208 سال پیش، برابر با چهارم ژانویه 1809 میلادی، لویی بِرِیل، مخترع «خط بریل» (خطِ خواندن و نوشتن نابینایان) در دهکدهای کوچک نزدیک پاریس به دنیا آمد. پدر او زین اسب میساخت و لویی در سه سالگی بر اثر فرو رفتن درفش زیندوزی در یکی از چشمانش، ابتدا کمبینا و سپس از هر دو چشم نابینا شد. او در 15 سالگی الفبای 6 نقطهای خود را اختراع و در 20 سالگی به عنوان معلم در موسسه نابینایان پاریس شروع به کار کرد. بریل خط خودش را به نگارش نت موسیقی و ریاضیات هم بسط داد و در کنار فعالیتهایش در مؤسسه نابینایان موسیقیدان قابلی هم شد که در کلیساهای پاریس در روزهای یکشنبه به نواختن ارگ میپرداخت. او همچنین نوازنده ویولنسل خیلی خوبی هم بود. لویی بریل در میانه راه زندگی با بیماری سل روبهرو شد که به خاطر شرایط بد زندگی در موسسه نابینایان بود. او سرانجام در ۴۳ سالگی، در ۶ ژانویه ۱۸۵۲ میلادی در پاریس چشم از جهان فروبست.