بعد از آن گفتش که ای جان و جهان نوش چون کردی تو چندین زهر را
لطف چون انگاشتی این قهر را این چه صبرست این صبوری ازچه روست
یا مگر پیش تو این جانت عدوست چون نیاوردی به حیلت حجتی