شهروند| حالا که دیگر انگاره قدیمی ندرخشیدن مسی در بازی‌های ملی آرژانتین از بین رفته، می‌توان با خیال راحت و اطمینان خاطر از کیفیت 2 رب النوع حال حاضر فوتبال لذت برد. جدال دوستانه ورزشگاه اولدترافورد، بیش از این‌که نبرد پرتغال مقابل آرژانتین باشد، جدال مسی با رونالدو است. جدال اعجوبه‌ای که فقط یک جام‌جهانی تا تبدیل شدن به بهترین بازیکن تاریخ فوتبال فاصله دارد با بهترین گلزن تاریخ مراحل مقدماتی و اصلی یورو. مقایسه عملکرد ملی مسی و رونالدو ما را به نتایج جالبی می‌رساند.
برتری نسبی رونالدو
مسی درحالی وارد نود و هفتمین بازی ملی خود می‌شود که با 45 گل ملی، 7 بار کمتر از کریس رونالدو برای تیم‌ملی کشورش گل زده است. 17 رقابت از زمان پیوستن کریس به باشگاه صدتایی‌ها (کنایه از انجام صدمین بازی ملی) گذشته و با میانگین 0.44 گل در هر بازی بالاتر از پائولتا، اوزه‌بیو، فیگو و نونو گومژ در صدر جدول گلزنان کشورش قرار دارد. او بعد از بازی امشب با 10 رقابت ملی دیگر رکورد بازی‌های ملی فیگو برای تیم‌ملی پرتغال را می‌شکند. مسی در رده ششم جدول بیشترین بازی ملی، یک رده جلوتر از مارادونای افسانه‌ای است و با 12 گل دیگر می‌تواند جای باتیستوتا در صدر جدول گلزنان تاریخ تیم‌ملی آرژانتین را بگیرد. معضل مشترک 2 اسطوره اما استقبال افراطی هوادارانشان است.
آلمان- اسپانیا، نمایش دروازه‌بان‌ها
اگر آلمان، مانوئل نویر، مصدوم بازی با جبل‌الطارق را در اختیار ندارد، اسپانیا هم برای تقلید از قهرمان جهان، احتمالا در بازی امشب ورزشگاه سلتاویگو، کاسیا، دروازه‌بان سوم و عضو اسپانیول را به میدان می‌فرستد. روزنامه‌های اسپانیایی به جای استقبال از تکرار فینال یورو 2008 فعلا انگار قصد پرداختن به موضوعاتی مانند باخت عمدی‌ سال 1991 آتلتیکو مادرید به اسپانیول به قصد ماندن تیم کاتالانی در لالیگا آن هم به دستور خسوس خیل، مالک فقید مادریدی‌ها را دارند اما این جدال تحت هر شرایطی جذاب است؛ به‌ویژه حالا که آلمان پرمصدوم، روزهای خوبی را می‌گذراند و اسپانیا به لطف حضور رقبای ضعیف در مرحله مقدماتی یورو 2016، انقلاب بدون خونریزی دل بوسکه را با آرامش کامل پذیرفته است.