هر جور حساب کنید کشوری که نزدیک به 50درصد جمعیتش را جوانان زیر 35سال تشکیل میدهند، نباید با میانگین سنی 54سال برای مدیران میانی و رده بالا مواجه باشد. نمایندههای مجلس هم طبق همین حسابوکتاب، قانونی برای جلوگیری از ورود مجدد نیروهای بازنشسته به چرخه مدیریتی و شغلی به نام «منع بکارگیری بازنشستهها» تصویب کردند. این قانون سال95 به تصویب رسید و مقرر شد تا پایان سال97 به صورت کامل اجرا شود، اما ناگهان این موضوع به ذهن نمایندهها رسید که اگر قرار باشد از استخدام بازنشستهها جلوگیری شود، خیلیها باید به خانه بروند و احتمالا کل کار مملکت میخوابد. آنها با نگاهی به سنوسال مسئولان رده بالای کشور به این نتیجه رسیدند که کار بیخ پیدا خواهد کرد و بهتر است در استفساریهای یکسری استثنا به این طرح اضافه کنند، برای همین هم در مهرماه سال 96، 170نفر از نمایندههای مجلس، این افراد را از منع بکارگیری بعد از بازنشستگی مستثنی کردند: روسای قوای سهگانه، معاون اول رئیسجمهوری، نواب رئیس مجلس و اعضای شورای نگهبان، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، معاونان رئیسجمهوری، استانداران و سفرا و معاونان وزرا. علاوه بر این افراد، عدهای هم بهعنوان همتراز با آنها شناخته شدند، مانند نخستوزیران دوران انقلاب، ایثارگران، فرزندان شهدا و جانبازان هفتاددرصد (۷۰%) و بالاتر، نیروهای مسلح و دارندگان اجازات خاصه مقام معظم رهبری.
همانطور که خودتان مشاهده میکنید، دایره این استثناها به قدری گسترده است که عملا خیلی از مسئولان سر جای خودشان میمانند. موضوعی که صدای خیلی از نمایندههای مخالف را درآورد. مثلا علیرضا محجوب در نطقی گفت؛ با این استثناها عملا این قانون کارکرد خودش را از دست میدهد و با اعمال این قانون هرسال فقط 200 تا 300 شغل برای جوانان خالی میشود. حالا خبرهایی میرسد که نشان میدهد عدهای برای بزرگترشدن دایره استثناها تلاش میکنند، تا جایی که محمدعلی افشانی، شهرداری تهران هم در آن جا بگیرد. سایت انتخاب خبر داده حزب اعتماد ملی که خاستگاه سیاسی شهردار تهران محسوب میشود و اعضای بلندپایه آن برای انتخاب افشانی بهعنوان شهردار تهران خوندلها خوردند، پیشقدم لابی برای ورود شهردار به جمع استثناها هستند. البته اینطور که از گوشه و کنار به گوش میرسد، همزمان با جدیشدن اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستهها، معاونان پارلمانی خیلی از نهادها و رابطان مختلف با پوشههایی سرشار امتیازات ویژه راهی خانه ملت شدهاند که جای مدیران ارشدشان را بین استثناها باز کنند، اما لابی برای شهردار تهران از بقیه قویتر به نظر میرسد.
فاطمه ذوالقدر، نماینده مردم تهران در مورد تاثیر این لابیها به «شهروند» میگوید: «نهفقط در مورد شهردار تهران که در مورد خیلی از استثناها نباید اینطور عمل شود. دلیلی ندارد که شهرداری تهران را یک بازنشسته اداره کند. من در مورد نمایندهها، معاونان وزرا، استانداران و سفرا هم مخالف استثنا قایلشدن بودم.»
او این تلاشها را منجر به بیاثر شدن قانون منع بکارگیری بازنشستهها میداند و میگوید: «با کارهایی که این آقایان میکنند، اصلا اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستهها چه فایده و اثری خواهد داشت؟ ما نمیگوییم بازنشستهها به کل کنار گذاشته شوند، بلکه میتوانند بهعنوان مشاور و محل رجوع به اثرگذاریشان ادامه بدهند، اما یک جایی باید برای باز شدن پای جوانان به سمتهای مهم کاری کرد. من شخصا با اضافهشدن شهردار به جمع استثناها مخالف هستم و به سایر همکاران هم میگویم که با بازشدن باب این کار، هر روز باید جواز ادامه کار فلان بازنشسته را صادر کنید.»
از آن طرف محمود میرلوحی، عضو شورای شهر تهران تمام این اتفاقات را حاشیه میداند و به «شهروند» میگوید: «آقای افشانی همتراز وزرا شناخته میشوند و قطعا به کارشان بهعنوان شهردار تهران ادامه میدهند. ایشان قبل از اینکه شهردار شوند و آن زمانی که استاندار فارس بودند، حکم بازگشت به کار گرفتند و هیچ منع قانونی ندارند.»