شهروند| بررسی بازار دارویی نشان میدهد در 13سال گذشته، واردات دارو رشد 42درصدی داشته. وارداتی که سهماش در بازار دارویی بالاست و گفته میشود همچنان سیرصعودی دارد. رئیس سندیکای صنایع داروهای انسانی اینها را در اولین هماندیشی توسعه صادرات دارویی کشور میگوید. موضوعی که با توضیح رئیس سازمان غذا و دارو همراه بود. دیناروند در همین جلسه، از محدود شدن واردات دارو صحبت میکند. به گفته او، میزان واردات دارو در سال 91، یکمیلیارد و 240میلیون دلار بود، آماری که در سال 92 با کمی افزایش به یکمیلیارد و 300میلیون دلار رسید. رسول دیناروند میگوید: «این ارقام در سالجاری، سیر نزولی به خود دید، بهطوری که امسال سهم واردات دارویی 900 تا 950میلیون دلار پیشبینی میشود.»
کبریاییزاده، رئیس سندیکای صنایع داروهای انسانی دیروز حرفهای دیگری هم زد. او به اتفاقاتی که در بازار دارویی کشور رخ داده، اشاره میکند و میگوید: «نگاهی به 13سال گذشته به ما نشان میدهد، متوسط رشد مصرف دارو در کشور از نظر ریالی، 3/28درصد بود، صنعت هم 3/9رشد داشت و واردات با رشد 42درصدی مواجه بود، این اعداد گویای این است که ما نتوانستیم تعادل و موازنه بازار دارویی کشور را حفظ کنیم.» او رشد 42درصدی واردات را پیام بدی برای صنعت داروسازی کشور میداند.«این وضع نشان میدهد که مسیری که سیاستگذاران در حوزه دارویی میروند، نیاز به بازنگری دارد.» کبریاییزاده ادامه میدهد: «زمانیکه به نمودارها نگاه میکنیم، میبینیم که سهم ریالی بخش واردات به شدت بالاست و طی این سالها هم رشد زیادی داشته، در حالی که اگر تولید و واردات را در کنار هم قرار دهیم، میبینیم که سهم تولید در سالهای گذشته کاهش یافته. همه اینها حکایت از این دارد که طی سالهای گذشته سهم داروی تولیدی در بازار داخلی کم شده.»
به گفته او، بهطور متوسط ارزش یک واحد داروی تولید داخل 12تا 16 برابر گرانتر از داروی وارداتی است. «سال 92 را که مطالعه کردیم متوجه شدیم که این اختلاف 12برابر است، در سال 93، این اختلاف به 16برابر رسید، به این معنی که امسال ارزش داروی وارداتی، 3هزار تومان است در حالی که داروی تولید داخلی، 184تومان است، برای نمونه داروی متفورمین برای نوع ایرانی آن 2/51ریال قیمتگذاری شده و برای نوع ژنریک و وارداتی آن ۱۶۹تومان قیمتگذاری شده، اگر قرار بود تمام نیاز کشور به متفورمین از محل واردات تأمین شود باید ۱۷۵میلیارد تومان فقط برای این دارو ارز اختصاص میدادیم در حالی که تولید داخل با تأمین ۹۸درصد بازار دارویی کشور تنها ۶۵میلیارد تومان هزینه کرده است.
او با اعلام اینکه کل ظرفیت داروسازی کشور در سال ۹۱، ۵هزارمیلیارد تومان برآورد شده و در سال ۹۲ بین ۸هزار تا ۸هزار و ۵۰۰میلیارد تومان بوده است، میگوید: «این مقدار، سود یک پالایشگاه هم نمیشود.» کبریاییزاده، ظرفیت صنعت داروسازی کشور را بیش از 2برابر نیاز داخلی میداند.«ما باید به بازار دارویی کشورهای منطقه از جمله عراق، افغانستان، جمهوری آذربایجان، تاجیکستان و همچنین کشورهای آفریقایی توجه کنیم، چرا که برای نمونه حجم بازار دارویی عراق ۲میلیارد دلار است.» به گفته او، ایران در گذشته ۷۵درصد بازار دارویی افغانستان را در اختیار داشت که متاسفانه آن را از دست داد.
رئیس سازمان غذا و دارو اما صحبتهای دیگری کرد. او از محدود شدن واردات دارو خبر میدهد. رسول دیناروند میگوید: «کمبودهای دارویی را نمیشود با واردات حل کرد و این یک استراتژی اشتباه است که بخواهیم با واردات دارو، کمبودهای دارویی کشورمان را حل کنیم.» او با تأکید بر اینکه سهم واردات دارو در سال 94 نسبت به امسال کمتر میشود، میگوید: «بازار دارویی ایران را نباید به ریال بسنجیم، چرا که ریال ارزش خود را از دست میدهد و نمیتوان وضع قابل قبولی از بازار دارویی کشور براساس مصرف ریالی دارو تشریح کرد.»
رئیس سازمان غذا و دارو درباره ارز اختصاص یافته به واردات و همچنین صنعت داروسازی میگوید: «تا پایان دیماه 777میلیون دلار برای واردات دارو و همچنین 625میلیون دلار به صنعت داروسازی اختصاص یافته است. تا پایان سال در مجموع 9میلیون دلار به واردات دارو و 750میلیون دلار به صنعت اختصاص مییابد.» علی ربیعی، وزیر کار، رفاه و تأمین اجتماعی سخنران دیگر این هماندیشی بود. او ماجرای داروهای چندملیتی را مطرح میکند.«آگهیهای تجاری ماهوارهای اغلب در حوزه دارو است و ما را به سمت داروهای چندملیتی هدایت میکنند درواقع کمپانیها گاهی از طریق فضاسازی روانی و از طریق خیریهها بازار مصرف ایجاد میکنند.» او ادامه میدهد: «کمپانیها ابزار زیادی دارند و گاهی با NGO، خیریه و انجمنها وارد شدند و با فضاسازی روانی ورود کردهاند.»