وقتی یک راننده خانم باشی، در سطح شهر قطعا حرف‌هایی مثل «شماها چطور راننده شده‌اید؟!»، «گواهینامه‌هایتان را از کجا گرفته‌اید؟!»، «به شما هم می‌گویند راننده؟!»، «برو پشت ماشین‌لباسشویی بشین!» و... را شنیده‌اید.
به‌گزارش ایسنا، اینها مؤدبانه‌ترین الفاظ و عباراتی است که برخی مردم شهر و مردان راننده در مواجهه با رانندگان خانم، به‌خصوص تاکسی بانوان به‌کار می‌برند و نمی‌دانند که «زن سرپرست خانوار بودن، کمک خرج خانه بودن» یعنی چه؟
این‌روزا تو سطح شهر تاکسی‌های سبز رنگی را می‌بینیم که فرمانشون به‌دست خانم‌هاست، خانم‌هایی که مردانه برای گذراندن امور خانواده، کار می‌کنند و باور نکردن توانایی‌هاشون براشون خیلی دردناکه!
مریم شاخصی که حدود 4سال است در تاکسی‌بیسیم قزوین فعالیت می‌کند، درخصوص این رفتارها می‌گوید: شاید راننده بودن برای یک خانم مشکلات بسیاری دارد اما از همه مهم‌تر که ما را آزرده‌خاطر می‌کند، باور نداشتن توانایی‌هایمان است درحالی‌که رانندگی ما مشکلی ندارد و همپای مردها رانندگی می‌کنیم اما همچنان شاهد شنیدن حرف‌های تلخ هستیم.
وی اضافه می‌کند: برخی از مردان علاوه بر باور نداشتن توانایی‌های زنان، اصطلاحات نامناسبی در برخورد با آنها استفاده می‌کنند طوری که یک‌بار با آنها به‌شدت درگیر شدم.
مونا ایرانخواه دیگر راننده تاکسی‌بیسیم بانوان قزوین با بیان اینکه 3سال در تاکسی‌بیسیم فعالیت دارد، ادامه می‌دهد: در مقابل این افراد، مردهایی هستند که محترمانه رفتار می‌کنند و از اینکه همسرشان به همراه یک خانم جابه‌جا می‌شود، آرامش‌خاطر و از پوشش و حجاب خوب ما احساس رضایتمندی دارند. وی خاطرنشان می‌کند: اوایل فعالیت خود مشکلات بسیاری در این زمینه داشتم اما اکنون با گذشت چندین‌سال از تأسیس تاکسی‌بیسیم، جایگاه خوبی نسبت به گذشته به دست آورده‌ایم و مورد استقبال خانم‌ها و خانواده‌های آنها قرار می‌گیریم. مجید اسلامی، مدیر شبکه تاکسی‌بیسیم 133 استان قزوین، با بیان اینکه این مرکز فعالیت خود را از سال 85 در استان آغاز کرده است، اعلام می‌کند: حدود 120 تاکسی‌بیسیم در قزوین فعالیت می‌کنند که از این میان
20 تاکسی‌بیسیم به خانم‌ها اختصاص دارد، همچنین 6 اپراتور خانم در این شبکه فعالیت می‌کنند.
وی با اشاره به جذب نیرو در تاکسی‌بیسیم بانوان می‌گوید: افرادی که می‌خواهند در این شبکه فعالیت کنند باید شرایطی مانند حداقل سن 28 و حداکثر 50 سال، دارای خودرو حداقل 3سال کارکرد، دارای سابقه فعالیت با تاکسی و حداقل مدرک‌تحصیلی دیپلم، داشته باشند.
مدیر شبکه تاکسی‌بیسیم 133 استان قزوین ادامه می‌دهد: برای اینکه امنیت این خانم‌ها حفظ شود، شرایطی نظیر اینکه صرفا مسافر خانم را جابه‌جا کنند و تا ساعت مشخصی از شب(عموما ساعت 20) در شبکه حضور داشته باشند، همچنین از طریق GPS رفت‌وآمد آنها کنترل می‌شود تا امنیت به‌طور کامل حکمفرما شود.
شاخصی نیز در این مورد اظهار می‌کند: تاکسی‌بیسیم شرایط را به‌گونه‌ای فراهم آورده است که با توجه به محیط، ما در امنیت کامل باشیم به گونه‌ای که با GPS مسیر حرکت ما را کنترل می‌کند و سرویس خارج از استان نداریم و تنها در محدوده مشخص سرویس‌دهی می‌کنیم، همچنین شماره تماس فردی که درخواست سرویس داشته در سرور ثبت می‌شود.
بسیاری از زنان تاکسیران، سرپرست خانوار یا کمک خرج خانواده هستند و مانند یک راننده مرد از صبح تا شب پشت فرمان کار می‌کنند، این بانوان که سال‌هاست در حوزه تاکسیرانی فعالیت می‌کنند، دچار برخی از مشکلات در حوزه فعالیتی خود نیز هستند.
مونا ایرانخواه با بیان اینکه این شغل را انتخاب کرده است که کمک‌خرج همسرش باشد، تصریح می‌کند: بسیاری از رانندگان، زنان سرپرست خانوار هستند و هرچند باید قدردان این کمک‌ها و مساعدت‌ها باشیم، اما واقعیت این است که برای تأمین مخارج زندگی با مشکلات فراوانی مواجه هستیم.
مریم شاخصی تأکید می‌کند: ما روزانه از 7 صبح تا 8 شب شیفت هستیم که در این مدت به‌طور میانگین 10 سرویس می‌رویم، این درحالی است که آقایان نسبت به خانم‌ها سرویس‌های بیشتری می‌روند ولی حق شارژ برابر پرداخت می‌کنیم به‌طوری که طی یک‌ماه حداکثر 90هزار تومان حق شارژ پرداخت می‌کنیم.
وی ادامه می‌دهد: بسیاری از فرصت‌های سرویس‌دهی به شهروندان، فقط به خاطر اینکه یک آقا درخواست‌کننده تاکسی است و هنگام تماس ذکر نمی‌شود که همراه خانواده است، می‌سوزد و از دست می‌رود، چراکه بسیاری از بانوان و دختران که قصد جابه‌جایی در سطح شهر را دارند، به همراه پدر، شوهر و برادرشان هستند و فقط در صورتی که یک یا چند خانم از ما تقاضا کنند، می‌توانیم اقدام به جابه‌جایی آنها کنیم.
اسلامی در این خصوص می‌گوید: در آژانس‌های سطح شهر، راننده بابت هر سرویس کمیسیونی پرداخت می‌کند اما در این شبکه ماهانه از هر راننده حدود 90هزار تومان دریافت می‌کنیم، این درحالی است که هر راننده برای ما حدود 250هزار تومان هزینه دارد.
ایرانخواه توضیح می‌دهد: ما به‌عنوان خانم خانه مسئولیت خانه را نیز برعهده داریم اما شغل ما به‌گونه‌ای است که در اغلب تعطیلات و مناسبت‌های خاص در کنار خانواده نیستیم حتی در عید نوروز هم در شیفت به سر می‌بریم این درحالی است که در این‌روزها اغلب خانواده‌ها بیرون می‌روند و حمل‌ونقل را آقایان نیز می‌توانند انجام دهند.
وی می‌افزاید: با توجه به اینکه این شغل ثابت برای مردهاست و آنها توان بالاتری نسبت به خانم‌ها دارند، از مسئولان تقاضا داریم روزهای تعطیل و مناسبت‌ها شیفت‌بندی به صورت اجباری نباشد، چراکه شیفت‌های اجباری سختی کار را افزایش می‌دهد.
اسلامی با اشاره به مشکلات موجود تصریح می‌کند: بانوانی که در این شبکه مشغول به فعالیت هستند از نظر ما خانه‌دار محسوب نمی‌شوند و ما از آنها انتظار داریم که طبق قانون فعالیت داشته باشند چراکه لازمه برقراری نظم و انضباط اجرای صحیح قانون است. وی تصریح می‌کند: در روزهای خاص و تعطیل برای خدمات‌رسانی بهتر به خانم‌ها نیازمند شیفت‌بندی هستیم، با توجه به اینکه تاکسی بیسیم بانوان در استان شناخته شده و تعداد افرادی که درخواست سرویس دارند قابل توجه است همچنین پاسخگویی به مردم در رأس فعالیت‌های ما قرار دارد بنابراین نمی‌توانیم شیفت‌بندی را از بین ببریم چراکه این کار نظم عمومی شبکه را به هم می‌زند.
اسلامی درخصوص مشکلات موجود در واحد بانوان تاکسی‌بیسیم خاطرنشان می‌کند: با توجه به اینکه کمتر از یک ماه است که مدیریت این مرکز را برعهده گرفته‌ام، هفته گذشته جلسات هم‌اندیشی با رانندگان مرکز برگزار و مشکلات موجود بررسی شد و در صورت امکان برای حل آنها اقدامات لازم صورت می‌گیرد. در سال‌های نه‌چندان دور، حضور زنان برای انجام فعالیت در فضاهای عمومی و بیرون از خانواده، مورد تأیید باورهای اجتماعی و دینی جامعه نبود اما امروزه شاهد این تحول در زمینه کار زنان هستیم که به‌عنوان یک سرویس‌دهنده خدمات شهری با در دست گرفتن فرمان تاکسی‌ها این سنت را که بعضی کارها فقط برای مردان درنظر گرفته شده است از بین برده‌اند، امیدواریم مسئولان با رسیدگی به مشکلات آنها راه پیشرفت را برایشان فراهم کنند.