سرمربی تیم ملی گفته شما بازیکن صغرسنی بازی دادید و باعث شرم ایران شدید و همچنین اعلام کرده 5 تیم را به دسته دو برده‌اید...
احتمالا این داستان‌ها زمانی اتفاق افتاده که ما زندان‌بودیم که اطلاعی از آن نداریم. کی‌روش تیمش باخته می‌خواهدتقصیر را گردن یک نفر بیندازد ولی بداند همان‌هایی او را زمین زدند که اطلاعات غلط به او دادند، نه من و امیر قلعه‌نوعی. آقای همه‌چیز تمام! اصلا فرض کن همه‌ حرف‌هایت درست است؛ من مربی بی‌کارنامه‌ای هستم ولی تو چه کارنامه‌ای داری؟ بگو ما هم بدانیم.
  به نظر شما کی‌روش از بیان این حرف‌ها هدفی دارد؟
معلوم است که دارد، او می‌خواهد در ایران بماند و پول مفت بگیرد! این حرف‌ها را می‌زند که باخت تیم را توجیه کند.
   به نظر شما به هدفش می‌رسد؟
او که ماشاءالله رئیس فدراسیون است! هر کاری بخواهد در فوتبال ایران می‌کند، پس بعید نیست باز هم رئیس فدراسیون، ببخشید سرمربی(!) تیم‌ملی باقی بماند.
   با تمام اینها قبول دارید داور هم در بازی با عراق سرمان را برید؟
خودمان را گول نزنیم و باخت را گردن داور نیندازیم. وقتی پولادی به آن شکل توی سینه گلر می‌رود، نمی‌شود انتظار داشت داور چشمش را ببندد. داور باید از بازیکن حفاظت کند. تمام اینها توجیه است و بس.
    حرف خاصی باقی نمانده است؟
حرفه‌ای بودن در زبان نیست، باید در عمل هم این مسأله را نشان دهیم.