شهروند| دست تقدیر 24 ساعت پس از سالروز تولد، 2 دوست سابق و رقیب امروز را برای رسیدن به فینال به جان هم انداخته است. ژوزه مورینیو، 26 ژانویه 1973 درحال باز کردن کادوهای جشن تولد 10 سالگی‌اش بود که در گوشه‌ای دور از زادگاهش(لیسبون) در ایرلند شمالی، کارگرزاده‌ای به نام برندان راجرز متولد شد. حالا راجرز 41 و مورینیوی 51 ساله یک روز بعد از سالروز تولدشان، تیم‌های خود را به میدان دشوار بازی برگشت نیمه‌نهایی جام‌اتحادیه می‌فرستند؛ آن هم درحالی‌که بازی رفت با نمایش شجاعانه لیورپول و عملکرد بی‌منطق چلسی با تساوی یک بر یک در آنفیلد خاتمه یافت. برنده این بازی، روزهای بد خود را پایان یافته خواهد دید. اگر برنده، چلسی باشد، شکست 4 بر 2 دور چهارم جام حذفی مقابل برادفورد فراموش می‌شود و رویای فتح 3 جام زنده می‌ماند و چنانچه راجرز خنده نهایی را سردهد، یکی از تنها 2 کورسوی باقیمانده برای لیورپول در فصل جاری به امید تبدیل می‌شود.
 بی‌اولویتی آقای خاص
سر‌مربی چلسی در آستانه بازی امشب گفته هیچ‌وقت برای جامی خاص برنامه‌ریزی نمی‌کند و همیشه بازی به بازی پیش می‌رود. بر این اساس با توجه به این‌که بازی امشب تیم او در جام اتحادیه است، از نظر این مربی الان این جام، مهم‌ترین رقابت ممکن است. او حرف‌های جالب خود را اینگونه ادامه داد:  «البته که لیگ برتر بسیار مهم است اما ما به‌عنوان تیمی حرفه‌ای به تمام بازی‌ها می‌نگریم. اصلا ادعا نمی‌کنم به جام حذفی اهمیتی نمی‌دهیم؛ این بازی‌ها برای ما مهم است.» بازی با لیورپول تحت هر شرایطی برای تیم مورینیو دشوار است چون لیورپول با وجود عملکرد پر فراز و نشیب، هرگز در 10 بازی گذشته شکست نخورده و می‌آید تا انتقام شکست در فینال‌سال 2005 جام اتحادیه را بگیرد؛ جایی که در یک بازی نفس‌گیر، گل اول چلسی در وقت‌های قانونی، مورینیو را وادار به دادن فرمان سکوت به لیورپولی‌ها کرد و چلسی با برتری 3 بر 2 در وقت‌های اضافه، یکی از جام‌های اولین دوره حضور آقای خاص روی نیمکتش را به‌دست آورد. چلسی در صورت به‌دست آوردن نتیجه مناسب برای هفتمین بار راهی فینال جام‌اتحادیه می‌شود تا بلکه برای پنجمین بار فهرمان این رقابت‌ها شود. لیورپول که با 8 قهرمانی پرافتخارترین تیم جام‌اتحادیه است، اصلا دوست ندارد فرصت تجربه دوازدهمین فینال(یک رکورد در این زمینه) را از دست بدهد.