روزی که کالین پاول، وزیر امورخاجه وقت آمریکا با حضور در جلسه شورای امنیت، با ارایه مدارکی سعی در ثابت کردن ادعای تلاش رژیم صدام حسین برای ساخت جنگ‌افزارهای شیمیایی و هسته‌ای داشت، همه بهانه‌ها برای شروع نمایش بزرگ فراهم شده بود. سازمان ملل متحد پس از عملیات آزادسازی کویت در سال 1991 میلادی، بغداد را از توسعه جنگ‌افزارهای نامتعارف منع کرده بود و حالا مدارک و شواهدی که معلوم نبود از کجا به دست آمریکایی‌ها افتاده است، حکایت از آن داشت که عراق قطعنامه‌های شورای امنیت در این خصوص را زیر پا گذاشته است. درواقع از خیلی پیشتر جرج بوش پسر و متحد گوش به فرمانش تونی بلر تصمیم خود برای حمله به عراق و ساقط کردن رژیم صدام حسین را گرفته بودند و به دلیل داغ بودن حادثه تروریستی یازدهم سپتامبر، حتی با وجود گذشت دوسال از وقوع آن، دیگر قدرت‌های جهانی نخواستند یا نتوانستند حرکت موثری برای منصرف کردن آنها انجام دهند.
غافلگیری نیروهای ائتلاف
بیستم‌مارس 2003 میلادی، نیروهای اتئلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا، عملیات نظامی علیه عراق را آغاز کردند. ارتش عراق و گارد ریاست‌جمهوری این کشور خود را کاملاً برای مقابله با تهاجم نظامی آمریکا آماده کرده بودند و با توجه به کثرت سربازان عراقی که وظیفه دفع تهاجم نیروهای ائتلاف را برعهده داشتند، اغلب پیش‌بینی‌ها بر فرسایشی شدن جنگی استوار بودند. اما این همه ماجرا نبود و ضعف عراقی‌ها در مواجهه با تکنولوژی جنگی برتر نیروهای ائتلاف که عمده آن در بمباران‌های هوایی هدفمند خلاصه شده بود و همچنین بی‌انگیزگی سربازان عراقی برای دفاع از رژیم صدام حسین، خیلی زود دورنمایی حقیقی از نتیجه نهایی نبرد در اختیار کارشناسان نظامی دنیا قرار داد. سنگرهای رژیم بعث یکی یکی دچار فروپاشی شدند و درحالی‌که خیلی‌ها انتظار غافلگیر شدن آمریکایی‌ها در روبه‌رو شدن با توان نظامی عراق را داشتند، اما بالعکس این ضعف مفرط ارتش عراق و تاکتیک‌های ناکارآمد آن بود که نیروهای مهاجم را سورپرایز کرد.
دروغ‌های سعید الصحاف
از لحظه آغاز نبرد تا دقایقی قبل از سقوط بغداد، محمدسعید الصحاف، وزیر اطلاع‌رسانی و فرهنگ وقت عراق از شکست‌های پیاپی نیروهای ائتلاف در جبهه‌های مختلف خبر می‌داد، اما حقیقت فراتر از چیزی بود که او روی پشت بام هتل الرشید با چهره‌ای حق به جانب رو به دوربین‌های تلویزیونی آن را القا می‌کرد. بیستم فروردین 1382 خورشیدی یعنی درست در بیست‌ویکمین روز تهاجم نیروهای ائتلاف، بغداد سقوط کرد و با پنهان شدن رئیس‌جمهوری سابق حالا دیگر که کشورش جولانگاه اشغالگران شده بود، فاتحه رژیم بعث برای همیشه خوانده شد. از اینجا به بعد دیگر بزرگ‌ترین دغدغه حاکمان جدید عراق در به دام انداختن صدام حسین خلاصه شده بود؛ هدفی که 16سال پیش در چنین روزی، برابر چهاردهم دسامبر 2003 میلادی، یعنی 9ماه پس از سقوط عراق، حاصل شد و صدام حسین عبدالمجید التکریتی در یک چاله در روستای الدور از توابع تکریت توسط آمریکایی‌ها دستگیر شد.
منبع: «پشت پرده جنگ خلیج فارس» نشر امید فردا و «مادر تمام نبردها» اثر ای. بی. گادفری