هادي تيزهوش تابان/ رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران-روسیه| ایجاد کریدور ریلی شمال – جنوب که به منظور کاهش هزینه بار سنگین کشتی‌های تجاری کانال سوئز و افزایش سرعت انتقال کالا در دستور کار قرار گرفته، از حدود ۱۵ سال پیش مورد توافق ایران، روسیه و هندوستان بود و بعدها کشورهای دیگر منطقه نظیر جمهوری آذربایجان از تکمیل آن استقبال کردند و هندوستان از توسعه بندر چابهار در جنوب کریدور ریلی برای برخورداری از خط ریلی ایران و گسترش روابط تجاری حمایت کرد.
اهمیت کریدور ریلی شمال - جنوب در این نکته آشکار است که طبق نظر کارشناسان، حرکت کشتی‌های تجاری از هندوستان به آسیای میانه از مسیر مومبای - کانال سوئز - مسکو در مسافتی به طول ۱۶ هزار و ۱۲۹ کیلومتر، ۴۰ روز طول می کشد، اما بعد از تکمیل کریدور ریلی شمال - جنوب، طی این مسیر فقط ۱۴ روز زمان نیاز خواهد داشت و هزینه‌های حمل و نقل به اندازه قابل توجهی کاهش خواهد یافت. در اهمیت این راه‌گذر بین‌المللی ترانزیتی سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو گفته است که تکمیل آن را از نان شب واجب‌تر می‌داند.
طول پروژه‌های ریلی گیلان ۱۶۱ کیلومتر است و زیرساخت‌های ریلی این استان مرزی طی سال‌های گذشته توسعه پیدا کرده و با اتصال راه‌آهن در این استان از مسیر آستارا به جمهوری آذربایجان، میزان صادرات کالاهای غیرنفتی در سال ۹۹ نسبت به سال قبل از آن ۶۴ درصد افزایش یافت.
با توجه به آنچه گذشت و با عنایت به اهمیت راهبردی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کریدور شمال - جنوب در منطقه و جهان، ریل‌گذاری بخش‌های باقیمانده در گیلان برای تکمیل این مسیر آهنی از ضروریات است و با توجه به منافع اقتصادی و سیاسی این راه‌گذر برای ایران، به احتمال قوی تکمیل این پروژه مورد اهتمام دولت نیز خواهد بود تا با رونق تجارت و ترانزیت خارجی از آن، ارزآوری و شکوفایی اقتصادی بیشتری را برای میهن اسلامی شاهد باشیم.
مزایای اتصال راه آهن رشت ـ کاسپین و رشت ـ انزلی:
کاهش زمان و هزینه در ارسال و دریافت محموله‌های تجاری.
ایجاد درآمد سرشار ارزی از محل ترانزیت محصولات.
ایجاد بستر لازم برای توسعه حجم تجارت خارجی کشور.
ایجاد مسیر موازی در کنار مسیر حمل و نقل زمینی که موجب می‌شود هم از بار ترافیک مسیر زمینی کاسته شود و هم میزان آلایندگی‌های زیست‌محیطی و عوارض ناشی از تردد کامیون‌ها در مسیر زمینی کاهش یابد.
با ایجاد زیرساخت لازم می‌توان مشکلات ناشی از حضور دستگاه‌های مختلف در فرآیند صادرات و واردات در مبادی مرزی را به حداقل رساند.
با در نظر گرفتن موارد بالا به راحتی می‌توان دریافت که اتصال ریل رشت به بندر کاسپین در گام نخست و اتصال ریل رشت به آستارا در گام بعدی نه تنها یک پروژه اولویت‌دار ملی، بلکه یک پروژه اولویت‌دار فراملی است که می‌تواند تاثیر بسزایی بر روندهای تجاری موجود بر جای بگذارد و منافع بسیاری را برای اقتصاد کشورمان به همراه داشته باشد.