| سعید اصغرزاده|
1- داوطلبان در بسیاری از سازمان‌های امدادی، فرهنگی و اجتماعی نقش حیاتی دارند و اگر با توجه به میزان تعهد، علاقه و توانایی به آنها مسئولیتی سپرده شود، کارایی آنها افزایش پیدا می‌کند و بر روند فعالیت‌های آن مراکز تأثیر مثبت می‌گذارند. امروزه به دلیل اهمیت نیروی داوطلب، بسیاری از سازمان‌ها شرح شغل یا وظایف را برای این نیرو تدوین می‌کنند که علاوه بر ایجاد نظم، نشانه اهمیت و ارزش این نیرو به اندازه سایر اعضا در سازمان است.
2- در فعالیت‌های امدادی، فرهنگی و اجتماعی در بسیاری از اوقات فعالان سعی می‌کنند کارهای زیادی را برای مخاطبان متفاوتی عرضه کنند، یعنی همه‌کاره باشند و همه مردم هم مخاطب کارشان باشند. هرچند بهتر است موضوعات و خدمات دستچین و برای جوامع هدف ارایه شود. قرار نیست هر سازمانی خیال کند برای همه مشکلات راه‌حلی دارد و قادر است به همه نیازها پاسخ دهد.
3- کارآفرینی اجتماعی نگاه می‌کند ببیند که چه کاری روی زمین مانده و چه نیازی وجود دارد که پاسخ داده نشده است. چه کاری نیاز به حرکت بیشتری دارد و سپس حرکت کارآفرین اجتماعی آغاز می‌شود.
4- پایداری در بنگاه‌های امدادی، فرهنگی و اجتماعی دو معنی دارد. تعریف نخست پایداری، همان معنای متداول پایداری در بازار کسب و کار است و به چرخه مالی ثابت و پیشرو اشاره دارد. بهای خدمات بنگاه را چه کسی می‌پردازد؟ از نظر عملی، این موضوع بارِ کاریِ سازمان را دو برابر می‌کند؛ بخشی از سازمان کار تولید یا ارایه خدمات را انجام می‌دهد و بخشی دیگر بودجه لازم را برای این محصولات یا خدمات جمع‌آوری می‌کند. اخیرا، الگوهای درآمدساز به ایده‌آل تبدیل شده‌اند و هر کس به دنبال راهی است که بتواند بدون تزریق‌های خیریه‌ای، دوام بیاورد.
تعریف دوم پایداری به استمرار نفع اجتماعی مربوط می‌شود. زندگی و کار در اجتماعی که در آن به بهبود زندگی افراد کمک می‌کنید، خوب است، اما وقتی که شما از آن‌جا می‌روید، چه می‌شود؟ آیا گروه ذینفع می‌تواند آنچه را شروع کرده‌اید، ادامه دهد یا این‌که حضور یا دخالت ما لازم است؟ این موضوع به وسعت و توسعه نیز مربوط می‌شود و گاهی لازم است برنامه‌هایی به برنامه اصلی اضافه کنید تا تاثیر، ماندگار شود.
5- جمعیت هلال‌احمر در چرخه استفاده از داوطلبان و جوانان گام‌های موثری برداشته است. تعریف نوع ارتباط آنان و تقسیم وظایف و هم‌پوشانی گروه‌ها در برهه‌های حساسی همچون بروز حوادث یا ایام سفرهای نوروزی و استمرار فعالیتشان در قالب کمپین‌ها و کاروان‌های فرهنگی - اجتماعی موضوعی است که روز‌به‌روز دقیق‌تر و غنی‌تر می‌شود. تخصصی عمل‌کردن و اجتناب از درگیری نیروها با تمام نیازهای جامعه امر پسندیده‌ای است که شاهد آن هستیم. در همین راستا استفاده از نبوغ و خلاقیت نیروها در ایجاد کارآفرینی اجتماعی و آغاز کمپین‌های جدید و همسو با اهداف هلال در دوردست‌ترین نقاط کشور و سپردن برخی امور به دست توانای جوانان می‌تواند ازجمله عملکردهای ویژه هلال در مسیر استانداردهای جهانی و الگویی مناسب برای داخل و خارج محسوب شود.
اما برای پایداری و تداوم ارایه فعالیت‌های مطلوب چه راهی در پیش روست؟ این موضوعی است که محتاج برنامه‌ای متنوع و طولانی‌مدت است. برنامه‌ای متاثر از حضور نخبگان، همراهی مسئولان و مشارکت مردم از یکسو و مدیریت امکانات و نیروی انسانی داوطلب و متخصص از سویی دیگر.
رایزنی‌ها، حضورها، دیدارها و سفرهایی که در این چندماهه شاهد تراکم و بسط و گسترش آن بوده‌ایم و همچنین اتکا به سرمایه اجتماعی و اعتمادسازی در هلال موضوعی است که از دید ناظران پنهان نمی‌ماند و می‌تواند ثمرات درخشانی در حوزه پایداری این جمعیت به وجود آورد. این پایداری را می‌توان در بسط و گسترش آموزش و آموختن فرهنگ پیشگیری بیمه کرد.