نجات انسان به برخورد صحیح او با بحرانها بستگی دارد؛ آن هم با کمک وسایلی اندک و ناچیز. البته درنهایت تنها مشیت پروردگار ما را از مشکلات رها میکند. بنابراین در شرایط نجات از بلایا لازم است در کنار کیف کمکهای اولیه به نکات دیگر نیز توجه کنیم: گام اول حفظ آرامش و خونسردی است. مثبت اندیشی و امید به نیرویی لایزال و دعا به درگاه پروردگار آرامش و اطمینان به همراه دارد و این مهمترین مرحله نجات است؛ گام دوم همان دانش و تجربه حاصل از شرایط نجات و مهارتهایی است که ما را بر آن شرایط غالب میکند. برای این کار میتوان فعالیتهای روزانه را از ذهن گذراند و به وضع و شرایط ناگواری که پیش خواهد آمد، اندیشید. آنگاه میتوان فهمید برای هر فعالیتی به چه چیزهایی نیاز است و برای آنچه که وجود دارد یا ندارد در ذهن برنامهریزی کرد. سومین گام استفاده از آن چیزی است که در دستهای ماست، همان تجهیزاتی که برای نجات خود فراهم کردهایم. اینکه ما بدانیم جوشاندن آب در ۱۰ دقیقه باکتریها را میکشد، میتواند جای قرصهای ضدعفونیکننده آب یا فیلتر آب را بگیرد.