ژنرال لُبوف، ژنرال بازِن، ژنرال دِ نگرير، ژنرال دوآ، ژنرال دالتو، ژنرال فورژو، كلنل كامبريت و كلنل ميشلز پشت سر مارشال باراگوى ديلرز به دهكده سولفرينو يورش بردند. كنت استاديون و فيلد مارشال پالفى و فيلد مارشال استرنبرگ و نيروهاى تحت فرمان آنها ازجمله بيلز، پاكنر، ژال، كولر و فستِتى بريگيدز كه از دهكده دفاع مى‌كردند توانستند براى مدت طولانى شديدترين حملات را دفع كنند. در اين حملات ژنرال كامو به همراه پياده‌نظام و تفنگدارانش پيروز شد. همچنين سرهنگ برينكورت و سرهنگ دِ تكسيس كه مجروح شده بودند و سرهنگ كلنل هِمارد كه سينه‌اش دو بار تير خورده بود هم به پيروزى رسيدند.
ژنرال دسواس همچون هميشه شجاع و خونسرد، در رأس سواره‌نظام خود در يك درگيرى هولناك در برابر يورش سهمگين پياده نظام مجارستانى‌ها قرار گرفت. او هميشه در جلو لشكر بود و نيروى پولادين لشكر خود را به حمايت از حملات شديد ژنرال تروكو در گيديزولو و رِبيكو در مقابل لشكرهاى دِ ويل و شافگوچه به كار گرفت. در همان ناحيه ژنرال موريس و ژنرال پاستونوس به واسطه جنگشان عليه سواره نظام مِمزدورف برجسته بودند. ژنرال نيل به همراه ژنرال دِ فِيلى، ژنرال وينوى و ژنرال دِلوزى محكم و استوار بر دشت مدولا ايستادند و در برابر سه لشكر قدرتمند از ارتش كنت ويمپفن سرسختانه دفاع كردند كه در نتيجه آن فيلد مارشال دِ مك مائون به همراه ژنرال دِ لا موتِروژ و ژنرال دُشَن و واحد سواره‌نظام ارتش توانستند به سن كازيانو و تپه‌هاى كاوريانا دست يابند. دِ مك مائون موفق شد بلندى‌هاى اطراف را كه درواقع كليد رسيدن به موقعيت‌ها بود به دست آورد و توانست به رشته‌تپه‌هاى موازى نزديك شده و درنهايت مقر خود را در مقابل مكانى كه فيلد مارشال ژالو كَم و سپاهيان زوبل متمركز شده بودند، بنا كند، اما شاهزاده نجيبِ هِس كه يكى از قهرمانان ارتش اتريشى‌ها بود و براى فاتح نامى مگنتا دشمنى درخور به شمار مي‌رفت، پس از نبردى دلاورانه در سن كازيانو، به‌رغم حملات بي‌وقفه دشمن سه دامنه از كوه فونتانا را تصرف كرد. از آن‌جا كه اسب‌ها قادر نبودند از پس شيب تند دامنه برآيند، ژنرال سِوِلينگز توپ‌هاى صحرايى خود را زير آتش اتريشى‌ها به سختى با كمك پياده‌نظام لشكر به بالا منتقل كرد. زنجيره نيروهاى پياده‌نظام مهمات را از داخل صندوق‌هايى كه در دشت جا مانده بود به افراد توپخانه مي‌رساندند. در نتيجه توپ‌هايى كه به موقعيت‌هاى استثنايى منتقل شده بودند، در انتهاى شب هم به آتش‌باران دشمن پرداختند.
ادامه دارد...