من ابتدا مقلد آیتاللهالعظمی بروجردی بودم و پس از فوت ایشان مدتی از مرحوم سیدعبدالهادی شیرازی تقلید میکردم. پس از مدتی به این نتیجه رسیدم که امام اعلم است و به همین جهت از وی تقلید کردم.
امام هیچ کاری که مقدمه مرجعیت باشد مانند چاپ رساله یا دادن شهریه را انجام نمیدادند. اما ما یعنی بنده و چند تن از دوستان برای انتشار رساله بسیار از ایشان خواهش کردیم، ولی وی راضی به این کار نمیشدند. حتی از ایشان درخواست کردیم حاشیهای بر عروه بدهند و به این کار هم رضایت نمیدادند تا سرانجام با زحمت فراوان، چند ماه طول کشید تا اینکه رضایت دادند رساله بدهند.
البته تنها رساله بهانه تقلید ما نبود ما آن زمان تشخیص میدادیم که باید مقلد ایشان باشیم و مرجعیت ایشان باید رسمیت یابد، چون امام تنها کسی بود که بهطور قاطع و کامل در برابر دستگاه طاغوت قرار گرفته بودند و مرجعیت ایشان، وی را در مبارزه موفق خواهد کرد.