محققان دانشگاه لنکستر انگلیس با استفاده از نانوصفحات سلولزی تولیدشده از سبزیجات ریشه‌ای مانند هویج و شلغم، توانستند استحکام بتن را افزایش دهند. زمانی که این نانوصفحات سلولزی به بتن عادی اضافه می‌شود، موجب افزایش میزان کلسیم سیلیکات هیدرات می‌شوند. این ماده محصول اصلی ترکیب سیمان پورتلند با آب است و عامل اصلی استحکام بتن محسوب می‌شود. این فناوری جدید علاوه بر کاهش انرژی موردنیاز برای تولید بتن، موجب کاهش میزان دی‌اکسیدکربن حاصل از فرآیند تولید این ماده می‌شود.