شهروند| بزرگترین، مهمترین و البته غیردولتیترین اجلاس جهان، گردهمایی مشاهیر اقتصادی سراسر دنیا در داووس است. این نشست که همهساله در سوییس برگزار میشود با یک هدف کلی که آن پیدایش راهکارهایی برای تصحیح و تسهیل شرایط اقتصادی کشورهاست، همهساله در اواخر ژانویه برگزار میشود. این نشست اما از یک منظر با دیگر اجلاسهای مشابه برای هماندیشی اقتصادیون متمایز است که در آن از لحاظ وسعت، استقبال شرکتکنندگان، گستردگی طیفهای موضوعی، مسائل جهانی، منطقهای و کاربردی نمیتوان برای آن مشابهی یافت. جدا از این اما ایرانیان نیز سالهای بسیار است که با وجود گسست موجود میان اقتصاد کشورمان با تجارت جهانی، در این اجلاس شرکت میکنند تا شاید بتوانند ضمن اظهار مواضع و راهکارهایشان برای بهبود مصالح اقتصاد منطقهای و بینالمللی، مواضع و ایدئولوژی دیگر مدعوین را شنیده و در مسیر تجارت به کار ببندند اما نکته جالب در این اجلاس حضور سران بلندمرتبه سیاسی کشورهای مختلف است که درواقع بخش مهمی از مسائل و چشمانداز تحولات جهانی از نگاه آنان مطرح میشود و به نوعی راهگشا و نقشه راه دیگر شرکتکنندگان برای طرحریزیهای اقتصادی کشورشان خواهد بود. گذشته از این نکات اما باید دقت داشت فرصت حضور در داووس، اتفاقی است که در آن کشورها در فضای مصالحه و به دور از هرگونه سیاسیکاری نگاه علمی و تخصصیشان را از آینده اقتصاد جهانی بیان و به تعبیری برای آن تعیینتکلیف میکنند. بهزعم یکی از باسابقهترین شرکتکنندگان ایرانی در این اجلاس، اگر به موضوعاتی که در 15سال گذشته در داووس مطرح شده نگاهی بیندازیم، مسائل اجتماعی، فرهنگی، توزیع و باز توزیع ثروت، عدالت اجتماعی، فقر و غیره در آن مطرح شده که این موضوعات، مسائل داووس نبوده و درواقع مسائل جهانی محسوب میشود. به تعبیری دیگر نشست تحلیلگران، صنعتگران و مقامات اقتصادی و سیاسی در داووس اتفاقی است که طی آن دست یازی دولت بر پیکره اقتصاد در مسیر کوتاه شدن قرار میگیرد و به عبارتی دیگر تلاش میشود تا اقتصاد به سمت آزادسازی و حضور بخش خصوصی واقعی بینجامد. بدونشک فرصت داووس برای ایران قدرت درک نظام بینالملل در حال ظهور است که نوعی الزام برای مسئولان اقتصادی و سیاسی کشورمان به نظر میآید، آنان با این نگاه بیشک میتوانند با عینک جهانی به تمامی وقایع نگاه کنند و وسعت دید را از فضای تجارت جهانی و کشورهای پرسرعت در مسیر تبادلات جهانی بیاموزند.