شهروند| در جامعه‌ای که سنت برخاستن از صندلی به احترام بزرگ‌ترها به یک عادت مترویی تبدیل شده، هنوز با کدخدامنشی امکان حل بزرگترین دعواها و بحران‌ها وجود دارد. دعوای حقوقی محمد مایلی‌کهن و علی دایی، 2 چهره ماندگار تاریخ فوتبال ما هم ظاهرا راه‌حلی غیراز مصالحه نداشت. به زندان افتادن مربی تیم رویایی 96- صرفنظر از این‌که چقدر در این اتفاق نقش داشت- اتفاق بدی است که آقای نقش اول اتفاق بزرگ جام ملت‌های 96 می‌توانست مانع رخ دادن آن شود.
جو منفی علیه دایی
به طور کلی به زندان افتادن، بار دلسوزی جامعه احساساتی نسبت به متهم درون زندان را افزایش می‌دهد. در همین راستا، عده زیادی پس از زندانی شدن مایلی‌کهن، علی دایی را مورد انتقاد قرار دادند و او را بابت نبخشیدن سرمربی سابق خود به باد انتقاد گرفتند؛ هر چند عده معدودی هم بودند که سرمربی سابق تیم‌ملی را مقصر این حال و روزهایش دانستند. در این میان، خیلی‌ها برای پا در میانی وارد ماجرا شدند؛ از ناآشناترین آدم‌ها به مختصات فوتبال ایرانی تا همبازی‌های سابق دایی در تیم تحت‌رهبری مایلی‌کهن قبل ازجام جهانی 1998.
روی محمدزاده زمین نماند
به نظر می‌رسید دایی حداقل تا چند روز آینده کوتاه نیاید. او قبلا گفته بود دلیلی برای بخشش کسی که به خانواده‌اش توهین کرده، وجود ندارد. با این حال دایی پس از درخواست‌های بسیار، سرانجام وساطت رئیس کمیته اخلاق فدراسیون را پذیرفت. علی‌اکبر محمدزاده دراین‌باره حرف‌های جالبی زد: «بنده شخصا با آقای دایی تماس گرفتم و از ایشان خواهش کردم تا رضایت دهند و آقای مایلی‌کهن آزاد شوند. آقای دایی هم وساطت بنده را پذیرفت.» البته دایی عنوان کرده نه با وساطت اشخاص بلکه پس از مشورت خانواده‌اش، تصمیم نهایی را گرفته است. خداداد عزیزی هم در این قضیه نقش ماندگاری ایفا کرد. فارغ از این مسأله، علی پروین، هادی طباطبایی، استیلی و عابدزاده با حضور در زندان اوین به ملاقات مایلی‌کهن رفتند و به نوعی از همکار خود دلجویی کردند.
... و سرانجام بخشش شهریار
پس از کش و قوس‌های فراوان، بیانیه علی دایی پایانی بر ماجرا تلقی می‌شود. در بخش‌هایی از بیانیه آمده است: «رفتن به حبس یک نفر، خیلی‌ها و به‌خصوص خانواده‌اش را مکدر می‌کند و قسم می‌خورم بارها و بارها به این مسائل فکر کردم اما وقتی متولی امامزاده حرمت امامزاده نگه ندارد و کسی که قانون او را محکوم کرده از کرده‌اش پشیمان نیست تکلیف طرف مقابل چه باید باشد؟ نه به اصرار کسی که پس از مشورت با خانواده‌ام تصمیم گرفتم از آنچه قانون حق من دانسته بگذرم زیرا راضی نیستم حتی لحظه‌ای غصه نوه‌ای را ببینم که چشم‌انتظار پدربزرگش است. منی که در دفاع از حیثیت خانواده‌ام پا به دادگاه گذاشته‌ام برای رفع تکدر خانواده‌ای که در ماجرای ما هیچ قصوری نداشته اما عضوی از خود را گرفتار می‌بیند از حقم گذشتم و امیدوارم خداوند از گناهان همه ما بگذرد. قرآن کریم می‌فرماید هر وقت به ابلهی رسیدی به جای واکنش به او سلام کن!»
اعتراض عجیب فریادشیران
این لحن رمانتیک تفاوت زیادی با حرف‌های نادر فریادشیران دارد. او به «شهروند» می‌گوید: «چرا دایی شکایتش را پس گرفته؟ او باید مرد و مردانه تا انتهای ماجرا پیش می‌رفت! دایی اگر رضایت داده، اشتباه کرده است. دایی گفته پس از مشورت با خانواده‌اش گذشت کرده. آقای دایی! به خاطر همان خانواده‌ات مردانگی کن و بگو تا آخرش پای این جریان هستی. همان‌طور که بارها و بارها این حرف را زدی که تا ته ماجرا می‌روی. مایلی‌کهن خیلی حرف‌ها زد چون از پشت پرده این فوتبال خبر داشت. مایلی‌کهن مصمم است تا لحظه آخر حکمش در زندان بماند.»