محققان به‌تازگی تحقیقاتی روی افرادی که مبتلا به افسردگی فصلی هستند انجام دادند که نتایج آن در کنگره برلین اعلام شد. به‌دلیل هورمون سروتونین برخی افراد در زمستان افسرده می‌شوند، خلق و خوی آنها تغییر می‌کند و فعالیت این افراد کمتر می‌شود.
محققان دانشگاه کپنهاگ به تازگی در تحقیقات کوچکی که انجام دادند، گفتند: برخی افراد به دلیل مشکل هورمون سروتونین که مسئول تنظیم خلق و خو است در طول ماه‌های زمستان افسرده یا حساس می‌شوند؛ نتایج این تحقیقات در بیست و هفتمین کنگره ECNP در برلین اعلام شد.
محققان گفتند: افسردگی فصلی یا اختلال خلقی فصلی به‌طور معمول در فصل زمستان رخ می‌دهد و این موضوع به عدم نور طبیعی مربوط می‌شود؛ کوتاه شدن روز و کمبود روشنایی طبیعی باعث افسردگی زمستانی که موجب کاهش انرژی و روحیه این افراد می‌شود.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که به فرستادن پیام از یک ناحیه مغز به ناحیه دیگر کمک می‌کند. حدود 40میلیون از سلول‌های مغز به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم تحت‌تأثیر سروتونین هستند. این سلول‌ها با خلق و خو، میل جنسی، اشتها، خواب، حافظه و یادگیری تنظیم دمای بدن و برخی رفتارهای اجتماعی در ارتباط هستند.
همچنین دارای اثراتی برعملکرد سیستم
قلبی - عروقی و عضلات است و کمبود آن منجر به بروز افسردگی، وسواس، اضطراب، هراس و خشم بیش از حد می‌شود.
محققان کپنهاگ در این مطالعه تحقیقاتی روی 11 نفر در فصل تابستان و زمستان انجام دادند که این افراد را با 23 نفر از کسانی که به این بیماری مبتلا نیستند مقایسه کردند.
آنها با بررسی و تصویربرداری از مغز این افراد دریافتند، سطح پروتیین ناقل سروتونین این افراد در فصل زمستان نسبت به فصل تابستان بالاتر است اما این پدیده در شرکت‌کنندگانی که از این اختلال عاطفی فصلی رنج نمی‌برند وجود ندارد.
دکتر «برندا مک ماهون» مسئول این مطالعه گفت: نور خورشید باعث افزایش ترشح سروتونین می‌شود و افرادی که از افسردگی فصلی رنج نمی‌برند فعالیت ناقل سروتونین در آنها افزایش پیدا نمی‌کند و سروتونین آنها در طول فصل زمستان نیز مانند قبل است.
مطالعات قبلی ارتباط نوسانات انتقال حامل سروتونین و افسردگی را نشان داده‌اند؛ با این حال در این مطالعه برای اولین بار شرکت‌کنندگان در طول تابستان و زمستان مورد بررسی قرار گرفتند و آنها را با افرادی که مبتلا به این بیماری نیستند مقایسه کردند.
محققان گفتند: ما دقیقا نمی‌دانیم که چگونه نور در سطح سروتونین تأثیر می‌گذارد و باید مطالعات بیشتری برای درک این مکانیسم انجام شود.
سروتونین اثر حفاظتی روی سلول‌های مغزی دارد و از تخریب مغز در دوران پیری جلوگیری می‌کند به همین منظور نوردرمانی نیز برای درمان این افراد می‌تواند مفید باشد و اسیدهای آمینه باعث افزایش سطح سروتونین می‌شود که باید قبل از این انتقال‌دهنده عصبی صورت گیرد.
باید توجه داشت افزایش سروتونین در مغز به هر دلیلی در ادراک زمانی، بینایی و گفتاری تغییراتی ایجاد می‌کند، استرس یا حملات عصبی میزان سروتونین مغز را کاهش می‌دهد؛ در مقابل خواب نیمروزی، ورزش، مصرف موادغذایی غنی از کربوهیدرات، زعفران و لبخند زدن باعث افزایش میزان سروتونین مغز می‌شود همچنین نان جو و غذاهای رنگی بیشتر از سایر غلات باعث سنتز سروتونین می‌شود.