رضا شاهرودی   پیشکسوت پرسپولیس

استقلال در 15 دقیقه‌ای ابتدایی، بازی را کاملا در اختیار گرفت و ‌هافبک‌های این تیم توانستند در میانه میدان پرقدرت ظاهر شوند. محسن بنگر نیز در دقایق ابتدایی عصبی به نظر می‌رسید اما به تدریج در بازی جا افتاد و آرام شد. سایر دقایق نیمه نخست دارای صحنه خاصی نبود و درحالی‌که همه فکر می‌کردند که نیمه نخست به اتمام رسیده، روی یک غافلگیری استقلال گل زد و برنده به رختکن رفت. در آن صحنه گل مدافعان پرسپولیس بی‌تجربه کار کردند اما نیمه دوم شرایط متفاوتی داشت.  پرسپولیسی‌ها در رختکن توسط درخشان کاملا توجیه شده بودند و با گلی که دریافت کردند، به خودشان آمدند. در نیمه دوم مسابقه پرسپولیسی‌ها کاملا شجاع بازی کردند و مزد این بدون ترس بودنشان را هم گرفتند. تعویضهای درخشان در نیمه دوم کاملا جواب داد و نحوه بازی را  تغییر داد. از قبل هم گفته بودم که در این دیدار هر مربی بتواند بهتر تعویض کند، برنده بازی است. درواقع پرسپولیس برنده نیمه مربیان شد و توانست 2 گل در فاصله کوتاهی به ثمر برساند. البته نزدیک بود که اشتباه بچه‌گانه عالیشاه کار دست درخشان و پرسپولیس بدهد که خدا را شکر اتفاقی رخ نداد. درست است که گلزنی در دربی خوشحالی زیادی دارد اما عالیشاه باید خودش را کنترل می‌کرد تا کارش به ضرر پرسپولیس تمام نشود. در کل فکر می‌کنم جوانی پرسپولیس و نترس بودن درخشان کمک زیادی کرد تا از این دیدار برنده بیرون بیایند. بازیکنان استقلال اکثرا مسن هستند و بعد از دقیقه 70 از نظر بدنی کم آوردند. از طرفی سرخپوشان که از نظر بدنی در وضع خوبی به سر می‌بردند، توانستند مزد تلاش و دوندگی خود را بگیرند تا همه چیز را به سود خود تمام کنند.