به کودکانی که ناخن می‌جوند به هیچ‌وجه نباید گفت، «ناخن‌نجو» بلکه باید حواس کودک را به کار دیگری پرت کنیم تا دست از ناخن جویدن بردارد.
ناخن‌جویدن به‌عنوان یک مشکل اضطرابی است که می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
اختلافات والدین، سخن گفتن از طلاق، عدم امنیت کودک، کتک‌کاری والدین، دیدن فیلم، مرگ یکی از اطرافیان و... زمینه‌ساز بروز حرکات تکراری ازجمله ناخن جویدن است.
به هیچ‌وجه نباید به کودک بگوییم «ناخن‌نجو» زیرا او با شنیدن این حرف ناخن جویدن را چندین برابر بیشتر می‌کند.
به جای توضیح دادن به کودک و طرح مسأله باید حواس او را از ناخن جویدن پرت کنیم و به او کاری بسپاریم که مجبور باشد با دست‌هایش انجام دهد.
هر چقدر دفعات ناخن جویدن کمتر شود به مرور زمان از کودک جدا می‌شود.
استفاده از لاک‌های تلخ درمانی نیز مفید است. می‌توان از این لاک‌ها برای کودک استفاده کرد، اما نباید به او توضیح دهیم این لاک چه خاصیتی دارد.
مهم‌ترین اصل در درمان ناخن‌جویدن، ریشه‌یابی استرس و حل مشکل اضطرابی کودک است. برخی از افراد شخصیت اضطرابی دارند ‌و حتی اگر ناخن جویدن در آنها خوب شود، ممکن است مکیدن دست یا شب‌ادراری جایگزین آن شود. پس باید ابتدا دلیل استرس کودک را بشناسیم و آن را ریشه‌ای حل کنیم.