| طرح نو | حمیدرضا عظیمی - علی پاکزاد| نیمساعتی زودتر رسیده بودم. داخل «سالنزرین» هتل آزادی، چند نفری درحال آمادهسازی سالن بودند. انگار کارشان هنوز تمام نشده بود. تا دقیقه نود داشتند سالن را آماده میکردند. نمیدانم جاهای دیگر دنیا نیز همین وضع مرسوم است؟ یا نه! فقط ما ایرانیها، کار را تا دقیقه نود، طول میدهیم! قرار بود مراسمی بهمیمنت وقف اولین مرکز تحقیقاتی کشور با حضور مسئولان مربوطه و عدهای از مدعوین برگزار شود. آنطور که گفته میشد، «جواد موفقیان»، تمام دارایی خود را برای تأسیس مرکزی تحقیقاتی، وقف کرده و جشن هم برای پاسداشت و قدردانی برگزار شده بود.
عقربههای ساعت، رویهای دوگانه را پیش گرفته بودند. برای امثال من که منتظر بودیم، انگار حوصله دور زدن دور مسیر دوار و محتوم خود را نداشتند اما برای کادر اجرایی این وضعیت، برعکس بود. مطابق تمام جلسات ایرانی، این مراسم هم با تأخیر برگزار شد. تا دقایقی پس از شروع مراسم که قرار بود از ساعت 19 روز 29 دی، آغاز شود، هنوز میهمانان در آمدوشد بودند. وزیر علوم هم بهعنوان میهمان ویژه درجلسه حضور یافت.
گفتوگوهای دو نفره و چند نفره، حتی زمان سخنرانیها ادامه داشت اما جای شکرش باقی بود که بهنظر میرسید صحبت درباره شأننزول مراسم است. لابهلای پچپچها، گاهی شنیده میشد: چه کار خوبی! خدا خیرش دهد. دفتر کارش را برای ایجاد یک مرکز تحقیقاتی در اختیار دانشگاه صنعتیشریف قرار داده، کاش این کار بین همه رواج پیدا کند.
در چهره میهمانان نوعی رضایت و شادی دیده میشد، نمیدانم این برداشت بهدلیل خیالبافیهای من بود یا نه واقعا در فضایی که صحبت از اقدامی انساندوستانه یا کار خیر است، نیرو یا انرژیای وجود دارد که نوعی شادی، احساسرضایت و آرامش به آدم میدهد. هرچه بود، من این احساس را داشتم. حتی درون چشمهای میهمانان چیزی را احساس میکردم که در حالت عادی نمیشد دید!
میان میهمانان چهرههای سرشناسی هم دیده میشد. برخی استادان دانشگاه و برخی چهرههای سیاسی مثل علیاکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی.
بالاخره انتظار تمام شد و برنامه شروع! در آغاز، «فرزام فرهمند» عضو هیأتعلمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه شریف و رئیس «مرکز تحقیقات فناوریهای توانبخشی عصبی هوشمند جواد موفقیان» روی «سن» رفت و حرفهایی زد. از به نتیجه رسیدن تلاشها برای ایجاد و تأسیس چنین مرکزی، ابراز خرسندی کرد و گفت: خدا را شکر میکنم که تلاشهای 2ساله همه عزیزان به نتیجه رسید و برای اولینبار در تاریخ دانشگاه صنعتیشریف میبینیم که نیکوکاری با وقف دارایی خود در راه فناوری و دانش گامی بزرگ نهاده است. امیدوارم که بتوانیم در این مرکز با استفاده از فناوریهای عصبی هوشمند در خدمت بیماران ناتوان حرکتی و معلولان باشیم و گام موثری در تبدیل دانش به ثروت و ایده به محصول برداریم.»
محمود فتوحی، رئیس دانشگاه صنعتیشریف، میهمان و سخنران دیگر این مراسم بود. شاید مهمترین حرف او یک خبر بود. خبری که از راهاندازی «گروه نیکوکاران آیندهساز شریف» در دانشگاه صنعتیشریف حکایت داشت و طبق آن قرار است گروهی، بهمنظور برقراری ارتباط موثر و منسجم با خیرین، توانگران نیکاندیش را از کمبودها و نیازهای دانشگاه مطلع و امکانات موجود را در مسیر تقویت و گسترش زیرساختهای دانشگاه سازماندهی کنند. فتوحی، علاوه بر این، تأکید کرد: تعلیم و تربیت بهترین و باهوشترین جوانان این مرز و بوم نیاز به مساعدت همه اقشار ازجمله خیرین دارد. تأثیر نهاد وقف بهعنوان یک سنت نیکو در پیشرفتهای علمی، فرهنگی و اجتماعی غیرقابل انکار است. در کشورهای پیشرفته، وقف بهمثابه یک نهاد مالی قدرتمند در توسعه علم و فناوری بهکار میرود و بهعنوان مثال میتوان از بنیاد نوبل در سوئد، بنیاد فورد در آمریکا و بنیاد فردریش در آلمان نام برد. فتوحی، ابراز امیدواری کرد تا در ایران نیز این سنتحسنه بتواند بهطور گسترده در خدمت پژوهشگران و نهادهای پژوهشی و دانشگاهها قرار گیرد و گفت: جواد موفقیان یکی از هزاران انسانی است که وقت و سرمایه خود را وقف گسترش و پیشرفت علم و دانش کرده و از این طریق، کمک به جامعه بهویژه اقشار آسیبپذیر کرده است. امیدوارم در آینده نزدیک، شاهد مساعدت تعداد بیشتری از خیرین در کنار آقایان موفقیان و مصلینژاد باشیم که با وقف بخشی از دارایی خود در رشد و تعالی دانشگاههای کشور و آثار مادی و معنوی آن سهیم شوند.
«محمدرضا عشقی» نماینده تامالاختیار و وکیل «موفقیان» هم از سخنرانان این مراسم بود. او از وقف خانهای در محله خارک و اختصاص آن به مرکز تحقیقات خبر داد و پیام آقای موفقیان را قرائت کرد. در پیام جواد موفقیان آمده بود: برای اینجانب موجب افتخار و خشنودی است که در محفل گرم و صمیمی اساتید، محققان، فرهیختگان و دانشگاهیان عالیمقدار و همچنین مقامات ارجمندی که این دعوت را پذیرفتهاند و در این نشست صمیمانه حضور یافتهاند، تشکر کنم. امیدوارم این ساختمان که به دانشگاه عظیم شریف تعلق دارد، گامی در جهت ارتقای سطح دانش در کشور عزیزمان ایران باشد.
«عشقی»، در پایان این مراسم به «شهروند» گفت: ساختمانی که وقفشده، مرکز تحقیقات و فناوریهای توانبخشی عصبی هوشمند جواد موفقیان است که به دانشگاه شریف وقف شده است. این مرکز توانبخشی تعلق به بیمارانی دارد که توانایی حرکتی ندارند و به کمکهای ویژهای احتیاج خواهند داشت. یکی از ویژگیهای عمده آن، با توجه به وسایل و مطالعاتی که صورت گرفته است، بهکسانی که معلولیت دارند این توان را میدهد که تا جایی که امکان دارد، تواناییهای حرکتی خود را بازیابند.
مراسم تمام شد. میهمانان یکییکی، چه آنها که بهموقع آمده بودند چه آنهایی که دیر آمدند، سالن را ترک کردند. اما بهنظر میرسید همه یک امید دارند. امیدی که ریشه در اقدام جواد موفقیان داشت. آنها امید داشتند تعداد بیشتری از خیرین، موقوفات خود را به موضوعات علمی و پژوهشی اختصاص دهند.