حمیدرضا عظیمی| شخصیت‌های کارتونی گاهی واقعیت موجود در جامعه را نشان می‌دهد. روزگاری نه‌چندان دور، برای آنهایی که کودکی‌شان را در دهه60 گذراندند، کارتون‌هایی پخش می‌شود و از قضا مورد استقبال بزرگترها هم قرار می‌گرفت.
آن روزها، در دو انیمیشن «گالیور» و بعدها «بنر»، از همان شبکه‌های اندک که دو تا بیشتر نبود، پخش می‌شد که شخصیت‌های جالبی در آنها حضور داشتند؛ معروف‌ترین این شخصیت‌ها، «گلام» در گالیور بود که همیشه ساز مخالف می‌زد و در هر زمینه‌ای که گروه گالیور و دوستان وارد می‌شدند، از کسانی بود که معتقد بود کار به آخر نمی‌رسد و فایده‌ای هم ندارد. دیالوگ معروف «گلام» این بود: «من میدونم کارمون تمومه». در انیمیشن «بنر» هم شخصیتی به نام «گوچا» حضور داشت که همیشه مخالف‌خوانی می‌کرد و هرجا بحث نظرخواهی بود، می‌گفت: «من مخالفم» حتی گاهی منتظر نمی‌شد که نظرات را بشنود و همان آغاز بدون هیچ وقفه‌ای ابراز مخالفت می‌کرد.
با این مقدمه گریزی به جامعه امروز زده می‌شود که به نظر می‌رسد برخی بدون این‌که از اساس فکر و ابعاد یک ماجرا را تحلیل کنند، چون «گوچا» با آن به مخالفت می‌پردازند یا از همان آغاز مانند «گلام» آیه یأس می‌خوانند که این اقدامات فایده‌ای ندارد!
یکی از کارهای خوبی که در برگزاری جشنواره فیلم فجر امسال انجام شده، مراسم قرعه‌کشی اکران در جشنواره بود. این برنامه چنانکه «شهروند» با برخی از اهالی سینما به گپ و گفت و نظرخواهی نشست، در دورن بدنه و اهالی سینما (که اثرشان در جشنواره حضور دارد) نه‌تنها مخالفتی ندارد بلکه برعکس مطابق نظر آنها، چنین پدیده‌ای، حرف و حدیث‌ها را از بین می‌برد و دیگر کسی نمی‌تواند ادعا کند که با تبانی و بدخواهی، فیلمش در جای مناسبی از جدول اکران جشنواره قرار نگرفته؛ چون قرعه‌کشی در ملأعام و در حضور نمایندگان یا دست‌اندکاران تولید فیلم‌های حاضر در جشنواره، انجام شده و به قول کامبیز پرتویی، خودشان با دست خودشان قرعه را درآورده‌اند!
حالا اما برخی شروع کردند و با این موضوع به مخالفت پرداختند. یکی می‌گوید، این چه مراسمی است که به نام سینما، انجام شده و به کام رسانه‌ها بوده و احتمالا منظورشان این است که چرا در برداشتن قرعه‌ها، اهل رسانه هم حضور داشته‌اند. دیگری می‌گوید: این چه مراسمی است که دو فیلم دفاع مقدسی در یک روز باید نمایش داده شود! آن یکی هم گفته، مگر جام‌جهانی است که قرعه‌کشی برگزار کرده‌اید؟ و...
از این نظرات بسیار زیاد است اما آن‌طور که اهل سینما معتقدند، این برنامه باید تقویت و هرسال، مراسمی با همین سبک و سیاق برای «شفاف‌سازی» جدول اکران، برگزار شود. آن‌طور که از غرولند‌ها برمی‌آید، به نظر می‌رسد برخی بر این گزاره فلسفی اعتقاد دارند که «من غُر می‌زنم، پس هستم»!