عدمهماهنگي ميان نهادهاي متولي در يك بخش ميتواند آسيبزا باشد. اينكه اخبار گوناگوني را دريافت كني و نداني كه بالاخره كداميك درست است، آن هم اگر در شرايط مساعد جسماني و روحي و اقتصادي نباشي، اتفاق ناخوشايندي است.
در هفته گذشته اخباري منتشر شد مبنيبر اينكه مهمترین داروهای بیماران پیوندی کشور ازجمله «سلسپت و ساندیمون» برای دارندگان دفترچه خدماتدرمانی (بیمه سلامت ایرانیان) رایگان شد. این درحالی است که برای بیماران تحتپوشش بیمه تأمین اجتماعی نیز از ماههای قبل هزینه این دو قلم دارو رایگان شده بود. چند روز پس از اعلام اين خبر رئیس انجمن حمایت از بیماران کلیوی گفت: برخی از داروهایی که تاکنون بهصورت رایگان در اختیار بیماران پیوندی قرار داده میشد، پولی شده است.
مصطفی قاسمی درباره وضع دارو و درمان بیماران پیوندی گفت: سازمان بیمه خدمات سلامت عنوان کرده بود که ما از هیچ بیمار پیوندی فرانشیز دریافت نمیکنیم، اما متاسفانه این موضوع به بیمارستانها و داروخانهها ابلاغ نشده است و بیماران پیوند کلیه که تحتپوشش بیمه خدمات سلامت هستند، هنوز سهم خود را میپردازند که میزان آن نیز از 600 تا 700 هزارتومان به بالا است. وی افزود: بیماران تحتپوشش سازمان بیمه تأمیناجتماعی هم حق فرانشیز پرداخت میکنند و حتی برخی از داروها که پیش از این رایگان بوده است، اکنون اینطور نیست و بیمار باید هزینهاي بابت آن پرداخت کند. آنچه مورد اهميت است، نامنسجمبودن سازمان و نهادهاي فعال در يك حوزه است. چندی قبل سیدحسن هاشمی، وزیر بهداشت و رسول دیناروند، رئیس سازمان غذا و دارو نیز در اظهارنظرهای جداگانهای نوید ارزانی دارو را به بیماران داده بودند، بهطوریکه در 6 ماه دوم سال مردم شاهد کاهش قیمتهای دارویی بهخصوص داروهای وارداتی خواهند بود و حالا رئيس انجمن حمايت از بيماران كليوي ميگويد، رایگان شدن داروهای بیماران پیوندی تنها اعلام شده و در عمل محقق نشده است. وي در ادامه اذعان داشت: وزارت بهداشت عنوان کرده بود که بستههای حمایتی از بیماران خاص تهیه شده و قرار است ابلاغ شود، اما این بستههای حمایتی هنوز ابلاغ نشده است. قاسمی تأکید کرد: شاهد این هستیم که برخی از بیماران برای تأمین هزینه دارو، بدون نظر پزشک میزان داروهای خود را نصف کردهاند. حتی ممکن است که دارو را برای تأمین زندگی خود در بازار به فروش برسانند که این موضوع مشکلات زیادی را به همراه خواهد داشت. فروش دارو درحالی صورت میگیرد که بیمار پیوندی تا مدتها به این داروها وابسته بوده و باید این داروها را مصرف کند، اما پس زدن عضو پیوندی را به جان میخرد تا بتواند هزینههای دیگر خود را جبران کند.
پيگيري وضعيت درمان بيماران خاص، نه يك اختيار بلكه وظيفهاي است كه نميتوان آن را ناديده گرفت. رايگان شدن يا حتي كمترشدن هزينههاي پرداختي توسط بيماران، ميتواند فشارهاي رواني ناشي از بيماري را تا حدي كاهش دهد. حال كه رايگانشدن برخي از اقلام دارويي از طرف وزارت بهداشت اعلام ميشود، خوب است كه نهادهاي زيرمجموعه نيز براي سهولت و عملياتيشدن اين امر، سرعتعمل كافي را داشته باشند. شكاف ميان اعلام يك طرح و اجرايي نشدن آن و عدم هماهنگي (كه ميتواند در ساير بخشها و حوزها، از اشتغال و مسكن گرفته تا بهداشت و درمان وجود داشته باشد) علاوه بر تبعات روحي، ميتواند بر اعتماد ميان مردم و مسئولان نيز اثرگذار باشد.