شهروند| انتظار بر این است که جمعهها روز نماز جمعه و استراحت باشد، اما از زمان خشونتها در غزه، جمعه تبدیل به شلوغترین روز هفته برای کارکنان بیمارستانها شده است؛ با وجود کمبود منابع و قطعی مرتب برق، روزهای جمعه بیمارستانهای غزه با سیل زخمیهای نیازمند درمان روبهرو است. بهگزارش دفتر کمیته بینالمللی صلیبسرخ در ایران، پرستاری میگوید: «تمام هفته منتظر جمعه هستیم و با خود فکر میکنیم این جمعه چطور میگذرد.» تحت هر شرایطی، جمعهها همه دکترها و پرستارها از صبح زود سر شیفت حاضر هستند.
نوار غزه؛ وسط عمل جراحی، اتاق عمل برای چند لحظه بهطور کامل تاریک شد. فقط دو نمایشگر کوچک علایم حیاتی بیمار روشن بودند، وقتی برق آمد، کادر پزشکی به کار خود ادامه داد. چند هفته پیش و همزمان با افزایش خشونتها در منطقه مرزی غزه، حدود 2هزار زخمی نیازمند درمان اورژانسی بودند. به گفته پزشکان و پرستاران، بحران اخیر، زخم جنگ سال 1393 را برای آنها تازه کرد، تعدادی از کارکنان بیمارستان از اینکه کار بیشتری از دستشان برنمیآمد، ناراضی بودند.
بخش خدمات درمانی غزه درنتیجه کمبود دارو و ملزومات درمانی، محدودیتهای شدید جابهجایی، بحران مزمن انرژی و وضع بد اقتصادی این منطقه، برای تأمین نیاز سیل مجروحان با چالش شدیدی مواجه شده است.
کارکنان بیمارستان دچار مشکل اولویتبندی هم هستند. دکتر احمد، یکی از پزشکان بیمارستان اندونزیایی غزه میگوید: «هر روز باید تصمیم بگیرم که کدام بیمار را مرخص کنم و کدامیک را نگه دارم و میدانم که اگر بیماری را مرخص کنم، خدمات درمانی مورد نیازش را در خانه دریافت نمیکند، اما اگر هم او را ترخیص نکنم، شاید به اندازه کافی تخت نداشته باشیم.» کارکنان بیمارستان معنی مشکلات مالی را به خوبی میدانند، زیرا بعضی از آنها حتی کرایه آمدن به محل کار را هم ندارند، اما با همه این مشکلات، جمعهها که شلوغترین روز کاری آنهاست، خونسرد و آماده سرکار هستند، به سرعت وضع هر بیمار را بررسی و بستگان را آرام میکنند و به کار مشغول میشوند. فضای آرام و ساکت بیمارستان ناگهان تغییر میکند: آمبولانسها میرسند و مجروحان به همراه دوستان و بستگانشان به سرعت به داخل بیمارستان منتقل میشوند و فضایی احساسی بر بیمارستان حاکم میشود. هر کمکی به کار گرفته میشود: دانشجویان پزشکی هم داوطلبانه به کمک میآیند.
ریم، دانشجوی پزشکی میگوید: «نخستینباری است که در شرایطی مثل این هستم. ابتدا ترسیده بودم، اما بعد شروع کردم به فکرکردن درباره این شرایط و به کار ادامه دادم.» فضا پر از اضطراب است، با این حال، همه میدانند که چه کار کنند، زیرا برنامههای اورژانسی از پیش آماده شده است. پزشکان و پرستاران ساعتهای زیادی برای پاسخگویی به نیاز مجروحان کار میکنند، اما هیچ اثری از خستگی و ضعف از خود نشان نمیدهند. بیمارانی که مورد اصابت گلوله جنگی قرار گرفتهاند، احتیاج به درمان زیادی دارند. وقتی جسم آنها درمان میشود، زخم روانی همچنان باقی میماند.
کمیته بینالمللی صلیبسرخ با فراهمکردن ملزومات پزشکی، تجهیزات جابهجایی بیماران و خدمات تخصصی و آموزشی از بیمارستانهای غزه پشتیبانی میکند. بخش اورژانس سریعا تمیز میشود تا برای بیماران بعدی آماده باشد. در چند هفته اخیر پزشکان و پرستاران برای درمان سیل زخمیها و در شرایط کمبود نیروی انسانی، به کار خود ادمه دادهاند؛ مدیریت سیل زخمیها در شرایط کمبود دارو و ملزومات درمانی برای ارایه خدمات در غزه، کار دشواری است. یکی از چالشهای مهم تکاپوی بحران اخیر و ادامه جریان عادی، ارایه خدماتدرمانی به صورت همزمان است. تمام جراحیهایی که حیاتبخش نبوده، کنسل شده است. بیمارستانها فقط روزی 4ساعت برق دارند. پزشکان و پرستاران بعد از یکروز پراضطراب، بیرون بیمارستان استراحت کوتاهی میکنند. آمبولانسها آماده پاسخگویی به تماس اورژانسی بعدی هستند.