طرحنو| همهچیز با مرگ شروع میشود. با از دست دادن پسری که 6 ماه بعد از زلزله بم در یک تصادف از دنیا میرود و خانواده را داغدار میکند.
مرگ «شروین روبنزاده» جوان خیری که در تمام مدت زلزله بم در این شهر حضور داشت باعث میشود تا خانواده سالهای سختی را در سوگ فرزند 19 ساله خود داشته باشند. سالهای سخت و جای خالی شروین این فکر را ایجاد میکند تا خانواده روبنزاده بنیادی راهاندازی کنند که برخلاف دیگر بنیادهای خیریه روی غم و اندوه مردمان متمرکز شود و تلاش کند تا با روشهای مختلف افراد را به زندگی دوباره برگردانند. چیزی شبیه به اتفاقی که با مرگ بهنام دهشپور رخ داد و مرگ بهنام با سرطان مقدمات تأسیس خیریهای را فراهم کرد که سالهاست در رابطه با بیماران سرطانی مشغول به کار است.
موسسه «روبنزاده» را اینروزها به بنیاد «سوگدرمانی» میشناسند. خانوادههایی که داغ دیدهاند به این بنیاد معرفی میشوند و همهچیز بهصورت رایگان برای آنها فراهم میشود. فیلمدرمانی، موسیقیدرمانی، جلسههای مشاورههای گروهی همگی برای این است که یک فرد داغدیده دوباره به زندگی برگردد. مدیر روابط عمومی بنیاد میگوید: «خانوادههایی که مراجعه میکنند در خیلی از مواقع شوکه شدهاند. مادری را اینجا میآورند که فرزندش جلوی چشمهایش خودکشی کرده و کسی هم نتوانسته برای او کاری کند. برگرداندن آدمها به زندگی تنها این نیست که سقفی برای بالای سرشان تهیه کنی یا خورد و خوراکشان را تأمین کنی. افسردگی میتواند یک انسان را به مرز نابودی بکشاند و همان اندازه که نیاز است تا انجمنهایی برای بازگردان افراد معتاد (که یک نوع بیماری است) تأسیس شوند، ما نیاز داریم تا افراد داغدار را هم به روشهای مختلف به زندگی برگردانیم و درمان کنیم. سوگ و غصه هم مانند هر اتفاق مخرب دیگری میتواند یک نفر را به زوال بکشاند پس باید در این زمینه هم موسساتی تأسیس شوند که به صورت رایگان خدمات ارایه کنند. مانند هر بنیاد خیریه دیگری که جز به انساندوستی فکر نمیکند ما هم تنها به این فکر کردیم که شاید خیلی از افرادی که دچار سوگ میشوند، هزینههای مشاوره و روانشناسی را نداشته باشند پس بد نیست با رویکردی تازه، موسسه خیریهای تأسیس کنیم که میخواهد انسانهای داغدار را دوباره به زندگی بازگرداند.»
طول درمان معمولا یکسال زمان میبرد. کلاسها و مشاورهها بهصورت مستمر برگزار میشود و معمولا افراد بعد از یکسال تاحدودی میتوانند به زندگی برگردند. همکاری خیرین با موسسه اما خیلی زیاد نیست. شاید به این دلیل که فعالیت بنیاد «روبنزاده» تا حدودی نامتعارف است و کارکردهای بنیادهای خیریه دیگر را ندارد. اما با همین خیرین کم، بنیاد هر 3 ماه یکبار به خانوادههای نیازمندی که معرفی شدهاند سبد کالا میدهد و حمایتهای مالی هم دارد. البته این حمایتها به دلیل تورم کمتر شده. درواقع بنیاد، غیر از مددجوهای معنوی، مددجوهای مادی هم دارد که کمک کردن به آنها جزو برنامههای اصلی بنیاد است. بنیاد خیریه روبنزاده اما تنها روی مسأله مرگ کار نکرده است. اینروزها که تقریبا 9سال از تأسیس این موسسه گذشته، جلساتی برای بازسازی روحیه افراد پس از طلاق برگزار میشود. این کلاسها برای کسانی که توان مالی ندارند، رایگان و البته برای افراد دیگر با هزینههای شخصی است تا بنیاد از این طریق درآمد هم داشته باشد. مسالهای دیگر که بنیاد روبنزاده با جدیت آن را دنبال میکند، جلسات مشاوره بعد از شکستهای عاطفی است. مشاورههای گروهی باعث میشود تا افراد روحیه از دست داده خود را به دست بیاورند. افراد دیگری هم که بهدلیل طرد شدن از خانواده دچار مشکل شدهاند میتوانند در این جلسات هفتگی شرکت کنند. این جلسات که 10 هزار تومان هزینه دارد، یکی از راههایی است که بنیاد بتواند از طریق آن درآمد داشته باشد و این درآمد را صرف امور خیر دیگر ازجمله خرید جهیزیه و تهیه خوراک و پوشاک برای نیازمندان کند.
یکی از ایدهآلهای بنیاد روبنزاده این است که در مواقع بحرانها، تیمی آماده و مجرب داشته باشد و این گروه را به مناطقی اعزام کنند که مردم آن دچار بحرانهای روحی زیادی شدهاند. مثل اتفاقی که در زلزلهها رخ میدهد و خانوادههای آسیبدیده به حمایتهای روحی نیاز دارند. البته این اتفاق تا به امروز محقق نشده چراکه به بودجه زیادی نیاز دارد. بنابراین فعالیتهای این موسسه هنگام بحرانهای طبیعی به فرستادن کمکهای مادی ختم شده است. مثلا در زلزله آذربایجان، بازارچه خیریهای برپا شد و عواید آن برای زلزلهزدهها فرستاده شد. خانواده روبنزاده که خود سالهای سختی را در غم از دست دادن پسر خود گذراندند بیش از هرکس دیگری معتقدند، کمک به بازسازی روح و روان انسانها هنگام بحران میتواند بزرگترین کمکی باشد که در حق یک انسان میتوان انجام داد.