امیرحسین قهرمانی، پیشکسوت هنر نگارگری و از شاگردان حسین بهزاد یکشنبه، هجدهم مهرماه در سن ۸۵ سالگی درگذشت. او بر اثر کهولت سن و در حالی که دو دوز واکسنش را نیز دریافت کرده بود، دار فانی را وداع گفت.
 قهرمانی خود درباره ورود به عرصه نگارگری، گفته بود، با علاقه‌ای که به هنر داشتم مخصوصا به نقاشی و شعر در کلاسی که هنرستان کمال‌الملک برای دانش‌آموزانی که علاقمند به هنر بودند کلاس‌های شبانه دایر کرده بود و در رشته مینیاتور در سال ۱۳۳۳ ثبت‌نام کردم. استادانم استاد حسین بهزاد، استاد زاویه و استاد یوسفی بودند.استاد بهزاد که کار من را پسندیده بود به من گفت می‌توانم برای آموزش بیتر به خانه‌اش بروم و این برای من غنیمتی وصف‌ناپذیر بود. حدودا ۱۴ سال نزد استاد می‌رفتم و همچنین کلاس شبانه را نیز فراموش نکرده بودم. در سال ۱۳۳۸ به دعوت یک آژانس تبلیغاتی که مدیری فرانسوی داشت و اولین سرویس تبلیغاتی ایران بود به آنجا رفتم که به‌خاطر حضور من نام آژانس از فنزی به شرکت تبلیغاتی پوبلیران تغییر کرد و من را در آنجا و چاپخانه‌ای که جنب شرکت خودمان بود سهیم کرد. در مدتی که کار تبلیغات را شروع کردم به موفقیت‌های بسیاری دست پیدا کردم و در سال ۱۳۵۸ که نظام شاهنشاهی به جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد به‌خاطر تعطیلی دفاتر تبلیغاتی و رفتن مدیر شرکت به اروپا خانه‌نشین بودم و به ادامه کارهای هنری ادامه دادم و در کار تبلیغات بسیار موفق شدم که نمونه شرکت‌هایی که با آنها کار می‌کردم شرکت‌های داروگر- جی - پاکرخ - ببک و ... بودند. در سال ۱۳۸۶ که از کار تبلیغات و دردسرهایش خسته شده بودم خودم را بازنشسته کرده و به عشق دوران جوانی‌ام یعنی نقاشی و مخصوصا نگارگری روی آوردم.