با درگذشت نابهنگام جوانی از نسل تازه موسیقی کشور که همه صورت به نسل خودش پایبند بود و آلام و خط‌مشی‌شان را می‌پسندید و تلاش داشت، در مسیری حرکت کند که زیبنده جامعه پیرامونی‌اش باشد؛ موجی از تحلیل در چرايی این برپایی «بزرگداشت» در رسانه‌های داخل و به تبع آن در کشور، برپا شد و هریک به فراخور فضای موجود رسانه خودشان به واکاوی این ماجرا پرداختند و عجب نیست که به سان همیشه رسانه‌های خارج هم از منویات درونی خویش بگویند و ساعت‌ها به بحث در این‌باره بنشینند. این واقعه با تغییرات جدید رادیو و تلویزیون همراه شد و می‌توان رگه‌هایی از دور نشدن این مدیوم از جو عمومی را هم در برنامه‌هایی مشاهده کرد هرچند ناملموس، به این صورت که تلاش می‌شد با توجه به اقبال عمومی طرفداران، خبر یا تحلیلی در این‌باره ارایه دهد. با توجه به این‌که رسانه‌های فارسی زبان در پی آن هستند از هر رویدادی به نفع برنامه‌سازی خود بهره برند و آیتم‌های مختلفی درباره هر موضوعی پخش کنند و دستمایه خبر و تفسیرشان نیز، از داخل است، چرا این مهم توسط رسانه دیداری و شنیداری خودمان انجام نگیرد؟! در این‌که رسانه‌های نوشتاری در حد بضاعت کوشیدند تا در چرایی این درگذشت و میزان توجه عامه (بیشتر نسل دهه 60 و 70) مطلب بنویسند ولی «برد» و شعاع مصرفشان به واسطه اقبال نه‌چندان زیاد به نشریات، افزون نمی‌تواند باشد. پس لاجرم این تحلیل ماجرا را باید از نگاه تلویزیون مشاهده کنیم که متاسفانه توجه چندانی به آن نشد. بر فرض مثال اگر اعلام می‌شد مراسم تشییع مرحوم پاشایی به‌طور زنده از شبکه‌ای پخش خواهد شد؛ با توجه به مجاز بودن آهنگ‌هایش، نمی‌شد همنوا با مردمی بود که چند روزی در سوگ این جوان در گوشه و کنار مراسمی به سبک خودشان گرفته بودند؟! اگر باور شود با همین دقت در نکات ریز و عمیق می‌توان در «باور» مخاطب جای گرفت و همراه آنان شد؛ آیا «فرصت و نوبت» به رسانه‌های آن طرف آبی خواهد رسید که میزگرد و تفسیر برای این کار بگذارند؟ حال اگر همچنین کنند اقبالی نخواهند داشت چه آن‌که عاملیت کار خودمان می‌شویم و خوراک این‌جا دست اول‌تر از آن‌جا خواهد بود. امید می‌رود مدیریت جدید که رسانه و فضای آن را به درستی می‌شناسد با تامل و تعمق کافی در همین فقره، این امید را در مخاطب داخلی ایجاد کند که می‌توان به سان شبکه‌های معروف دنیا با بیننده و شنونده همراه شد و این همراهی چند قدمی هم جلوتر باشد. کردار و رفتاری که با کمی وسعت نظر و خطر کردن در مواقع مقتضی و تصمیم‌های سریع اثرگذار، نفعش به سود رسانه و مخاطب است.