بر اساس مطالعه دانشمندان کانادایی، تغییرکردن شیوه راه‌رفتن افراد می‌تواند خلق‌و‌خوی آنها را تغییر داده و شادی‌ یا غم‌شان را افزایش دهد. از مدت‌ها پیش این تصور وجود داشته که خلق‌وخوی افراد بر شیوه راه رفتن‌شان اثر می‌گذارد و این‌که افراد غمگین شانه‌هایشان را پایین می‌اندازند، درحالی‌که اشخاص شاد در خیابان بالا و پایین می‌پرند.
هم‌اکنون محققان نشان داده‌اند عکس این موضوع نیز صادق است و این‌که شیوه راه‌رفتن بر خلق‌و‌خوی اشخاص اثرگذار است.
در این مطالعه، افرادی که از آنها خواسته‌ شد به شیوه افسرده راه بروند، بازویشان را کمتر حرکت دهند و شانه‌هایشان را رو به جلو بیندازند، خلق‌و‌خوی بدتری را نسبت به افرادی تجربه کردند که به شیوه‌ای شادتر راه رفتند.
«پروفسور نیکلاس ترویه» از «موسسه تحقیقات پیشرفته» کانادا در مطالعه پیشین خود نشان داده بود افراد افسرده بسیار متفاوت از افراد شاد راه می‌روند؛ هم‌اکنون وی و همکارانش نشان داده‌اند عکس این موضوع نیز صادق است. آنها به شرکت‌کنندگان حاضر،  فهرستی از کلمات منفی و مثبت مانند ترسیده، زیبا و مضطرب نشان دادند، سپس از سوژه‌ها خواستند روی تردمیلی راه بروند درحالی‌که حرکت و ژست بدنشان ارزیابی می‌شد.
یک صفحه به شرکت‌کنندگان معیاری را نشان می‌داد که بسته به این‌که سبک راه‌رفتن آنها افسرده‌ یا شاد بود، به سمت چپ یا راست حرکت می‌کرد اما سوژه‌ها نمی‌دانستند که این معیار، چه چیزی را ارزیابی می‌کند. محققان به تعدادی از شرکت‌کنندگان گفتند با راه‌رفتنشان، این معیار را به سمت چپ حرکت دهند درحالی‌که از دیگران خواستند آن را به سمت راست حرکت دهند. پس از آن شرکت‌کنندکان باید واژگانی را که از فهرست‌های منفی و مثبت به یاد داشتند، یادداشت کنند. تفاوت در یادآوری نشان می‌داد که راه‌رفتن افسرده‌وار واقعا خلق‌و‌خوی افسرده‌تری را موجب می‌شد. مطالعات پیشین نشان داده بودند بیمارانی که افسرده هستند، واقعه‌های منفی را بیش از امور مثبت زندگی‌شان (به ویژه مناسبت‌های رخ‌داده درباره خودشان) به یاد می‌آورند و این‌که به یادآوردن مناسبت‌های منفی خلق‌و‌خوی آنها را بدتر می‌کند. جزییات این دستاورد علمی در مجله Behavior Therapy and Experimental Psychiatry  منتشر شد.