویین نیاز دارد. اما ناگفته پیداست که زندگی او کاملا از کنترل خارج می‌شود. سربازان بوفالو با شخصیت‌های بی‌عیب و نقص خود چشم‌اندازی کثیف و دلهره‌آور از نظامی بیکار شده توسط نظم نوین جهانی و در حال جنگ تمام‌عیار با خودش را به ما می‌دهد. این کتاب در سال 2001 به فیلمی به همین نام تبدیل شد. مجله ادبی گرانتا نویسنده را یکی از آینده‌دارترین رمان‌نویسان جوان نامید. همچنین رمان سربازان بوفالو توسط منتقد ایندیپندنت به شدت مورد تحسین قرار گرفت و آن را «قدرتمند» خواند و گفت که پایان رمان «لطیف، تزلزل‌ناپذیر و عمیقا تکان‌دهنده» است.
برزخ آمریکایی
برزخ آمریکایی با نام اصلی American Purgatorio مثل نامش، داستان بلاتکلیفی وحشتناک یک انسان است. داستان مردی متاهل و خوشبخت که یک روز وقتی از یک فروشگاه بزرگ بیرون می‌رود، می‌بیند بی‌هیچ دلیلی همسرش به طور ناگهانی ناپدید شده است. هاسکل در نثری زیبا و دقیق که هم به‌عنوان یک داستان پلیسی و هم به‌عنوان مدیتیشن درباره هفت گناه مرگبار نوشته شده است، داستانی را روایت می‌کند که از سنگ‌های قهوه‌ای شهر نیویورک تا سواحل شنی کالیفرنیای جنوبی را در برمی‌گیرد. این رمان سفر مردی را روایت می‌کند با هدفی دلخراش و متاثرکننده. سفری دور و دراز برای یافتن چیزی. سفری که در ابتدا از این دست سفرهای فانتزی و جذاب به نظر می‌رسد. رمان به خوبی تاییدکننده شهرت جان هاسکل به عنوان نویسنده‌ای است که زبان ابزار نامحدود و اساسی اوست. جان هاسکل، نویسنده و ویراستار آمریکایی است. از او تاکنون مقالات و نوشته‌های زیادی منتشر و در رادیو اجرا شده است. «برزخ آمریکایی» در سال 2006 در 264 صفحه منتشر شد. سانفرانسیسکو کرونیکل می‌گوید: «اشتباه نکنید، این یک رمان معمولی نیست. راهی است برای آنکه از صحنه خشک و خالی جلوتر بروید و عمیق‌ترین ریشه‌های انگیزه‌های انسانی را لمس کنید.» منتقد نیویورک‌تایمز هم درباره‌اش گفته است: «جسور، به طرز عجیبی جذاب... بسیار اثرگذار است.»
سفر در تاریکی
رمان Voyage in the Dark که در 250 صفحه در سال 1934 منتشر شد، درباره دختری به نام «آنا» است که با دوستش مادی در انگلیس زندگی می‌کنند؛ اما آنا مدام انگلیس و شهرها و خیابان‌های بی‌روحش را با محل تولد و زندگی خود یعنی کارائیب مقایسه می‌کند. آنها برای گرفتن خانه و دیگر موارد معمولی در انگلیس مشکل دارند، اما پس از آشنایی آنا با مرد جوان ثروتمندی به نام والتر، ماجرا عوض می‌شود و کم‌کم نشست و برخاست‌ها و گفت‌وگوهای پیرامون یک عشق به زندگی آنها راه می‌یابد. رمان در چهار بخش نوشته شده است. هر بخش روایت قسمتی از زندگی آناست؛ رمانی پر از اتفاقات زندگی و درگیری‌های عاطفی و انسانی، مسائل و مشکلات روزمره و در مجموع یک اثر کلاسیک خواندنی و پرشور. نویسنده کتاب، جین ریس، یک رمان‌نویس بریتانیایی بود که در جزیره دومینیکا در دریای کارائیب به دنیا آمد. او از 16 سالگی اغلب در انگلستان اقامت داشت و تحصیلش هم در آنجا بود. او بیشتر به خاطر رمان Wide Sargasso Sea (گردابی چنین هائل / نشر پنجره) که به عنوان پیش‌درآمدی برای «جین ایر» رمان مشهور شارلوت برونته نوشته شده، شناخته شده است. «سفر در تاریکی» با توجه به شکل داستان، دغدغه‌ها، عدم تطابق شخصیت آنا با فرهنگ مدرن انگلیسی و وابستگی همیشگی او به محل تولدش کارائیب، به نوعی رمانی بر اساس زندگی شخصی نویسنده است.
بزرگمرد کوچک
رمان با نام اصلی little big man در سال 1964 در 440 صفحه منتشر شده است و روایتی است از خاطرات و اعترافات مردی سالخورده به نام جک کراب که 111 سال سن دارد. جک مرد سفیدپوست ماجراجو، سرگردانی‌های خود را در غرب آمریکا در قرن نوزدهم برای رالف فیلدینگ اسنل توصیف می‌کند. رمان پر است از ماجرا و قصه و پیچ. وراجی‌های پیرمرد پرحرف! اگرچه از نظر تاریخی چندان مستند و قابل اعتنا نیست، اما در طول کتاب درمی‌یابیم که کراب با بسیاری از چهره‌های برجسته غرب برخورد کرده است. کراب در زمان‌های مختلف حین دستگیری، نجات، فرار و رفت‌و‌آمد به جوامع بومی و سفیدپوست آمریکای آن زمان، همچنین ادعا می‌کند که «تنها بازمانده سفیدپوست» نبرد لیتل بیگ‌هورن (جنگ بزرگ بین ارتش آمریکا و سرخ‌پوست‌ها) است. بزرگمرد کوچک رمانی نوشته توماس برگر، نویسنده آمریکایی، اغلب به عنوان طنز یا برداشتی کمدی از ژانر وسترن توصیف می‌شود. توماس برگر برای نوشتن این رمان از نوشته‌ها و مطالب زیادی که متعلق به راوی داستانند، استفاده می‌کند؛ مثل نامه‌ها و خاطرات. نتیجه این کار ساختن داستانی گسترده و سرگرم‌کننده است که درباره بیگانگی، هویت و ادراک واقعیت اظهار نظر می‌کند. این رمان که در واقع شناخته‌شده‌ترین اثر توماس برگر است، توسط آرتور پن در سال ۱۹۷۰ به فیلم تبدیل شد و بسیار محبوب و موفق از آب درآمد.