تصور اینکه فرزند ما باهوشترین شاگرد کلاس است شاید برای والدین خوشایند باشد اما اگر واقعا این برتری صحت نداشته باشد کودک در درک تواناییهایش دچار مشکل میشود.
وقتی به اغراق و غیرواقعی از کودکمان تعریف و تمجید میکنیم او نیز درکی اشتباه و غیرواقعی از تواناییهایش پیدا میکند. کارشناسان این تصور غلط کودک از خودش را «خودبزرگبینی» مینامند و این باور غلط زمانی دردسرساز میشود که کودک به اشتباه فکر میکند بهترین است و بلکه خود را نیز از سایر همکلاسیهایش برتر میداند.
یافتههای تحقیقات جدید روی دانشآموزان 20کلاس درس نشان میدهد کودکانی که احساس برتری نسبت به سایر همکلاسیهای خود دارند از همدیگر متنفر میشوند. حتی اگر کودکی باهوشترین شاگرد کلاس هم باشد و این برتری واقعا وجود داشته باشد بازهم والدین و مربیان باید در تحسین کردن کودک متعادل و منطقی رفتار کرده و افراط نکنند تا کودک دچار غرور نشود. در این مطالعه معلوم شد کودکانی که واقعا باهوش و برتر هستند و در عین حال نحوه برخورد والدین با توانایی فرزندشان مناسب و متعادل است، دچار مشکلات اجتماعی و درگیری با همسالان خود نمیشوند. درواقع براساس این تحقیق، کودکانی که غرور بیش از اندازه دارند به این دلیل است که دایما و به شیوهای اغراقآمیز توسط والدین و معلمانشان تحسین میشوند. بهگزارش «استوری لاین»، بهترین راه برخورد با کودکان باهوش این است که به آنها گفته شود آنها در هر مسالهای فوقالعاده هستند اما تشویقهای خاص و موردی به جای عبارات تشویقی دایمی و کلی، این کودکان را تبدیل به افرادی با اعتماد به نفس بالا و مهربان میکند.
برای مثال به جای اینکه قبل از امتحان به کودکتان بگویید تو خیلی باهوشی، بگویید که تو با نمره A در امتحان ریاضی به خانه برمیگردی! همچنین به جای نتایج نهایی که در مدرسه میگیرد به تلاشهای روزمره کودکتان توجه و او را تشویق به تمرین بیشتر در درسهایش کنید.