شهروند| مراسم رونمایی از آلبوم «من پرویز پرستویی» شنبه ششم تیرماه با حضور معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
پرستویی تأکید کرد: هیچ قصدی برای انتشار این آلبوم که دربرگیرنده مسائلی چون سودجویی، کار اقتصادی و بیزینس بوده، نداشته است: «خیلی‌ها در کشور ما علاقه‌مند به بازیگری هستند و در این زمینه برای خود چشم‌اندازهای زیادی دارند. من احساس کردم در طول این سال‌ها که هر روز از من در مورد بازی و بازیگری سوال می‌شود باید پاسخی بدهم که تولید این سی‌دی به نوعی پاسخ به این پرسش‌هاست. حداقل اگر این کتاب مورد اسقبال قرار بگیرد حتم دارم که دیگر پاسخ مبهمی برای علاقه‌مندان به بازیگری نمی‌ماند. این مجموعه ادای دینی است که بعد از 46سال فعالیت به آن پرداخته‌ام. من تصور می‌کنم خیلی از علاقه‌مندان به بازیگری تکلیفشان بعد از شنیدن این کتاب مشخص می‌شود. به نظر من تولید این اثر فرصتی بود که بخواهیم برای علاقه‌مندان به بازیگری ایجاد کنیم.»
پرستویی می‌گوید همیشه از رنج کار بازیگری لذت برده‌ام و باید بگویم که هیچ‌وقت سختی‌ها مجال این را نمی‌دهد که در بازیگری خوشگذرانی کنیم و این توصیه‌ای است که همیشه به علاقه‌مندان بازیگری می‌کنم: «قصد ما اصلا فروش بالای این اثر نیست کما این‌که همه می‌دانند هیچ حمایتی از هیچ ارگان دولتی و غیردولتی در کار نبوده است. در همین 3هفته اخیر از یک برند اقتصادی به من پیشنهاد کردند که در ازای دریافت یک خانه ویلایی در نیاوران طی قراردادی یک‌ساله فقط در 20 مجلس آنها حضور داشته باشم اما من به هیچ عنوان این موضوع را نپذیرفتم کما این‌که از شخص دیگری نیز چنین کمک‌هایی را تاکنون قبول نکرده‌ام. ما همه عاشقیم، ما جنگ‌ستیز نیستیم، نه دولت تاکنون از ما حمایت کرده و نه شخص خاصی به ما پول داده است. همه‌چیز این اثر به صورت خودجوش بوده که امیدوارم مورد توجه شما قرار بگیرد.»
امیر آقایی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که اجرای این مراسم را به‌عهده داشت؛ از این گفت که به‌عنوان یک بازیگر به پرویز پرستویی بدهکار است و چیزهای بسیار زیادی از او آموخته است. اما «علی مرادخانی» معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم درباره این اثر سخن گفت. او با ابراز خرسندی از انتشار این آلبوم موسیقایی گفت: «وقتی این آلبوم را گوش کردم یاد خاطرات زیبا و شاعرانه‌ای افتادم که در سال 59 در روزگاری که من به‌عنوان مدیرکل تولید فیلم وزارت ارشاد حضور داشتم برمی‌گردد. زمانی که در خدمت دوست بزرگواری چون پرویز پرستویی در فیلم دیار عاشقان به کارگردانی حسن کاربخش بودم. در آن زمان کاربخش به من گفت که یک نفر را در تئاتر پیدا کرده‌ام که بسیار هنرمند شایسته‌ای است و به دلیل حسن رفتار و تدبیری که دارد حس می‌کنم آن فردی را که باید می‌یافتم، پیدا کردم. به درستی که وقتی این کار را گوش می‌کردم یاد همان صحنه فیلم «دیار عاشقان» می‌افتم که پیرمردی در فکر بود.»
به گفته مرادخانی، وقتی هنری اتفاق می‌افتد فرد از خودش بیرون می‌آید و خود را با خود مقایسه می‌کند و این موضوع بسیار زیبا و ارزشمند است که پرویز پرستویی چه در گذشته و چه در این آلبوم به آن توجه کرده و اثر ارزشمندی را به مخاطبان خود ارایه داده و من بسیار خوشحالم که علیرضا عزیزی به‌عنوان ناشر این کتاب توانسته مثلث ادبیات، سینما و موسیقی را به درستی به‌هم وصل کند. ضمن این‌که نباید از تلاش‌های کارن همایونفر به‌عنوان آهنگساز اثر به سادگی عبور کرد که مجموعه متنی را تبدیل به کاری زیبا کرده است.
معاونِ هنریِ ارشاد به این مسأله صحه می‌گذارد که مجموعه‌هایی که در قالب‌های اینچنینی تهیه و تولید می‌شود درواقع نوعی تاریخ‌نگاری برای ماست که پرویز پرستویی در این آلبوم به نوعی به شرایط و تحولاتی اشاره کرده که مسائل انقلاب اسلامی، جنگ و سایر مسائل اجتماعی را در قالب یک جریان هنری ارایه می‌دهد. تصور می‌کنم پرویز پرستویی یکی از افراد شاخصی است که در عرصه‌های هنری حضور یافته، بالا کشیده و خود را معرفی کرده است، البته وقار، سنگینی و منش خوب این هنرمند در نهان و آثارش نشان می‌دهد که هنرمند بسیار ویژه و شایسته تقدیر است. ما هم امیدواریم که بتوانیم در قالب چنین برنامه‌هایی یاری‌دهنده پیوند بین رشته‌های مختلف هنری باشیم.
لیلا کریمان نویسنده آلبوم «من پرویز پرستویی» نیز در این مراسم گفت: «نوشتن بیوگرافی پرویز پرستویی از سال 1389 شروع شد اما بعد از مدتی بنا به دلایلی کار متوقف ماند. این در حالی است که آقای پرستویی نیز راضی نبود که درباره ایشان بیوگرافی نوشته شود چرا که بر این باور بود از او پیشکسوت‌تر نیز وجود دارد اما ما کار را ادامه دادیم. روال چنین بود که پرویز پرستویی قصه زندگی خود را می‌خواند و من ضبط می‌کردم و گاهی من می‌خواندم و او گوش می‌کرد. اواخر کار، صدای وی را به قلم می‌بردم که احساس کردم حق مطلب در مورد زندگی این هنرمند وقتی بیان می‌شود که احساس وی نیز از طریق صدا به سمع و نظر مخاطب برسد که بالاخره پرویز پرستویی را برای این کار راضی کردیم.»
به گفته کریمان، خلاصه 500 صفحه‌ای از زندگی پرویز پرستویی را که به قلم کشیده شده بود در 5 تا 6 صفحه خلاصه کردم و به پرستویی برای خوانش ارایه دادم تا این‌که او در یک بعدازظهر غمزده در استودیو شروع به خواندن کرد اما متوجه شدم متن هم بدون موسیقی سیال قابل ارایه نیست و نمی‌توانست جان شنونده را پر کند و حالا باید به موسیقی فکر می‌کردم که برای تحقق این خواسته تواناتر از کارن همایونفر کسی را سراغ نداشتم.
کارن همایونفر آهنگساز این آلبوم نیز در توضیحاتی پیرامون نحوه تولید و شکل‌گیری آلبوم «من پرویز پرستویی» توضیح داد: «وقتی لیلا کریمان متنی را نوشتند و پرویز پرستویی نیز زندگی‌اش را روایت کرد دیگر موسیقی نمی‌خواست! چرا که موسیقی در آن جریان داشت و من فقط این موسیقی را کشف کردم که هم در متن لیلا کریمان جاری است و هم در صدای مخملین پرویز پرستویی جای دارد. من قبلا با علیرضا عزیزی و انتشارات توفیق‌آفرین برای ساخت مجموعه دیگر کاری را انجام داده بودیم پس می‌دانستم قرار است چه کاری را در این آلبوم انجام دهم کما این‌که علیرضا عزیزی تلاش زیادی برای مجاب کردن من و پرویز پرستویی برای ساخت این اثر انجام داد. این در حالی است که برای ساخت این اثر موسیقایی زیاد سختی نکشیدم و به خود فشار نیاوردم چرا که حضور پرویز پرستویی به من الهامات زیادی می‌داد.»