یک کارشناس مسائل بین المللی معتقد است که رئیسجمهوری به عنوان نماینده ملت ایران در مجمع عمومی سازمان ملل حضور مییابد و باید به گونهای در این مجمع سخن بگوید که بار سنگین تحمیل تحریم های دیکتهشده به ملت را کاهش دهد.
مهدی مطهرنیا در گفتوگو با پانا در مورد حضور رئیسجمهوری ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در اوضاعی که آمریکا از برجام خارج شده است، گفت: «اساسا حضور با ظهور باید تفاوت داشته باشد؛ ظهور بدون حضور، به معنی اثرگذاری شایسته و بایسته، میتواند هزینهآور باشد. حضور رئیسجمهوری در مجمع عمومی سازمان ملل باید همراه با ظهور باشد و قبول دعوت در این مجمع جهانی باید در صورتی باشد که دستاوردهای عینی برای مردم کشور به همراه بیاورد.»
او افزود: «بسیاری از روسایجمهوری ما در همه زمانهای محتمل و قابل وصول در این مراسم شرکت کردهاند و این مسافرتها با جمعیتهای کم و بیش قابل توجه در این نشستهای سالانه هزینههای قابل توجهی برای ملت به همراه داشته است. اما به جای این که در برخی از این سفرها به ملت ایران و منافع ملی توجه شود، به بیان حواشی مربوط به مسائل منطقهای و بینالمللی و اعلام مواضع آرمانخواهانه اختصاص داده شده است.» این کارشناس مسائل بینالملل گفت: «اکنون ملت ایران توقع دارند که حسن روحانی به عنوان نماینده مردم ایران در مجمععمومی سازمان ملل متحد به گونهای سخن بگوید که هزینههای ملی ایران و بار سنگین تحمیل تحریمهای دیکته شده به ملت ایران را کاهش دهد.» مطهر نیا یادآورشد: «اکنون با توجه به نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در 4 مهرماه و در رأس قرار گرفتن پرونده ایران از سوی آمریکا و حضور مستقیم دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، به عنوان رئیس دورهای در شورای امنیت سازمان ملل متحد و حضور روسای جمهوری کشورهای مختلف در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با توجه به واقعیتهای موجود در نظم و نظام بینالمللی که آمریکا 30 درصد قدرت جهانی را به تنهایی در اختیار دارد و اکنون حتی نزدیکترین متحدان خود را تهدید میکند، ایران باید واقعیت رفتار سیاسی و بهرهوری کنشهای سیاسی خود را مدیریت کند و به نفع کاهش اعمال فشار بیشتر بر ملت ایران حرکت کند.» او درباره ریاست دورهای آمریکا بر شورای امنیت سازمان ملل متحد و مطرح شدن پروندهای با عنوان ایران از سوی آمریکا گفت: «رئیسجمهوری باید در وضع کنونی خواستههای ملت ایران را در چارچوب شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی بیان کند که استقلال به معنای ایجاد تعامل سازنده و موثر با کشورهای جهانی به گونهای است که ایران در بازار جهانی قدرت از نظر سیاسی و اقتصادی جایگاه خود را پیدا کند و نقش ایران به خوبی نزد قدرتهای بینالمللی مورد شناسایی قرار گیرد و به آن احترام گذاشته شود.»
این کارشناس مسائل بینالملل تصریح کرد: «آزادی به این معنا که ملت ایران خواهان دست یافتن به جهتگیری دموکراتیک در پیکره انقلاب اسلامی بود و در چهار دهه اخیر با وجود فراز و نشیبهای فراوان و اختلال بسیار مشخص در دستیابی به این فرآیند آزادی، اکنون خواهان ایجاد فضایی مثبت در جهت اصلاح امور برای دستیابی بیشتر به آزادیهای اقتصادی و سیاسی است. البته برخی فشارها به این قصد طراحی میشود که ملت ایران را از این مسیر خارج کند. بنابراین مسیری که باید طی شود باید به گونهای باشد که زمینههای ایجاد یک تفاهم درونی برای یک تحول شگرف در حوزه سیاست داخلی فراهم شود و فشارها و تهدیدهای خارجی کاهش یابد.»