مریم ایراندوست سرمربی سابق تیم‌ملی فوتبال بانوان
زهرا خواجوی لیاقت این توجه و تحسین را دارد. او دروازه‌بانی بااخلاق، انرژیک و فنی است و هر مربی‌ای بازی او را دیده باشد، اصلا از اینکه چنین رکوردی از خودش به جای گذاشته است، تعجب نمی‌کند. البته ناگفته نماند که این موفقیت و رکوردی که زهرا به آن دست پیدا کرد، با کمک همه اعضای تیم وچان کردستان به ویژه مدافعان این تیم بود و قطعا خودش هم به این موضوع اذعان دارد. زهرا خواجوی از تیم‌های پایه در رده ملی شکل گرفت و رشد کرد. فدراسیون در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری روی او و سایر بازیکنان در رده‌های پایه داشت و این بار قرعه به نام زهرا خورد که اسمش بر سر زبان‌ها بیفتد و همه او را تحسین کنند. البته این دختر در 21 سالگی پتانسیل بالایی از خودش نشان داد و قطعا در آینده می‌تواند به تیم‌ملی هم کمک کند.
قطعا معتقدم رکورد 953 دقیقه گل نخوردن کار بزرگی بوده است و می‌توان آن را با اتفاقاتی که در لیگ برتر مردان رخ می‌دهد، مقایسه کرد. شاید برخی بگویند تیم‌هایی که در لیگ برتر مردان هستند، سطح بالاتری دارند، اما لیگ برتر فوتبال زنان هم 5، 6 سالی است، از حالت دوقطبی خارج شده است. در لیگ 12 تیمی امسال هم حداقل 6، 7 تیم خوب داریم که بازی‌های نزدیکی را برگزار می‌کنند. بدون شک کاری را که زهرا خواجوی کرده است، می‌توان با پیام نیازمند یا هر دروازه‌بان دیگری مقایسه کرد.
لیگ برتر زنان در ایران از سال 86 آغاز شد و شاید در این 12سال از این دست اتفاقات زیاد داشتیم. متاسفانه و خوشبختانه تاکنون عملکرد و درخشش زنان فوتبالیست خیلی مورد توجه رسانه‌ها قرار نمی‌گرفت. متاسفانه از این نظر که شاید خیلی از استعدادهای فوتبال زنان تاکنون رکوردهای خیره‌کننده‌ای از خودشان به جای گذاشتند، اما حتی کسی متوجه آن هم نشده است. خوشبختانه هم از این منظر که الان با وجود فضای مجازی هر مربی یا بازیکنی می‌تواند برای خودش رسانه داشته باشد و از این طریق هیچ اتفاقی پنهان نمی‌ماند.
همین حالا هم که رسانه‌ها یک هفته‌ای است به رکورد زهرا خواجوی در بسته نگه داشتن دروازه‌اش می‌پردازند، به نظرم اتفاق خوبی است. امیدوارم توجه به فوتبال زنان مسأله‌ای ملی و نگاهی عمومی و همگانی شود.
- با وجود گذشت 12 سال از عمر لیگ برتر زنان همچنان می‌توانم بگویم فوتبال زنان در ایران رشته‌ای نوپا و مظلوم است. با این حال، در خیلی از شهرها بازی‌های فوتبال زنان تماشاگران زیادی را به ورزشگاه می‌کشاند و فضای هواداری خوبی در لیگ برتر به وجود آمده است، اما از نظر امکانات و اسپانسرینگ واقعا فوتبال زنان شرایط خوبی ندارد. خوشحالم که حداقل چنین اتفاقاتی مثل رکوردشکنی زهرا خواجوی می‌تواند برای مدتی کوتاه نگاه‌ها را به فوتبال زنان جلب کند؛ موضوعی که شاید در بلندمدت به رشد فوتبال زنان کمک کند.
البته اینکه توجه کمتری به فوتبال زنان می‌شود، فقط مربوط به ایران نیست و در تمام دنیا تقریبا چنین مسأله‌ای وجود دارد. در همین جام‌‌جهانی اخیر زنان فوتبالیست نشان دادند چه قدرتی دارند و خیلی از بازی‌ها و اتفاقات این مسابقات مورد توجه رسانه‌های معتبر دنیا قرار گرفت. واقعا در برهه‌ای که جام جهانی زنان برگزار می‌شد، کل دنیا به این مسابقات پرداخت. با این حال هنوز هم فاصله زیادی بین توجهی که به فوتبال زنان و مردان می‌شود، وجود دارد. برای بیشتر دیده‌شدن فوتبال زنان در ایران و کمک به این قشر می‌توانیم دست‌به‌دست هم دهیم و خیلی از موانع را از سر راه برداریم. همین حالا خیلی از پیج‌های فوتبالی در فضای مجازی مسابقات لیگ برتر زنان را پخش می‌کنند و همه می‌توانند این رقابت‌ها را ببینند. مشکلی هم نیست، چون همه بازیکنان با پوشش اسلامی بازی می‌کنند؛ پس تلویزیون هم می‌تواند بیشتر به لیگ برتر زنان بپردازد. پخش مسابقات لیگ برتر فوتبال زنان می‌تواند از بُعد فرهنگی به نفع صداوسیما هم باشد. این موضوع با عزمی جدی از سوی مسئولان صداوسیما حل‌شدنی است و قطعا به فوتبال زنان کمک ویژه‌ای خواهد کرد.